อำเภอเมืองภูเก็ต

อำเภอในจังหวัดภูเก็ต ประเทศไทย

เมืองภูเก็ต เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดภูเก็ต

อำเภอเมืองภูเก็ต
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันAmphoe Mueang Phuket
แหลมพรหมเทพ
คำขวัญ: 
เมืองแห่งบารมีหลวงพ่อแช่ม เจิดแจ่มไข่มุกภูเก็ต สวยเด็ดหาดทรายสีทอง เนืองนองวัฒนธรรม เด่นล้ำอาหารทะเลและพื้นเมือง ลือเลื่องแหล่งท่องเที่ยวมรดกโลก
แผนที่จังหวัดภูเก็ต เน้นอำเภอเมืองภูเก็ต
แผนที่จังหวัดภูเก็ต เน้นอำเภอเมืองภูเก็ต
พิกัด: 7°53′24″N 98°23′6″E / 7.89000°N 98.38500°E / 7.89000; 98.38500
ประเทศ ไทย
จังหวัดภูเก็ต
พื้นที่
 • ทั้งหมด224.0 ตร.กม. (86.5 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2564)
 • ทั้งหมด249,787 คน
 • ความหนาแน่น1,115.12 คน/ตร.กม. (2,888.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 83000,
83100 (เฉพาะตำบลกะรน),
83130 (เฉพาะตำบลราไวย์และตำบลฉลอง)
รหัสภูมิศาสตร์8301
ที่ตั้งที่ว่าการที่ว่าการอำเภอเมืองภูเก็ต เลขที่ 267 ถนนแม่หลวน ตำบลตลาดเหนือ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต 83000
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ที่ตั้งและอาณาเขต แก้

อำเภอเมืองภูเก็ตมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้

ประวัติ แก้

อำเภอเมืองภูเก็ตเดิมใช้ชื่อว่า เมืองภูเก็จ เป็นเมือง 1 ใน 8 หัวเมืองภาคใต้ฝั่งทะเลตะวันตก ปรากฏชื่อเมืองภูเก็จในปลายกรุงศรีอยุธยา และเมื่อพบจดหมายเหตุเมืองถลางที่เก็บรักษาอยู่ที่ประเทศอังกฤษ จึงปรากฏชื่อเจ้าเมืองภูเก็จ เรียกว่า เมืองภูเก็จ คือบุตรชายของท่านผู้หญิงจัน(ท้าวเทพกระษัตรี) ชื่อพญาเทียน (ต้นนามสกุลประทีป ณ ถลาง) มีบริเวณเมืองอยู่ที่บ้านเกาะแก้ว บ้านบางคู บ้านสะปำ

เมื่อเมืองถลางถูกศัตรูเข้าโจมตีแตกในปี พ.ศ. 2352 บุตรชายพญาถลางเจ๊ะมะเจิมคือ พญาวิชิตสงคราม(แก้ว) เป็นเจ้าเมืองภูเก็จอยู่ที่บ้านเก็ตโฮ่ (ตำบลกะทู้ อำเภอกะทู้) พระยาวิชิตสงคราม(ทัด) ย้ายเมืองภูเก็จมาที่บ้านทุ่งคาปากคลองบางใหญ่ เมืองภูเก็จเจริญพัฒนาอย่างรวดเร็วเพราะโลกต้องการแร่ดีบุก เมืองภูเก็จต้องการกุลีในเหมืองแร่ กุลีส่วนใหญ่มาจากมณฑลฮกเกี้ยน(ฟูเจี้ยน) ที่ผ่านมาจากสิงคโปร์ มะละกา ปีนัง และมาจากมณฑลฮกเกี้ยนโดยตรงในสมัยพระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี(คอซิมบี้ ณ ระนอง)เป็นสมุหเทศาภิบาลมณฑลภูเก็จ ชื่อภูเก็จเริ่มหายไปมีภูเก็ตเข้ามาแทนกลายชื่อเป็นเมืองภูเก็ตในเวลาต่อมา

แต่เดิมอำเภอเมืองภูเก็ตนั้นมีชื่อว่า อำเภอทุ่งคา แต่ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น อำเภอเมืองภูเก็ต เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481[1]

การแบ่งเขตการปกครอง แก้

การปกครองส่วนภูมิภาค แก้

อำเภอเมืองภูเก็ตแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 ตำบล 44 หมู่บ้าน ได้แก่

ลำดับ อักษรไทย อักษรโรมัน จำนวนหมู่บ้าน จำนวนประชากร
(ธันวาคม 2565)[2]
แผนที่
1. ตลาดใหญ่ Talat Yai
52,940
 
2. ตลาดเหนือ Talat Nuea
21,389
3. เกาะแก้ว Ko Kaeo
7
17,636
4. รัษฎา Ratsada
7
49,423
5. วิชิต Wichit
9
53,056
6. ฉลอง Chalong
10
27,380
7. ราไวย์ Rawai
7
18,872
8. กะรน Karon
4
7,471

การปกครองส่วนท้องถิ่น แก้

ท้องที่อำเภอเมืองภูเก็ตประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 7 แห่ง ได้แก่

  • เทศบาลนครภูเก็ต ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตลาดใหญ่และตลาดเหนือทั้งตำบล
  • เทศบาลตำบลกะรน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลกะรนทั้งตำบล[3][4]
  • เทศบาลตำบลรัษฎา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลรัษฎาทั้งตำบล
  • เทศบาลตำบลราไวย์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลราไวย์ทั้งตำบล
  • เทศบาลตำบลวิชิต ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวิชิตทั้งตำบล
  • เทศบาลตำบลฉลอง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลฉลองทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเกาะแก้วทั้งตำบล

อ้างอิง แก้

  1. "พระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนนามจังหวัดและอำเภอบางแห่ง พุทธศักราช 2481" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 55 (0 ก): 658. 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-08. สืบค้นเมื่อ 2007-10-12. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  2. "ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหาร". stat.bora.dopa.go.th.
  3. [1]11 มิถุนายน 2530 ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลกะรน อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต
  4. [2]15 กันยายน 2547 ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การยุบรวมองค์การบริหารส่วนตำบลกับเทศบาลตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลกะรน รวมกับเทศบาลตำบลกะรน อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต