สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย

ละครโทรทัศน์ไทย

สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย เป็นละครโทรทัศน์ไทยจากบทประพันธ์ของศรัณยู วงษ์กระจ่าง สร้างครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2546 เขียนบทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ กำกับการแสดงโดยศรัณยู วงษ์กระจ่าง นำแสดงโดย ตะวัน จารุจินดา, วรนุช วงษ์สวรรค์, ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์, มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์ และนำกลับมาสร้างใหม่อีกครั้งเมื่อปี พ.ศ. 2556 ผลิตโดย บริษัท สามัญการละคร จำกัด ของศรัณยู วงษ์กระจ่าง เขียนบทโทรทัศน์และกำกับการแสดงโดยศรัณยู วงษ์กระจ่าง นำแสดงโดยศรัณย์ ศิริลักษณ์, ธัญญะสุภางค์ จิรปรีชานนท์, ปิยพันธ์ ขำกฤษ, ณัฐชา นวลแจ่ม, แอนดรูว์ โคนินทร์ ร่วมด้วยตฤณ เศรษฐโชค, ศรุต วิจิตรานนท์, อาภาศิริ นิติพน, ศุภกิจ ตังทัตสวัสดิ์, แวร์ โซว และพิมพ์พรรณ ชลายนคุปต์ ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7

สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย
สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย พ.ศ. 2556
ประเภทละครโทรทัศน์
สร้างโดยบริษัท สามัญการละคร จำกัด
กำกับโดยศรัณยู วงษ์กระจ่าง
แสดงนำศรัณย์ ศิริลักษณ์
ธัญญะสุภางค์ จิรปรีชานนท์
แอนดรูว์ โคนินทร์
ณัฐชา นวลแจ่ม
ปิยพันธ์ ขำกฤษ
ศรุต วิจิตรานนท์
ภาษาต้นฉบับภาษาไทย
จำนวนตอน16 ตอน
การผลิต
ผู้อำนวยการผลิตศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สถานที่ถ่ายทำไทย ประเทศไทย
ความยาวตอน130 นาที/ตอน
ออกอากาศ
เครือข่ายสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ออกอากาศวันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556
(ออกอากาศวันจันทร์-อังคาร) –
วันจันทร์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เรื่องย่อ แก้

เรื่องราวของ หรั่ง เด็กหนุ่มลูกกำพร้า สิ่งเดียวที่ติดตัวเขามาก็คือ ร็อกเก็ตรูปไวโอลิน ที่เขาเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี มันเป็นเพียงสมบัติชิ้นเดียวที่เขามี หรั่งรับจ้างทำงานสารพัดเพื่อส่งเสียตัวเองเรียนและเพื่อหาเงิน มาเป็นค่าผ่าตัดตาให้ ก้อย หญิงสาวตาบอดที่หรั่งรับมาดูแลอย่างน้องสาว ถึงชีวิตจะไม่ร่ำรวยแต่หรั่งก็มีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านหลังเล็ก ๆ ในชุมชนแออัดกับก้อยและมีเพื่อนร่วมชุมชนอย่าง โบ้ เท่ห์ เช็ง ความสุขของหรั่งอีกอย่างก็คือ การได้เฝ้ามองดู แพรวา สาวสวยไฮโซ หรั่งรู้ตัวดีว่าเขากับแพรวาแตกต่างกันมากและ แพรวามีคู่รัก คือ ตะวันฉาย อยู่แล้ว หรั่งได้แต่มองแพรวาแบบหมาวัดหมายปองดอกฟ้าอย่างไรอย่างนั้นแต่แล้วหรั่งก็มีโอกาสได้เจอกับแพรวา แพรวาก็เริ่มประทับใจในความมีน้ำใจของหรั่ง เมื่อเธอต้องเข้าไปทำงานในบริษัทของครอบครัว เธอจึงได้ขอให้หรั่งเข้าไปทำหน้าที่ผู้ช่วยให้เธอ การได้เข้ามาใกล้ชิดกับแพรวาในฐานะผู้ช่วยทำให้หรั่งได้รู้ว่าแพรวาไม่ต้องการจะเข้ามาทำงานที่บริษัท ซึ่งตรงข้ามกับความตั้งใจของ เผ่าลาภ ที่อยากผลักดันให้แพรวาขึ้นมาสืบทอดตำแหน่ง เพื่อที่เขาจะได้ไปลงเล่นการเมืองได้เต็มตัว เผ่าลาภหวังว่าการลงไปเล่นการเมืองในพรรคของ สุริยะ พ่อของตะวันฉาย จะเป็นใบเบิกทางไปสู่สัมปทานบัตรเหมืองพลอยแห่งใหม่ แต่การขอสัมปทานก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะกลับมีคู่แข่งอย่าง แสงเทพ เข้ามาขอสัมปทานให้กับบริษัท เทพทอแสง ด้วยการใช้สุริยะเป็นทางลัดเหมือนกัน

การที่เผ่าลาภดันแพรวาขึ้นมาแทนที่ สร้างความไม่พอใจให้กับบารมีและอรทัย น้อง ๆ ของเผ่าลาภ เผ่าลาภรู้ดีว่าคนสองคนนี้ห่วงแต่ประโยชน์ส่วนตัว เขาจึงพยายามกันตำแหน่งไว้ให้แพรวา แต่ปัญหาก็คือแพรวาไม่มีความสามารถพอ เผ่าลาภจึงได้มอบภาระให้หรั่งทำทุกวิถีทางให้แพรวากลายเป็นผู้บริหารที่ดีให้ได้

เผ่าลาภเริ่มมีอาการปวดหัวเนื่องจากโรคความดันบ่อย ๆ เขาเริ่มกลัวว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกไม่นาน ดังนั้นเขาจึงเร่งรัดให้หรั่งช่วยสอนให้แพรวาเป็นนักบริหารที่ดีโดยเร็ว หรั่งให้สัญญา เผ่าลาภบอกกับหรั่งว่าเขาถูกชะตากับหรั่งอย่างบอกไม่ถูก หรั่งถือโอกาสสารภาพกับเผ่าลาภว่าเขาเคยเจอกับเผ่าลาภมาก่อนแล้ว ตอนที่เขาตามคณะคนงานก่อสร้างไปสร้างบ้านริมทะเลแห่งหนึ่ง ที่นั่นเขาได้พบกับแพรวาเป็นครั้งแรก แต่แพรวายังเด็กมากจึงจำเขาคนที่เคยช่วยเธอจากการถูกกลุ่มเด็กอื่นรังแกไม่ได้ เมื่อเผ่าลาภรู้ว่าหรั่งคือเด็กชายคนที่ห้อยสร้อยไวโอลินเส้นนั้นก็ตกใจมาก

บารมีร่วมกับอรทัยยักยอกพลอยในสต็อกของบริษัทไปขาย ทำให้บริษัทซึ่งกำลังต้องการขายพลอยก้อนเพื่อเอาเงินมาหมุนต้องเดือดร้อน เผ่าลาภไล่บารมีและอรทัยออก เผ่าลาภเองเครียดจัดจนถึงกับเส้นเลือดในสมองแตกกลายเป็นอัมพาต ทำให้แพรวาต้องขึ้นรักษาการแทน ในขณะที่กำลังวุ่นวายกับปัญหาการเงินของบริษัท ตะวันฉายก็มาขอเลิกกับแพรวา แพรวาเสียใจอย่างมากแต่โชคดีที่มีหรั่งคอยอยู่เคียงข้าง ทำให้เธอทำใจได้เร็วกว่าที่คิด หรั่งถือโอกาสบอกความจริงกับแพรวาเรื่องที่เขาและเธอเคยเจอกันมาก่อนเมื่อ ตอนเด็ก เมื่อแพรวารู้ว่าหรั่งคือเด็กชายตัวโตคนนั้นก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ความผูกพันจากวัยเด็กทำให้คนทั้งคู่ยิ่งรู้สึกดีต่อกัน แพรวายอมรับความรู้สึกตัวเองแล้วว่าเธอมีใจเริ่มรักหรั่งเข้าแล้ว

แต่แล้วขณะที่ทุกอย่างเริ่มจะดีขึ้น เผ่าลาภก็มาด่วนจากไปอย่างกะทันหันในเหตุการณ์ลิฟต์ระเบิด ตำรวจพบว่าการตายของเผ่าลาภนั้นเป็นการฆาตกรรม ด้วยพยานหลักฐานที่มัดตัวทำให้หรั่งกลายเป็นผู้ต้องสงสัย ญาติ ๆ ทุกคนคิดว่าหรั่งตั้งใจฆ่าเผ่าลาภแล้วใช้ความไว้วางใจที่แพรวามีให้เข้ามายึดอำนาจในบริษัท แพรวานึกไม่ถึงว่าหรั่งจะมีแผนไม่ซื่อกับเธอ หรั่งหมดอิสรภาพ เขาถูกจับเข้าคุกทันที แพรวารู้สึกผิดหวังในตัวหรั่งอย่างมาก

คืนหนึ่งลูกน้องของเผ่าลาภพาแพรวามาที่บ้านหลังหนึ่ง ที่นั่นแพรวาได้เจอกับเผ่าลาภและหรั่ง เธอจึงได้รู้ความจริงว่าเผ่าลาภแกล้งตายแล้วให้หรั่งเป็นแพะรับบาปในคดี เพื่อจะหาหลักฐานมาดัดหลังคนที่วางแผนฆาตกรรมตัวจริง แพรวาได้รู้ว่าคนบงการฆ่าตัวจริงคือ แสงเทพและตะวันฉายที่ต้องการจะฆ่าเผ่าลาภเพื่อให้ตัวเองเป็นฝ่ายได้สัมปทาน แล้วเอาที่ดินนั้นไปใช้เป็นโกดังเก็บของเถื่อนโดยใช้การทำเหมืองพลอยบังหน้า แต่แผนของแสงเทพก็ถูกเปิดเผยด้วยโน้ตลับจากบารมีที่เริ่มสำนึกได้แล้วเขียนมาเตือนเผ่าลาภให้ไหวตัวก่อน

แพรวาร่วมมือกับหรั่งที่ยังแสร้งติดคุกอยู่หาหลักฐานมาเปิดโปงเทพทอแสงทำให้แสงเทพถูกจับและสัมปทานก็ตกมาเป็นของบริษัท แพรวาอยากลาออกแล้วคืนตำแหน่งให้เผ่าลาภ แต่เผ่าลาภปฏิเสธ เขาต้องการให้ทุกคนเข้าใจว่าเขาตายไปแล้วเพื่อที่เขาจะไปใช้ชีวิตเงียบสงบในบั้นปลาย ก่อนจะไปเผ่าลาภบอกความจริงกับหรั่งว่าที่จริงนั้นหรั่งเป็นลูกชายของเผด็จศึก พี่ชายของเขาที่ตายไป หรั่งไม่เข้าใจ เผ่าลาภบอกว่าถ้าหรั่งคือเด็กผู้ชายคนที่ห้อยสร้อยคอไวโอลินคนนั้น หรั่งก็คือลูกของเผด็จศึกแน่ ๆ เพราะก่อนเผด็จศึกจะตายเคยบอกกับเผ่าลาภไว้ว่าเขามีลูกชายหนึ่งคนที่มีร็อกเก็ตไวโอลินเป็นสัญลักษณ์ หรั่งทนรับความจริงไม่ได้เมื่อรู้ว่าเขากับแพรวาเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาหรั่งจึงหนีหน้าไป ทิ้งให้แพรวาดำเนินงานไปคนเดียว น้าเบิ้ม พ่อของโบ้มาบอกความจริงแก่หรั่งว่าที่จริงร็อกเก็ตนั้นไม่ได้เป็นของหรั่ง แต่เป็นของที่ติดตัวโบ้มาตั้งแต่เด็ก น้าเบิ้มเป็นเพียงคนที่เก็บโบ้มาเลี้ยงแล้วก็เป็นคนถอดสร้อยนั้นใส่ให้หรั่งเองโดยไม่คิดอะไร หรั่งจึงรู้ความจริงว่าโบ้ต่างหากที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับแพรวา หรั่งรีบไปหาแพรวาที่บริษัทขณะกำลังแถลงข่าวของบริษัทอยู่ หรั่งไปในเวลาที่มือปืนลึกลับกำลังเล็งปืนขึ้นยิงบารมีพอดี บารมีถูกยิงล้มลง หรั่งปราดเข้าไปถึงตัวมือปืนทำให้ลูกกระสุนพลาดไปถูกแพรวาหนึ่งนัด หรั่งวิ่งเข้าไปหาแพรวาแล้วบอกความจริงกับแพรวาว่าทั้งคู่ไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แพรวาหมดสติไปในอ้อมแขนหรั่ง

เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้บารมีเสียชีวิต ตำรวจสืบสวนจนรู้ว่าตะวันฉายเป็นคนสั่งฆ่าบารมีปิดปากเพราะบารมีรู้ว่าเขาเป็นคนบงการฆ่าเผ่าลาภ ตะวันฉายถูกจับดำเนินคดี ส่วนหรั่งนั้นเขาไปใช้ชีวิตอยู่ที่เก่าแห่งหนึ่งเพื่ออยู่ดูแลแพรวาที่อยู่ในระหว่างมาพักรักษาตัว หรั่งบอกแพรวาว่าเขาจะขอปกป้องดูแลแพรวาอย่างที่เขาเคยทำมาตั้งแต่เด็กและจะทำเช่นนี้ตลอดไป

นักแสดงในครั้งต่าง ๆ แก้

  • ละครโทรทัศน์
พ.ศ. 2546 พ.ศ. 2556
สถานีออกอากาศ ช่อง 7
ผู้สร้าง บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด บริษัท สามัญการละคร จำกัด
บทโทรทัศน์ เมจิก อีฟ ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
ผู้กำกับการแสดง ศรัณยู วงษ์กระจ่าง ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
เวลาออกอากาศ วันพุธ - วันพฤหัสบดี
เวลา 20.30 น.
วันจันทร์ - วันอังคาร
เวลา 20.20 น.
หรั่ง นาคำ ตะวัน จารุจินดา ศรัณย์ ศิริลักษณ์
แพรวา มหาโชคตั้งศิริ วรนุช ภิรมย์ภักดี ธัญญะสุภางค์ จิรปรีชานนท์
ก้อย มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์ ณัฐชา นวลแจ่ม
โบ้ ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ ปิยพันธ์ ขำกฤษ
ตะวันฉาย พัวพงศ์ไพศาล ทิน โชคกมลกิจ แอนดรูว์ โคนินทร์
เผ่าลาภ มหาโชคตั้งศิริ (ตง) นิรุตติ์ ศิริจรรยา ตฤณ เศรษฐโชค
รำไพ มหาโชคตั้งศิริ สาวิณี ปะการะนัง อาภาศิริ นิติพน
บารมี มหาโชคตั้งศิริ (หั่ง) ศตวรรษ ดุลยวิจิตร ศรุต วิจิตรานนท์
ชาติชาย มหาโชคตั้งศิริ (เหลียง) คานธี อนันตกาญจน์ ศุภกิจ ตังทัตสวัสดิ์
กันทิมา มหาโชคตั้งศิริ (กัน) พรรำไพ แจ่มจำรัส พิมพ์พรรณ ชลายนคุปต์
ลินจง มหาโชคตั้งศิริ (จู) วรรษมน วัฒโรดม ขวัญฤดี กลมกล่อม
อรทัย พิพัฒน์สกุล (ฮุ้ง) เนาวรัตน์ ยุกตะนันท์ แวร์ โซว
กัมปนาท มหาโชคตั้งศิริ (ฮุย) ธเนศ แสงโชติกุล ศราวุธ นวแสงอรุณ
แสงเทพ เทวฤทธิ์ ยอดชาย เมฆสุวรรณ พลรัตน์ รอดรักษา
สุริยะ พัวพงศ์ไพศาล นิเวศน์ กันไทยราษฎร์ พิพัฒน์พล โกมารทัต
ทนงศักดิ์ พิพัฒน์สกุล ชาญยุทธ อิสริยะเสรีกุล ปริญญ์ วิกรานต์
กฤษฎา พิพัฒน์สกุล (ต้น) ชัยลดล โชควัฒนา ณภัทร กุลภาสวิชญ์
ตอง - หยกธรณ์ ยิ่งยวดหิรัญกุล
แก้ม - ณัทชาภา พลบูรณ์
ดวงใจ - ปิยะดา เพ็ญจินดา
ธนู กฤษกร ภูมิรัตน ธนพล ชูรอด
กุ๊กกิ๊ก (ผู้จัดการธนาคาร) ยุทธนา บุญอ้อม มรกต โกมลบุตร
เท่ห์ เอกสิทธิ์ โกสินทโรบล รัชย์อาภาภัค ตันศิริวัลลภ
เช็ง ปฏิภาณ รุ่งรัตน์ธวัชชัย ปรเมษฐ์ เปรมัษเฐียร
เบิ้ม ก้องหล้า กาญจนโหติ วิทยา เจตะภัย
(ถนอม สามโทน)
โอ๋ ชนวีร์ สมชะนะ -
ผู้ใหญ่เงาะ ยะสะกะ ไชยสร ยะสะกะ ไชยสร
สยาม สมาน มะลิซ้อน ธนพล สินสนอง
(ตูมตาม เชิญยิ้ม)
คำรณ - สุเมธ องอาจ
หรั่ง นาคำ (วัยเด็ก) - ด.ช.กันตพงศ์ เจริญสุข
แพรวา (วัยเด็ก) ด.ญ.ณัฐนิชา อุตวัฒน์ ด.ญ.ชวัลรัตน์ เจนจิตรานนท์
ก้อย (วัยเด็ก) - ด.ญ.พิชชา ชินวัตร
โบ้ (วัยเด็ก) ด.ช.นราธิษณ์ น้ำค้าง ด.ช.พีเค (พีรวิชญ์ จิตรานนท์)

เพลงประกอบละคร แก้

พ.ศ. 2546 แก้

พ.ศ. 2556 แก้

รางวัล แก้

พ.ศ. 2546 แก้

งานประกาศผลรางวัล รางวัล ผู้เข้าชิง ผลรางวัล หมายเหตุ
เฉลิมไทยอวอร์ด ครั้งที่ 1 นักแสดงนำหญิงทางโทรทัศน์ยอดเยี่ยม วรนุช วงษ์สวรรค์ เสนอชื่อเข้าชิง
ละครโทรทัศน์ยอดเยี่ยม สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย เสนอชื่อเข้าชิง
ท็อปอวอร์ด 2003 ดาวรุ่งหญิงยอดเยี่ยม มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์ เสนอชื่อเข้าชิง
ดาราสมทบชายยอดเยี่ยม นิรุตติ์ ศิริจรรยา เสนอชื่อเข้าชิง ไม่ติด 1 ใน 5
ดารานำชายยอดเยี่ยม ตะวัน จารุจินดา เสนอชื่อเข้าชิง ไม่ติด 1 ใน 5
ผู้กำกับละครยอดเยี่ยม ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสนอชื่อเข้าชิง
ละครสร้างสรรค์ยอดเยี่ยม สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย เสนอชื่อเข้าชิง
สตาร์เอนเตอร์เทนเมนต์อวอร์ดส 2003 ครั้งที่ 2 เพลงนำละครยอดเยี่ยม สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ชนะ

พ.ศ. 2556 แก้

งานประกาศผลรางวัล รางวัล ผู้เข้าชิง ผลรางวัล หมายเหตุ
รางวัลโทรทัศน์ทองคำ ครั้งที่ 28 ผู้กำกับละครดีเด่น ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสนอชื่อเข้าชิง
คมชัดลึก อวอร์ด ครั้งที่ 11 นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ศรัณย์ ศิริลักษณ์ เสนอชื่อเข้าชิง
ผู้กำกับละครโทรทัศน์ยอดเยี่ยม ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสนอชื่อเข้าชิง
ละครโทรทัศน์ยอดเยี่ยม สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย เสนอชื่อเข้าชิง
ไนน์เอ็นเตอร์เทน อวอร์ด 2014 นักแสดงชายแห่งปี ศรัณย์ ศิริลักษณ์ เสนอชื่อเข้าชิง
รางวัลนาฏราช ครั้งที่ 5 กำกับภาพยอดเยี่ยม ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสนอชื่อเข้าชิง
บทโทรทัศน์ยอดเยี่ยม ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ศรัณย์ ศิริลักษณ์ เสนอชื่อเข้าชิง
ผู้กำกับยอดเยี่ยม ศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสนอชื่อเข้าชิง

อ้างอิง แก้

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7: ละครวันพุธ–วันพฤหัสบดี 20:30–22:30
ก่อนหน้า สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ถัดไป
ผีขี้เหงา หมอลำซัมเมอร์
สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7: ละครวันจันทร์–วันอังคาร 20:20–22:30
ก่อนหน้า สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ถัดไป
ฟ้าจรดทราย วิมานมะพร้าว