ออปติเมตส์
ออปติเมตส์ (ละติน: Optimates, แปลว่า "คนที่ดีที่สุด", เอกพจน์ optimas) หรือบางครั้งเรียก บอไน (boni, "คนดี") เป็นกลุ่มแยกการเมืองสายอนุรักษนิยม-อภิชนนิยมช่วงปลายสาธารณรัฐโรมัน[1]
ออปติเมตส์ | |
|---|---|
| ผู้นำหลัก | สกีปิโอ นาซิกา เซราปิโอ ซัลลา กิแกโร กาโตผู้เยาว์ ปอมปีย์ ติตุส อันนิอุส ไมโล |
| ก่อตั้ง | ประมาณ 133 ปีก่อนคริสตกาล |
| ถูกยุบ | ประมาณ 36 ปีก่อนคริสตกาล |
| อุดมการณ์ | อภิชนาธิปไตย คณาธิปไตย อภิชนนิยม อนุรักษนิยม Mos maiorum อำนาจสูงสุดของวุฒิสภาโรมัน สาธารณรัฐนิยม |
| การเมืองโรมโบราณ รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง | |
ออปติเมตส์จัดตั้งขึ้นเพื่อตอบโต้การปฏิรูปของพี่น้องแกรคคัส สองผู้แทนสภาสามัญช่วง 133 และ 121 ปีก่อนคริสตกาลที่ต้องการผ่านกฎหมายไร่นาที่ดินเพื่อช่วยเหลือคนยากจน และพยายามปฏิรูปเพื่อลดอำนาจวุฒิสภา เนื่องจากออปติเมตส์ครองที่นั่งวุฒิสภาและเป็นเจ้าของที่ดิน พวกเขาจึงต่อต้านการปฏิรูปอย่างรุนแรง และท้ายที่สุดสังหารพี่น้องแกรคคัส[2] ขณะที่การปฏิรูปนี้ได้รับการยึดถือโดยปอปปูเลรีส (Populares) กลุ่มแยกการเมืองอีกกลุ่มที่นิยมลัทธิอิงสามัญชน ระยะเวลาประมาณ 80 ปีในการเมืองโรมันเป็นการเผชิญหน้าระหว่างสองกลุ่มนี้ ออปติเมตส์นิยมธรรมเนียมและกฎหมายโรมันสมัยบรรพชน และต้องการคงอำนาจสูงสุดของวุฒิสภาเหนือสภาสามัญ[3] รวมถึงปฏิเสธนโยบายของกลุ่มปอปปูเลรีสที่จะขยายความเป็นพลเมืองโรมันไปยังโซชิไอ หรือกลุ่มชนอิตาลิกที่เป็นพันธมิตรกับโรม ออปติเมตส์เข้าพวกกับปอมปีย์เมื่อเชื่อว่าจูเลียส ซีซาร์วางแผนล้มล้างรัฐบาล และสลายตัวหลังพ่ายแพ้ในสงครามกลางเมืองซีซาร์ที่ตามมา
ชาติกำเนิดของออปติเมตส์มีตั้งแต่แพทริเซียน เช่น ซัลลา และสกีปิโอ นาซิกา เซราปิโอ, พลีเบียน เช่น ปอมปีย์, กาโตผู้เยาว์ และติตุส อันนิอุส ไมโล และนอวุสฮอมอ (novus homo, คนแรกในตระกูลที่เป็นสมาชิกวุฒิสภา) เช่น กิแกโร[4]
ประวัติ แก้
จอห์น แซนด์ส นักวิชาการศิลปะคลาสสิกชาวอังกฤษพบว่าออปติเมตส์รวมกลุ่มช่วงติแบริอุส แกรคคัสเสียชีวิตใน 133 ปีก่อนคริสตกาล[5] จากนั้นเจตนารมณ์ของกลุ่มมาถึงจุดสูงสุดในยุคซัลลา ผู้เผด็จการโรมันเมื่อ 81 ปีก่อนคริสตกาล ซัลลาลดอำนาจของสภา เพิ่มจำนวนสมาชิกวุฒิสภาจาก 300 เป็น 600 คน กำจัดสมาชิกกลุ่มปอปปูเลรีสผ่านการเนรเทศ และตั้งกองทหารหลายพันนายทางตอนเหนือของอิตาลี แต่หลังซัลลาเกษียณ (80 ปีก่อนคริสตกาล) และเสียชีวิต (78 ปีก่อนคริสตกาล) การเมืองโรมันค่อย ๆ กลับไปเป็นเช่นเดิม นอกจากซัลลา ออปติเมตส์มีสมาชิกที่โดดเด่นได้แก่ ลูคัลลัส, กาโตผู้เยาว์, ติตุส อันนิอุส ไมโล, มาร์กุส กัลเพอร์นิอุส บิบุลุส และมาร์กุส ยูนิอุส บรูตุสผู้ลูก ถึงแม้ออปติเมตส์จะห็นค้านปอมปีย์ แต่ภายหลังสนับสนุนเขาเพื่อสู้กับจูเลียส ซีซาร์ที่หนุนหลังโดยปอปปูเลรีสช่วงสงครามกลางเมืองซีซาร์ใน 49 ปีก่อนคริสตกาล หลังพ่ายแพ้สงครามและซีซาร์กลายเป็นผู้เผด็จการตลอดกาล "ผู้ปลดปล่อย" (Liberatores) หรือสมาชิกออปติเมตส์ที่เหลือรอดและปอปปูเลรีสบางส่วนที่แปรพักตร์คบคิดสังหารซีซาร์ในวันที่ 15 มีนาคม 44 ปีก่อนคริสตกาล นำไปสู่สงครามกลางเมืองผู้ปลดปล่อย และการกำเนิดจักรวรรดิโรมันในบั้นปลาย
มุมมอง แก้
โดยทั่วไปออปติเมตส์สนับสนุนนอบิลีส (nobiles, อภิชน) และคัดค้านการเข้าสู่การเมืองของนอวุสฮอมอ แต่บางกรณีมีข้อยกเว้น เช่น กิแกโร นักพูดคนสำคัญไม่เคยได้รับการยอมรับจากออปติเมตส์อย่างเต็มที่เพราะเขาเป็นนอวุสฮอมอ ทั้งที่เขาสนับสนุนกลุ่มนี้อย่างแข็งขัน[6] ขณะที่ปอมปีย์เป็นผู้นำออปติเมตส์ช่วงสงครามกลางเมืองซีซาร์ทั้งที่ตระกูลเขาเป็นอภิชนได้ไม่นาน ออปติเมตส์คัดค้านการขยายขอบเขตความเป็นพลเมืองโรมัน ต้องการดำรง "วิถีบรรพชน" (mos maiorum) และรักษากรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินแบบเดิม (ต่อต้านการปฏิรูปหนี้สินและการกระจายการถือครองที่ดิน) นอกจากนี้พยายามขัดขวางแม่ทัพเช่น กาอิอุส มาริอุส, ปอมปีย์ และจูเลียส ซีซาร์จากการใช้กองทัพเสริมอำนาจให้ตนเอง พวกเขาคัดค้านนโยบายของมาริอุสในการเกณฑ์ชาวโรมันที่ยากไร้เป็นทหารและมอบอาวุธให้ รวมถึงแผนในการให้ทหารผ่านศึกครอบครองที่ดินของรัฐบาล[7]
ตัวอย่างสมาชิก แก้
- มาร์กุส อ็อกตาวิอุส บรรพบุรุษของจักรพรรดิเอากุสตุส คู่แข่งคนสำคัญของติแบริอุส แกรคคัส
- ซัลลา ผู้เผด็จการโรมัน
- ปอมปีย์ แม่ทัพคนหนึ่งของซัลลา ต่อมาเป็นหนึ่งในสมาชิกคณะสามผู้นำที่หนึ่ง และผู้นำออปติเมตส์ช่วงสงครามกลางเมืองซีซาร์
- มาร์กุส ลิกินิอุส กรัสซุส หนึ่งในสมาชิกคณะสามผู้นำที่หนึ่ง
- กาโตผู้เยาว์ สมาชิกวุฒิสภาโรมันสายอนุรักษนิยม หนึ่งในคู่แข่งทางการเมืองของซีซาร์
- มาร์กุส ยูนิอุส บรูตุสผู้ลูก สมาชิกวุฒิสภาโรมัน หนึ่งในผู้สังหารซีซาร์
อ้างอิง แก้
- ↑ Gill, N. S. (November 8, 2019). "Ancient Roman History: Optimates". ThoughtCo. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
- ↑ Gill, N. S. (August 1, 2019). "Who Were the Gracchi Brothers of Ancient Rome?". ThoughtCo. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
- ↑ "Optimates and Populares - Roman History". Etrusia. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
- ↑ "Novus homo". Oxford Reference. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
- ↑ Sandys, John Edwin (1921). A Companion to Latin Studies (3 ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 125.
133[:] Tribute of Ti. Gracchus, his 'lex agraria' and destruction by a rabble of optimates, headed by P. Scipio Nasica [...]
. - ↑ Everitt, Anthony (30 November 2001). Cicero: The Life and Times of Rome's Greatest Politician. Random House Publishing Group. p. 400. ISBN 9781588360342.
- ↑ "Gaius Marius". History for Kids. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |