"ツ" เปลี่ยนทางมาที่นี่ ระวังสับสนกับ ชิ "シ"

สึ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า つ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 川 และคะตะกะนะเขียนว่า ツ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดอีกแบบหนึ่งของมันโยงะนะ 川 ออกเสียงว่า [t͡su] เมื่อเติมดะกุเต็งจะออกเสียงว่า [d͡zu] หรือ [zu] (づ ออกเสียงเหมือน ず แต่มีที่ใช้น้อยกว่า) เสียงอ่านที่เปลี่ยนไปจากปกติเนื่องจากเหตุผลทางสัทศาสตร์


ฮิรางานะ

คาตากานะ
การถอดอักษร tsu, tu
+ดากูเต็ง zu, dzu, du
มังโยงานะ
ของฮิรางานะ
มังโยงานะ
ของคาตากานะ
รหัสเรียกขาน つるかめのツ
(สึรุกะเมะ โนะ สึ)
รหัสมอร์ส ・--・
อักษรเบรลล์ ⠝
ยูนิโคด U+3064, U+30C4
คะนะ
อึง วะ ระ ยะ มะ ฮะ นะ ทะ ซะ คะ อะ
วิ ริ มิ ฮิ นิ ชิ ชิ คิ อิ
รุ ยุ มุ ฟุ นุ สึ ซุ คุ อุ
เวะ เระ เมะ เฮะ เนะ เทะ เซะ เคะ เอะ
โวะ โระ โยะ โมะ โฮะ โนะ โทะ โซะ โคะ โอะ
เคะตัวเล็ก · สึตัวเล็ก · โยะริ · โคะโตะ
ดะกุเต็ง · ฮันดะกุเต็ง · โชอมปุ

つ เป็นอักษรลำดับที่ 18 อยู่ระหว่าง ち (ชิ) กับ て (เทะ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ つ เป็นอักษรลำดับที่ 19 อยู่ระหว่าง そ (โซะ) กับ ね (เนะ)

รูปแบบ โรมะจิ ฮิระงะนะ คะตะกะนะ เสียงอ่าน รูปแบบ โรมะจิ ฮิระงะนะ คะตะกะนะ เสียงอ่าน
ธรรมดา tsu, tu สึ ธรรมดา
+ดะกุเต็ง
zu, dzu, du สึ
tsū, tū つう, つぅ
つー, つ~
ツウ, ツゥ
ツー, ツ~
สือ zū, dzū, dū づう, づぅ
づー, づ~
ヅウ, ヅゥ
ヅー, ヅ~
สือ
ทวิอักษร tsa つぁ ツァ สะ ทวิอักษร
+ดะกุเต็ง
zwa づぁ ヅァ สฺวะ
tsi つぃ ツィ สิ zwi づぃ ヅィ สฺวิ
tsyu つゅ ツュ สฺยุ
tse つぇ ツェ เสะ zwe づぇ ヅェ สฺเวะ
tso つぉ ツォ โสะ zwo づぉ ヅォ สฺโวะ

อักษรแบบอื่น แก้

อักษรแบบอื่นของสึคือคะนะขนาดเล็ก っ, ッ ใช้แทนเสียงพยัญชนะกัก แต่จะเป็นเสียงใดขึ้นอยู่กับว่าคะนะตัวถัดไป ดูเพิ่มที่ สึตัวเล็ก

ภาษาไอนุใช้คะตะกะนะแบบเติมฮันดะกุเต็ง ツ゚ สำหรับใช้แทนเสียง [tu͍] ซึ่งสามารถเขียนด้วย ト゚ แทนก็ได้

อักขระ ยูนิโคด จิส เอกซ์ 0213[1] ความหมาย
U+3063 1-4-35 ฮิระงะนะ สึ (tsu) ตัวเล็ก
U+3064 1-4-36 ฮิระงะนะ สึ (tsu)
U+3065 1-4-37 ฮิระงะนะ สึ (dzu)
U+30C3 1-5-35 คะตะกะนะ สึ (tsu) ตัวเล็ก
U+30C4 1-5-36 คะตะกะนะ สึ (tsu)
U+30C5 1-5-37 คะตะกะนะ สึ (dzu)
ツ゚ U+30C4 U+309A 1-5-93 คะตะกะนะ ทุ (tu)
U+32E1 1-12-76 คะตะกะนะ สึ (tsu) ในวงกลม
U+FF82 ไม่มี คะตะกะนะ สึ (tsu) ครึ่งความกว้าง

ลำดับขีด แก้

 
ลำดับขีดในการเขียน つ
 
ลำดับขีดในการเขียน ツ

ฮิระงะนะ つ มีลำดับขีด 1 ขีดดังนี้

  1. ขีดเส้นโค้งไปทางขวาเริ่มที่ตำแหน่งกึ่งบน ยกขึ้นเล็กน้อย โค้งงอเป็นรูปตัว C กลับข้าง

คะตะกะนะ ツ มีลำดับขีด 3 ขีดดังนี้

  1. ขีดเส้นเฉียงเล็ก ๆ ในตำแหน่งบน
  2. ขีดเส้นเฉียงเล็ก ๆ ในตำแหน่งบนถัดไปทางขวา ค่อนไปข้างบนเล็กน้อย
  3. ขีดเส้นโค้งจากบนลงไปทางซ้าย

คันจิ แก้

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าสึ และขึ้นต้นด้วยสึ มีดังนี้

津 墜 椎 槌 追 鎚 痛 通 塚 栂 掴 槻 佃 漬 柘 辻 蔦 綴 鍔 椿
潰 坪 壷 嬬 紬 爪 吊 釣 鶴

อ้างอิง แก้