อักษรตักบันวา เป็นหนึ่งในอักษรพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ที่ใช้โดยชาวตักบันวาและชาวปาลาวัน[1]

อักษรตักบันวา
ชนิดอักษรสระประกอบ
ภาษาพูดกลุ่มภาษาปาลาวัน
ช่วงยุคประมาณ ค.ศ. 1300–ปัจจุบัน
ระบบแม่
ระบบพี่น้องในฟิลิปปินส์:
ไบบายิน
บูฮิด
ฮานูโนโอ
Kulitan
ในประเทศอื่น:
บาหลี
บาตัก
ชวา
ลนตารา
ซุนดา
เรินจง
เรอจัง
ช่วงยูนิโคดU+1760–U+177F
ISO 15924Tagb
[a] ต้นกำเนิดของเซมิติกของอักษรพราหมียังไม่เป็นที่ยอมรับ

ต้นกำเนิด แก้

มีการใช้งานอักษรตักบันวาในฟิลิปปินส์จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17 มีความใกล้ชิดกับอักษรไบบายิน คาดว่ามาจากอักษรกวิของชวา บาหลี และสุมาตรา ซึ่งพัฒนามาจากอักษรปัลลวะ หนึ่งในอักษรของอินเดียใต้ ที่มาจากอักษรพราหมีอีกทอดหนึ่ง[2]

ลักษณะ แก้

อักษรตักบันวาเป็นอักษรพยางค์ที่พยัญชนะแต่ละตัวมีเสียงอะ (/a/) เป็นพื้นเสียง ส่วนสระอื่นระบุด้วยเครื่องหมายเสริมสัทอักษรข้างบน (สำหรับ /i/) หรือข้างล่าง (สำหรับ /u/) พยัญชนะ[3] สระต้นพยางค์เป็นอักษรเดี่ยว พยางค์ที่มีพยัญชนะอยู่ด้านหลังจะไม่เขียนพยัญชนะท้าย[4] อักษรตักบันวามีความแตกต่างจากอักษรไบบายินที่รูปร่างของบางตัวอักษร โดยเฉพาะอักษร ‹k› และ ‹w›[1]

ปกติเขียนบนไม้ไผ่ในแนวตั้ง จากล่างขึ้นบน และจากซ้ายไปขวา ส่วนในแนวนอนอ่านจากซ้ายไปขวา[2]

 

สระ แก้

สระตักบันวา[4]
ต้น เชื่อม
ถอดเสียง a i u i u
อักษร

พยัญชนะ แก้

พยางค์ตักบันวา[4]
ถอดเสียง k g ng t d n p b m y l w s
พยัญชนะ + a
พยัญชนะ + i ᝣᝲ ᝤᝲ ᝥᝲ ᝦᝲ ᝧᝲ ᝨᝲ ᝩᝲ ᝪᝲ ᝫᝲ ᝬᝲ ᝮᝲ ᝯᝲ ᝰᝲ
พยัญชนะ + u ᝣᝳ ᝤᝳ ᝥᝳ ᝦᝳ ᝧᝳ ᝨᝳ ᝩᝳ ᝪᝳ ᝫᝳ ᝬᝳ ᝮᝳ ᝯᝳ ᝰᝳ

อักษรตักบันวามีเครื่องหมายวรรคตอนแบบเดี่ยว () และแบบคู่ ()[4]

ยูนิโคด แก้

ตักบันวา
Unicode.org chart (PDF)
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+176x  
U+177x                          


อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 Miller, Christopher (2014). "A survey of indigenous scripts of Indonesia and the Philippines". สืบค้นเมื่อ 21 May 2020. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  2. 2.0 2.1 Omniglot: Tagbanwa. Accessed October 13, 2016.
  3. Everson, Michael (1998-11-23). "N1933 Revised proposal for encoding the Philippine scripts in the UCS" (PDF).
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 "Chapter 17: Indonesia and Oceania" (PDF). Unicode Consortium. March 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้