อนุสัญญาคอนสแตนติโนเปิล
อนุสัญญาคอนสแตนติโนเปิล (อังกฤษ: Convention of Constantinople)[4][5] เป็นสนธิสัญญาซึ่งลงนามโดยสหราชอาณาจักร เยอรมนี จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี สเปน ฝรั่งเศส อิตาลี เนเธอร์แลนด์ รัสเซีย และจักรวรรดิออตโตมัน เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม ค.ศ. 1888 ในคริสร์ทศวรรษ 1880 อังกฤษได้ยึดครองทางกายภาพเหนือคลองสุเอซและอียิปต์ ฝรั่งเศส ผู้ซึ่งเคยมีสิทธิ์เหนือคลองและยังคงถือหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทคลองสุเอซไว้ หวังว่าจะทำให้การควบคุมของอังกฤษอ่อนแอลงและพยายามที่จะโน้มน้าวให้ชาติยุโรปสนับสนุนการทำให้คลองเป็นเขตระหว่างประเทศ ทั้งสองชาติยินยอมให้คลองเป็นกลางตามสนธิสัญญาดังกล่าว มาตรา 1 รับประกันให้เรือทุกลำผ่านเข้าออกคลองได้ทั้งในช่วงสงครามและสันติภาพ แต่มาตรา 10 กลับอนุญาตให้เคดีฟดำเนินมาตรการเพื่อ "การป้องกันอียิปต์และการธำรงรักษาความสงบเรียบร้อย" ข้อความหลังได้ถูกใช้เพื่อปกป้องผลประโยชน์โดยอังกฤษในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง[2] และโดยอียิปต์เพื่อต่อต้านการเดินเรือของอิสราเอลภายหลัง ค.ศ. 1948
| ประเภท | อนุสัญญาการค้าหลายฝ่าย |
|---|---|
| วันร่าง | 2 มีนาคม ค.ศ. 1888 |
| วันลงนาม | 29 ตุลาคม ค.ศ. 1888 |
| ที่ลงนาม | คอนสแตนติโนเปิล |
| วันตรา | 22 ธันวาคม ค.ศ. 1888[1] |
| วันมีผล | 8 เมษายน ค.ศ. 1904[2][3] |
| ผู้ลงนาม | สหราชอาณาจักร เยอรมนี จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี เนเธอร์แลนด์ สเปน ฝรั่งเศส รัสเซีย และจักรวรรดิออตโตมัน |
| ผู้เก็บรักษา | จักรวรรดิออตโตมัน |
| ภาษา | ฝรั่งเศส |
ชาติผู้ลงนามประกอบด้วยมหาอำนาจยุโรปทั้งหมดในเวลานั้น และสนธิสัญญาดังกล่าวได้ถูกตีความว่าเป็นการรับประกันสิทธิ์ในการผ่านเข้าออกคลองสุเอซของเรือใด ๆ ทั้งในช่วงสงครามและสันติภาพ
อ้างอิง แก้
บรรณานุกรม แก้
- Allain, Jean (2004). International Law in the Middle East: Closer to Power Than Justice. London: Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 075462436.
{{cite book}}: ตรวจสอบค่า|isbn=: length (help) - Barclay,Thomas (1907). Problems of International Practice and Diplomacy: With Special Reference to the Hague Conferences and Conventions and other General International Agreements. Boston: Boston Book Co.
- Love, Kennett (1969). Suez: The Twice-Fought War. New York: McGraw Hill.