สมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น
จู ชื่อเจิน (จีน: 朱世珍; พินอิน: Zhū Shìzhēn; 1824 – 1887), เป็นพระราชบิดาของจักรพรรดิหงอู่ จักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์หมิง
ชุ่นห่วงตี้ (淳皇帝) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิง | |||||||||||||
สถาปนา | พ.ศ. 1911 | ||||||||||||
พระราชสมภพ | พ.ศ. 1824 | ||||||||||||
สวรรคต | พ.ศ. 1887 (63 พรรษา) | ||||||||||||
ฝังพระบรมศพ | สุสานหลวงหมิงห่วง (明皇陵) เมืองเฟิ่งหยางในมณฑลอานฮุย | ||||||||||||
จักรพรรดินี | สมเด็จพระจักรพรรดินีชุ่น | ||||||||||||
พระราชบุตร |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
ราชวงศ์ | หมิ่ง (明) | ||||||||||||
พระบรมชนกนาถ | สมเด็จพระจักรพรรดิซีจู๋ (熙祖) | ||||||||||||
พระบรมชนนี | สมเด็จพระจักรพรรดินีหยู้ว |
พระบรมราชประวัติ แก้
จู ชื่อเจิน เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองของ จู ชูหยี (朱初一) พระองค์ทรงพระราชสมภพในชนชั้นชาวนาที่ยากจน ต้องอาศัยเช่าที่ดินทำกินแต่ก็ถูกเอาเปรียบจึงต้องย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งบรรพบุรุษของราชสกุลจู เคยอาศัยอยู่ในอำเภอเพ่ย์ (沛) ต่อมาได้ย้ายไปที่ จู้หร่ง (句容) และต่อมา จู ชูหยี (朱初一) ซึ่งเป็นพระชนกของ จู ชื่อเจิน ได้ย้ายไปที่เมืองซื้อโจว (泗州) ปัจจุบันคือเมืองซูยี่ตั้งอยู่ในมณฑลเจียงซู และ จู ชื่อเจิน ได้ย้ายไปที่เมืองจงหลี่ (钟离) ปัจจุบันคือเมืองเฟิ่งหยางตั้งอยู่ในมณฑลอานฮุย (今安徽凤阳)[1]
ในสมัยราชวงศ์หยวนรัชศกจื้อเจิ้งปีที่ 4 (พ.ศ. 1887) เกิดภัยแล้งและโรคระบาดครั้งใหญ่ในหวยเป่ย (淮北) ทำให้ จู ชื่อเจิน, เฉินฮูหยิน และ จู ซิงหลง สวรรคตอย่างต่อเนื่อง
ในสมัยรัชศกหลงเฟิ่งปีที่ 9 (พ.ศ. 1906) พระเจ้าเซี๋ยวหมิ่งแห่งราชวงศ์ฮั่นซ้ง (韩宋小明王) ได้พระราชทานตำแหน่งย้อนหลังแด่ จู ชื่อเจิน ภายหลังการสวรรคตเป็น ไคฟู๋ยี่ทงซานซือ (開府儀同三司), จอมพลแห่งรัฐ (ซ่างจู้กั่ว,上柱國), หลู้จวินกั่วจงซื้อ (錄軍國重事), เสนาธิบดีฝ่ายขวาแห่งสำนักราชเลขาธิการกลาง (中書右丞相), ไท้เหว่ย (太尉), และบรรดาศักดิ์ อู่กั่วกง (吳國公)[2]
ในสมัยราชวงศ์หมิงรัชศกหงหวู่ปีที่ 1 (พ.ศ. 1911) จูหยวนจาง พระราชโอรสได้สถาปนาราชวงศ์หมิงขึ้นที่เมืองหนานจิง และได้ถวายพระเกียรติยศแด่ จู ชื่อเจิน' เป็นจักรพรรดิ โดยถวายนามพระอารามนามว่า เหริ่นจู่ (仁祖) [3]และพระสมัญญานามว่า ชุ่นห่วงตี้ (淳皇帝)
สวรรคต แก้
จู ชื่อเจิน หลังจากที่เสด็จสวรรคตแล้ว ด้วยฐานะตระกูลที่ยากจนไม่มีแม้แต่เงินที่จะซื้อโลงใส่พระบรมศพหรือที่ดินที่จะฝัง ทำให้พระบรมศพถูกห่อด้วยผ้าเน่าๆ และฝังไว้บนที่ดินของเพื่อนบ้านนามว่า หลิ่ว จี้จู๋ (刘继祖) ต่อมาเมื่อจักรพรรดิหงอู่สถาปนาชวงศ์หมิง ได้สร้างสุสานหลวงหมิงหวง (明皇陵) ถวายให้พระชนก[4]