อำเภอวังชิ้น

อำเภอในจังหวัดแพร่ ประเทศไทย

วังชิ้น (ไทยถิ่นเหนือ: ) เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดแพร่

อำเภอวังชิ้น
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันAmphoe Wang Chin
พระธาตุขวยปูที่วัดชัยสิทธิ์
พระธาตุขวยปูที่วัดชัยสิทธิ์
คำขวัญ: 
พระธาตุขวยปูคู่บ้าน พระธาตุพระพิมพ์
คู่เมือง ลือเลื่องถิ่นส้มเขียวหวาน
อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย หัตถกรรม
เครื่องใช้เถาวัลย์ อัศจรรย์น้ำพุร้อน
แผนที่จังหวัดแพร่ เน้นอำเภอวังชิ้น
แผนที่จังหวัดแพร่ เน้นอำเภอวังชิ้น
พิกัด: 17°54′0″N 99°36′12″E / 17.90000°N 99.60333°E / 17.90000; 99.60333
ประเทศ ไทย
จังหวัดแพร่
พื้นที่
 • ทั้งหมด1,216.96 ตร.กม. (469.87 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2564)
 • ทั้งหมด45,372 คน
 • ความหนาแน่น37.28 คน/ตร.กม. (96.6 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 54160
รหัสภูมิศาสตร์5407
ที่ตั้งที่ว่าการที่ว่าการอำเภอวังชิ้น เลขที่ 129
หมู่ที่ 7 ตำบลวังชิ้น อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ 54160
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ที่ตั้งและอาณาเขต แก้

อำเภอวังชิ้นมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

ประวัติ แก้

อำเภอวังชิ้น เดิมเป็นส่วนหนึ่งของเมืองลอง (ปัจจุบันคืออำเภอลอง อำเภอวังชิ้น และบ้านบ่อแก้ว ตำบลไทรย้อย อำเภอเด่นชัย) ซึ่งเป็นเมืองขึ้นของนครลำปาง เมื่อมีการปฏิรูปการปกครอง พ.ศ. 2442 และการพิราลัยของพญาขัณฑสีมาโลหะกิจ เจ้าเมืองลองคนสุดท้าย ได้มีการนำระบบราชการไทยเข้ามาเมืองลอง เมืองต้า (เมืองขึ้นของเมืองลอง ปัจจุบันคือ ตำบลเวียงต้า และตำบลต้าผามอก) ถูกจัดวางตำแหน่งแห่งที่ขึ้นใหม่ในรูปของการปกครองระบบจังหวัด (เปลี่ยนคำว่าเมืองเป็นจังหวัด พ.ศ. 2456) ความเป็น เมืองลอง เมืองต้า ถูกทำลายลงกลายเป็นเพียงอำเภอและตำบลหนึ่งของประเทศไทยครั้งแรกปี พ.ศ. 2442 ได้รวมเมืองลอง เมืองต้าเป็นแขวงเมืองลอง จังหวัดนครลำปาง มีทั้งหมด 6 ตำบล (ตำบลห้วยอ้อ ตำบลเวียงต้า ตำบลหัวทุ่ง ตำบลปากกาง ตำบลทุ่งแล้ง และตำบลวังชิ้น) กระทั่งวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 ทางราชการได้โอนอำเภอเมืองลอง จังหวัดลำปาง มาขึ้นกับจังหวัดแพร่ เพราะสภาพภูมิศาสตร์ใกล้เคียงกันและความสะดวกในการติดต่อราชการ และวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2481 ได้แยกตำบลวังชิ้น ตำบลแม่ป้าก (แยกจากตำบลทุ่งแล้ง) ตำบลนาพูน (แยกจากตำบลวังชิ้น) และตำบลสรอย (แยกจากตำบลวังชิ้น) อำเภอเมืองลอง ตั้งเป็นกิ่งอำเภอวังชิ้น เพื่อความสะดวกในการจัดเก็บภาษีอากรและจัดการปกครอง และยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอวังชิ้นในวันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2501[1]

ปัจจุบันอำเภอวังชิ้นมี 7 ตำบล คือ ตำบลวังชิ้น ตำบลแม่ป้าก ตำบลนาพูน ตำบลสรอย ตำบลป่าสัก (แยกจากตำบลสรอย) ตำบลแม่พุง (แยกจากตำบลสรอย พ.ศ. 2518) และตำบลแม่เกิ๋ง (แยกจากตำบลแม่ป้าก พ.ศ. 2538)

การแบ่งเขตการปกครอง แก้

การปกครองส่วนภูมิภาค แก้

อำเภอวังชิ้นแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 77 หมู่บ้าน ได้แก่

ที่ ชื่อตำบล ตัวเมือง อักษรโรมัน จำนวนหมู่บ้าน จำนวนหลังคาเรือน จำนวนประชากร[2]
1. วังชิ้น   Wang Chin 11 3,145 9,047
2. สรอย   Saroi 11 1,877 6,413
3. แม่ป้าก   Mae Pak 10 1,666 5,222
4. นาพูน   Na Phun 11 2,414 7,541
5. แม่พุง   Mae Phung 16 2,543 8,499
6. ป่าสัก   Pa Sak 10 1,689 5,566
7. แม่เกิ๋ง   Mae Koeng 8 1,488 4,644

การปกครองส่วนท้องถิ่น แก้

ท้องที่อำเภอวังชิ้นประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่

  • เทศบาลตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลวังชิ้น
  • องค์การบริหารส่วนตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังชิ้น (นอกเขตเทศบาลตำบลวังชิ้น)
  • องค์การบริหารส่วนตำบลสรอย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสรอยทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลแม่ป้าก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่ป้ากทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลนาพูน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาพูนทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลแม่พุง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่พุงทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลป่าสัก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าสักทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลแม่เกิ๋ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่เกิ๋งทั้งตำบล

สถานที่ท่องเที่ยว แก้

  • ม่อนเสาหินพิศวง
  • อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย
  • น้ำตกแม่พุงหลวง
  • น้ำตกห้วยอ้อ
  • น้ำตกแม่เกิ๋งหลวงและแม่เกิ๋งน้อย
  • น้ำตกปันเจน
  • ดงตะเคียน
  • เถาวัลย์ยักษ์
  • น้ำตกแม่รัง
  • บ่อน้ำร้อนแม่จอก
  • วัดชัยสิทธิ์ (พระธาตุขวยปู)

อ้างอิง แก้

  1. ภูเดช แสนสา ประวัติศาสตร์เมืองลอง ตอนที่ ๒๙ .หมู่บ้าน วัง ฟ่อน .สืบค้น 6 ธันวาคม 2559
  2. จำนวนประชากรและบ้าน จำแนกเป็นรายอำเภอ และรายตำบล จังหวัดแพร่ ณ เดือนธันวาคม พ.ศ. 2553, สำนักบริหารทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย