หลิวเฉิ่ง จงซานจิงหวัง หรือ ตงสานเชงอ๋อง (จีนตัวย่อ: 刘胜; จีนตัวเต็ม: 劉勝) เป็นกษัตริย์และเจ้าชายแห่งจักรวรรดิฮั่นตะวันตกของประวัติศาสตร์จีน พระบิดาของพระองค์คือ จักรพรรดิฮั่นจิง และพระองค์เป็นพระเชษฐาของ จักรพรรดิฮั่นอู่ สุสานของพระองค์เป็นหนึ่งในแหล่งโบราณคดีที่สำคัญที่สุดของราชวงศ์ฮั่นตะวันตก

หลิว เฉิ่ง
劉勝
จงซานหวัง (中山王)
ดำรงตำแหน่ง154 - 113 ปีก่อนคริสต์ศักราช
ถัดไปหลิว ชาง
ประสูติไม่ทราบ
สวรรคต113 ปีก่อนคริสต์ศักราช
คู่อภิเษกโต้วหว่าน
พระราชบุตรหลิว ชาง, จงซานอายหวัง (中山哀王)
หลิว เจิ้น, หลู่เฉิงถิงโหว (涿鹿亭侯)
พระนามเต็ม
ชื่อตระกูล: หลิว (劉)
ชื่อตนเอง: เฉิ่ง (勝)
พระมรณนาม
จงซานจิงหวัง (中山靖王)
ราชวงศ์ฮั่น
พระราชบิดาจักรพรรดิฮั่นจิง
พระราชมารดาพระสนมเจี่ย

พระประวัติ แก้

หลิว เฉิ่ง เป็นพระโอรสของ จักรพรรดิฮั่นจิง และพระสนมเจี่ย ซึ่งมีพระโอรสอีกองค์หนึ่งคือ หลิว เผิงซู่ จ้าวหวัง พระองค์ได้รับศักดินาเป็นดินแดนจงซานจากพระบิดาของพระองค์เมื่อ154 ปีก่อนคริสตกาล และด้วยเหตุนี้พระองค์จึงดำรงพระยศเป็นอ๋องในช่วงหลังกบฏเจ็ดรัฐ

ในปีที่สามของศักราช เจี้ยนยฺเหวียน ในรัชสมัยของจักรพรรดิฮั่นอู่ พระอนุชาของพระองค์ เจ้าชายหลิวเฉิ่ง และเจ้าศักดินาอีกหลายองค์ได้รับเชิญไปร่วมงานเลี้ยงที่ ฉางอาน ในงานเลี้ยง เจ้าชายหลิวเฉิ่ง เริ่มกรรแสง (ร้องไห้) และบ่นเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเจ้าศักดินาโดยข้าราชการที่ได้รับแต่งตั้งจากส่วนกลาง ซึ่งใช้บทบาทของพวกเขาเฝ้าติดตามตรวจสอบเจ้าศักดินาทั้งหลายอย่างต่อเนื่อง จักรพรรดิฮั่นอู่ ที่ประทับพระทัยกับคำร้องนี้ และรับสั่งอย่างชัดแจ้งว่า "การตรวจสอบที่ไม่เป็นธรรมต่อเจ้าศักดินาควรหยุดได้แล้ว" ต่อมาเจ้าชายหลิวเฉิ่ง กลายเป็นหนึ่งในเจ้าศักดินาที่มีชื่อเสียงที่สุด

เป็นที่ทราบกันดีว่าพระองค์ชอบเสวยน้ำจัณฑ์ (สุรา) และโปรดปรานอิสตรี และขึ้นชื่อว่ามีโอรสประมาณ 120 องค์[1][2]

ราชตระกูล แก้

พระสุสาน แก้

พระสุสานของ เจ้าชายหลิวเฉิ่ง ถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1968 โดย Wang Zhongshu ที่ Mancheng ใน มณฑลเหอเป่ย์ ทางตะวันตกของปักกิ่ง พระองค์ถูกฝังพร้อมกับ โต้วหว่าน พระชายาของพระองค์ ทั้งสองถูกฝังอยู่ในถ้ำสองแห่งภายในภูเขา ถ้ำแต่ละแห่งประกอบด้วยห้องสองด้านสำหรับเก็บของ ห้องด้านหลังสำหรับเก็บโลงศพ หลุมฝังศพมีข้าวของเครื่องใช้มากกว่า 2,700 ชิ้น รวมวัตถุดังต่อไปนี้:

  • สิ่งของเครื่องใช้ที่ทำจากทองแดง 419 ชิ้น

อ้างอิง แก้

  1. Sima, Qian. Records of the Grand Historian, House of the Five Clans.
  2. Ban, Gu. Book of Han, The Thirteen Sons of Emperor Jing.