แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล

แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล
ผู้ก่อตั้ง	ปีเตอร์ เบเน็นสัน, อีริค เบเกอร์
ก่อตั้ง	กรกฎาคม 1961; 62 ปีที่แล้ว; สหราชอาณาจักร
ประเภท	ไม่แสวงหากำไร; องค์การนอกภาครัฐนานาชาติ
สํานักงานใหญ่	ลอนดอน, WC1; สหราชอาณาจักร
ที่ตั้ง	ทั่วโลก;
บริการ	ป้องกันสิทธิมนุษยชน
สาขาวิชา	การสนับสนุนทางกฎหมาย, ความสนใจของสื่อ, การรณรงค์อุทธรณ์โดยตรง, การวิจัย, การวิ่งเต้น
สมาชิก	สมาชิกและผู้สนับสนุนมากกว่า 7 ล้านคน
เลขาธิการ	แอกเนส กาลามาร์ด
เว็บไซต์	www.amnesty.org

แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล หรือ องค์การนิรโทษกรรมสากล^[3] (อังกฤษ: Amnesty International หรือ Amnesty หรือ AI) เป็นองค์การพัฒนาเอกชนที่มีจุดประสงค์ "ในการค้นคว้าและดำเนินการป้องกันและยุติการทำร้ายสิทธิมนุษยชน และเพื่อแสวงหาความยุติธรรมสำหรับผู้ที่ถูกละเมิดสิทธิ"^[4]

แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนลได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพสำหรับการรณรงค์ต่อต้านการทรมานโดยเจ้าหน้าที่รัฐ^[5] และรางวัลองค์การสหประชาชาติสาขาสิทธิมนุษยชน (United Nations Prize in the Field of Human Rights) ในปี ค.ศ. 1978^[6] ทุกวันนี้ แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล มีสมาชิกและผู้สนับสนุนมากกว่า 10 ล้านคนในกว่า 150 ประเทศและดินแดน ซึ่งทุกคนได้รวมพลังกันเพื่อที่จะทำให้โลกนี้เป็นสถานที่ซึ่งทุกคนมีสิทธิมนุษยชน นอกจากนี้ยังมีกลุ่มคนในท้องถิ่น กลุ่มเยาวชนและนักเรียนนักศึกษา กลุ่มผู้เชี่ยวชาญอื่นๆ สมาชิกรายบุคคล และผู้ประสานงานอีกหลายพันกลุ่ม อยู่ในกว่า 100 ประเทศและเขตการปกครองนอกจากนี้ยังมีสำนักงาน (Section/Structure) ที่จัดตั้งในระดับชาติขึ้นในพื้นที่มากกว่า 70 ประเทศ และในประเทศต่างๆ อีกกว่า 20 ประเทศยังมีการจัดตั้งองค์กรประสานงานอื่นๆ (coordinating structures) อีกด้วย แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนลยังเป็นองค์กรที่ได้รับการยอมรับและให้ความเชื่อถือ โดยองค์กรฯ จัดส่งผู้แทนไปพบรัฐบาลและองค์กรระหว่างประเทศ เช่น องค์การสหประชาชาติ และมีส่วนร่วมในการอภิปรายในประเด็นสิทธิมนุษยชนระดับนานาชาติ

การถูกคุกคามโดยรัฐ แก้

องค์กรแอมเนสตี้ มีส่วนในการช่วยเหลือด้านสิทธิมนุษยชน แต่มักจะมีอุปสรรคต่อการทำงาน โดยเฉพาะประเทศที่ปกครองระบอบเผด็จการแบบคอมมิวนิสต์ ฟาสซิสต์ และประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตยที่ไม่เสรีที่แทรกแซงโดยกลุ่มคณาธิปไตยและกลุ่มอำนาจนิยมเบ็ดเสร็จ และมักจะถูกคุกคามและกดดันโดยรัฐเสมอ โดยเฉพาะในจีน ฮ่องกง^[7] พม่า

ดูเพิ่ม แก้

สิทธิมนุษยชน

อ้างอิง แก้

↑ "Who we are". Amnesty International. สืบค้นเมื่อ 16 มีนาคม 2015.
↑ "Dr Agnès Callamard appointed as Secretary General of Amnesty International". amnesty.org. 29 มีนาคม 2021. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2021.
↑ องค์การนิรโทษกรรม จาก หนังสืออธิบายศัพท์การทูตและการเมืองระหว่างประเทศ โดย ฯพณฯเอกอัครราชทูตกลศ วิเศษสุรการสากล[1] เก็บถาวร 2009-02-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ "About Amnesty International". Amnesty International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 ธันวาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2008.
↑ Amnesty International - The Nobel Peace Prize 1977
↑ United Nations Prize in the field of Human Rights
↑ "แอมเนสตี้เตรียมปิดสำนักงานในฮ่องกงภายในสิ้นปีนี้ หลังเผชิญกฎหมายความมั่นคงฉบับใหม่จากรัฐบาลจีน". THE STANDARD. 26 ตุลาคม 2021.

อ่านเพิ่ม แก้

Ganzfried, Miriam (2021). Amnesty International and Women's Rights Feminist Strategies, Leadership Commitment and Internal Resistances. trancript Verlag. ISBN 978-3-8376-6008-1.
Clark, Anne Marie (2001). Diplomacy of Conscience: Amnesty International and Changing Human Rights Norms. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-05743-9.
Girot, Marc (2011). Amnesty International, Enquête sur une organisation génétiquement modifiée. Editions du Cygne. ISBN 9782849242469..
Habibe, K. A. R. A. "Human Rights in China In The Xi Jinping Era: From The Perspective of Human Rights Watch and Amnesty International." Doğu Asya Araştırmaları Dergisi 2.1: 66-96. online
Hopgood, Stephen (2006). Keepers of the Flame: Understanding Amnesty International. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4402-9.
Neier, Aryeh. "Amnesty International." in The International Human Rights Movement (Princeton UP, 2020) pp. 186–203.
Power, Jonathan (1981). Amnesty International: The Human Rights Story. McGraw-Hill. ISBN 978-0-08-028902-1.
Sellars, Kirsten (เมษายน 2002). The Rise and Rise of Human Rights. Sutton Publishing Ltd. ISBN 978-0-7509-2755-0.
Savelsberg, Joachim J. "Global Human Rights Organizations and National Patterns: Amnesty International’s Responses to Darfur." Societies Without Borders 12.2 (2021): 13+. online
Srivastava, Swati. 2021. "Navigating NGO–Government Relations in Human Rights: New Archival Evidence from Amnesty International, 1961–1986." International Studies Quarterly.