ศิลปะเชิง 3 มิติ
ศิลปะเชิง 3 มิติ หรือ ศิลปะลวงตาทรอมพลุยล์ หรือ ทรอมพลุยล์ (ฝรั่งเศส: Trompe-l'œil, ออกเสียง: tʁɔ̃p lœj) มาจากภาษาฝรั่งเศสที่แปลว่า “ลวงตา” เป็นเทคนิคการสร้างศิลปะแบบหนึ่งที่ทำให้ผลที่ออกมาดูเหมือนมีความเป็นภาพ 3 มิติแม้ว่าจะเป็นจิตรกรรมสองมิติ ซึ่งทำโดยการเขียนให้ลวงตา
ประวัติของจิตรกรรม แก้
แม้ว่า “ทรอมพลุยล์” จะมีต้นกำเนิดมาจากสมัยศิลปะบาโรก[1]เมื่อกล่าวถึงการเขียนแบบลวงตา แต่การเขียนลักษณะนี้มีมานานก่อนหน้านั้น ที่มักจะใช้ในการเขียนจิตรกรรมฝาผนัง ตัวอย่างของงานที่ใช้การเขียนลักษณะนี้ก็มีให้เห็นอยู่บ้างในศิลปะจากสมัยกรีกและโรมันที่พบในปอมเปอี การเขียน “ทรอมพลุยล์” ที่นิยมกันก็มักจะเขียนเป็นหน้าต่าง ประตู หรือโถงทางเดิน เพื่อจะทำให้ห้องดูใหญ่โตกว้างขวางขึ้น
เกร็ดจากสมัยกรีกโบราณเล่าถึงการแข่งขันระหว่างจิตรกรผู้มีชื่อเสียงสองคน ซูซิส (Zeuxis) เขียนภาพนิ่งที่ดูเหมือนจริงจนนกบินลงมาดูองุ่นในภาพ พาร์ราเซียส (Parrhasius)ซึ่งเป็นคู่แข่งซูซิสก็บอกซูซิสให้ดึงม่านที่ขาดรุ่งริ่งเพื่อที่จะได้ดูภาพหลังม่าน พาร์ราเซียสชนะการแข่งขันเพราะม่านที่ซูซิสเห็นโดยแท้ที่จริงแล้วเป็นภาพเขียน
อ้างอิง แก้
ดูเพิ่ม แก้
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ศิลปะเชิง 3 มิติ
ระเบียงภาพ แก้
-
ภาพเหมือนของนักบวชคาร์ธูเชียนโดยเพทรัส คริสตัส (ค.ศ. 1446) สังเกตดูแมลงวันทางตอนล่างของภาพ -
จาโคโป เด บาร์บาริ ค.ศ. 1504 ภาพนิ่งแบบสามมิติภาพแรกตั้งแต่ยุคโบราณ -
“จิตรกรกับกล้องสูบยาและหนังสือ” โดย เจอร์ราร์ด ดู (ราว ค.ศ. 1654) -
โดยเฮนรี ฟูเซลิ
(ค.ศ. 1750) -
ภาพหนังสือพิมพ์ทและ
สิ่งต่างๆ ที่คาดอยู่บนผนัง
ด้วยสายหนัง -
ภาพลวงตาในห้องแต่งตัวของแจ็คคี เคนเนดี
(ค.ศ. 1970) -
ภาพพระมารีลอยตัวขึ้นไปบนสวรรค์บนโดมของ
มหาวิหารพาร์มา -
ไวโอลินโดย
วิลเลียม ไมเคิล ฮาร์เน็ตต์
 | บทความศิลปกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |