จ่าอากาศตรี วีระเดช "วิลลี่" โค๊ธนี (Wiradech "Willi" Kothny; 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – ) เป็นนักกีฬาฟันดาบสากลชาวไทย-เยอรมัน เจ้าของเหรียญทองแดง 2 เหรียญจากการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2000 ที่ซิดนีย์ ออสเตรเลีย ในนามทีมชาติเยอรมนี[1][2][3]

วีระเดช โค๊ธนี
วีระเดช โค๊ธนี นักฟันดาบสากลเหรียญทองแดงโอลิมปิก
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด10 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 (44 ปี)
จังหวัดกาญจนบุรี ประเทศไทย
ส่วนสูง6 ft 0 in (1.83 m)[1]
น้ำหนัก174 ปอนด์ (79 กิโลกรัม) (79 กก.)[1]
กีฬา
กีฬาฟันดาบสากล
สโมสรกองทัพอากาศ
ผู้ฝึกสอนเอเบอร์ฮาร์ด เมล
สมคิด พงษ์อยู่
รายการเหรียญรางวัล
ฟันดาบสากลชาย
ตัวแทนของ ธงของประเทศเยอรมนี เยอรมนี
โอลิมปิก
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 ซิดนีย์ 2000 เซเบอร์ บุคคลชาย
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 ซิดนีย์ 2000 เซเบอร์ ทีมชาย
เวิลด์คัพ
เหรียญทอง - ชนะเลิศ เวิลด์คัพ 2001 ลอนดอน เซเบอร์ บุคคลชาย
เหรียญทอง - ชนะเลิศ เวิลด์คัพ 2001 อาบานา เซเบอร์ บุคคลชาย
ตัวแทนของ  ไทย
เอเชียนเกมส์
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 โดฮา 2006 เซเบอร์ บุคคลชาย
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 โดฮา 2006 เซเบอร์ ทีมชาย
ซีเกมส์
เหรียญทอง - ชนะเลิศ มะนิลา 2005 เซเบอร์ บุคคลชาย
เหรียญทอง - ชนะเลิศ โคราช 2007 เซเบอร์ บุคคลชาย
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 มะนิลา 2005 เซเบอร์ ทีมชาย
เวิลด์คัพ
เหรียญทองแดง - อันดับที่ 3 เวิลด์คัพ 2004 กรุงเทพ เซเบอร์ บุคคลชาย
ชิงชนะเลิศแห่งประเทศไทย
เหรียญทอง - ชนะเลิศ ประจำปี 2555 เซเบอร์ บุคคลชาย

วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 วีระเดช โค๊ธนี เข้าแข่งขันรายการฟันดาบชิงชนะเลิศแห่งประเทศไทย ประจำปี 2555 ในประเภทเซเบอร์บุคคลชาย ซึ่งเขาเป็นฝ่ายชนะเรืองฤทธิ์ แหเกิด ด้วยคะแนน 15-7 และได้รับรางวัลเหรียญทอง[4]

ประวัติ แก้

วีระเดชเกิดที่จังหวัดกาญจนบุรี เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 เมื่ออายุ 3 ขวบ นักข่าวชาวเยอรมันชื่อ อีริค โค๊ธนี ได้รับเป็นบุตรบุญธรรม และย้ายมาอยู่ที่ประเทศเยอรมนี มารดาของอีริคเรียกเขาว่า "วิลลี่" (Willi) และชื่อนี้ก็กลายเป็นชื่อที่ทุกคนใช้เรียกเขา[5]

วีระเดชเริ่มเล่นกีฬาฟันดาบเมื่ออายุ 11 ปี โดยมี เอเบอร์ฮาร์ด เมล (Eberhard Mehl) อดีตนักกีฬาทีมชาติเยอรมนี เหรียญทองแดงจากโอลิมปิกฤดูร้อน 1960 ที่โรม เป็นผู้ฝึกสอนคนแรก[5] มีผลงานดีที่สุดคือเหรียญทองแดง 2 เหรียญ ประเภทดาบเซเบอร์บุคคลชาย และประเภททีม ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2000 ที่ซิดนีย์ เมื่อเอเบอร์ฮาร์ด เมล ลาออกไปเมื่อปี พ.ศ. 2544 ด้วยปัญหาสุขภาพ วีระเดชได้ให้สมคิด พงษ์อยู่ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้อง เป็นผู้ฝึกสอนแทน [6] และเป็นผู้ชนะเลิศระดับเวิลด์คัพ ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ และอาบานา ประเทศคิวบา ได้รับการจัดอันดับเป็นมือวางอันดับ 3 ของโลก

ตั้งแต่ พ.ศ. 2545 วีระเดช โค๊ธนี และสมคิด พงษ์อยู่ ย้ายมาอาศัยอยู่ในประเทศไทย วีระเดชศึกษาที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ และเล่นให้กับทีมชาติไทย

หลังจากประสบความสำเร็จในการแข่งขันโอลิมปิกที่ซิดนี่ย์กับทีมชาติเยอรมัน ในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ที่ปักกิ่ง วีระเดชไม่ประสบความสำเร็จในการแข่งขัน หลังการแข่งขันวีระเดชได้เปิดเผยเกี่ยวกับความรับผิดชอบการทำงานของสมาคมฟันดาบสมัครเล่นแห่งประเทศไทยที่ตนได้ร่วมงานด้วย ว่าขาดระบบและระเบียบที่สามารถรองรับการพัฒนานักกีฬาเพื่อมุ่งความเป็นเลิศในทัวนาเมนท์ใหญ่ๆ ไม่ว่ากรณีนักกีฬาต้องสำรองเงินส่วนตัวหลักแสนบาทเพื่อร่วมการแข่งขันนัดสะสมคะแนนไว้ผ่านเข้าแข่งขันทัวนาเมนท์ใหญ่ ซึ่งสมาคมยังค้างเงินทดรองจ่ายจำนวนหนึ่งของตน กรณีความไม่รับผิดชอบเข้าประชุมการแข่งขันของผู้จัดการทีมและสมาคมไม่จัดผู้ฝึกสอนเพื่อให้คำแนะนำนักกีฬาในระหว่างการแข่งขัน วีระเดชได้ประกาศเลิกฟันดาบในฐานะนักกีฬาฟันดาบสากลสมัครเล่น[7][8]

วีระเดช โค๊ธนี ผ่านการแต่งงานกับ นางสาวปัทมาพร (ธัญญลักษณ์) วรพิมพ์ลักษณ์ (พิม) อดีตนางงาม/นางแบบ เจ้าของตำแหน่งรองอันดับ 2 มิสโมเดลออฟเดอะเวิลด์ 1999 มีบุตรชายชื่อเด็กชายมอร์แกน โค๊ธนี เกิดเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2547 [9] ปัจจุบันได้จดทะเบียนสมรสกับนางสาววิจิตตา ทาคำวงค์ นักกีฬาฟันดาบทีมชาติไทย ประเภทเอเป้หญิง

วีระเดชรับราชการสังกัดกองทัพอากาศ ได้รับยศจ่าอากาศโท[10]

ก่อนเลิกเล่นฟันดาบในนามทีมชาติไทยอย่างถาวร วิลลี่มีเป้าหมายที่ โอลิมปิกฤดูร้อน 2012 และรายการสำคัญอย่าง กาตาเนียเวิลด์เฟนซิงแชมเปี้ยนชิป 2011 อิตาลี และมีรายการสำคัญเช่น ซีเกมส์ 2011 ที่ประเทศอินโดนีเซีย เป็นเป้าหมายหลักที่วิลลี่มีความตั้งใจจะนำเหรียญทองเพื่อให้คนไทยได้ภาคภูมิใจอีกครั้งหนึ่ง

สิ่งสืบเนื่อง แก้

เมื่อครั้งที่เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิในมหาสมุทรอินเดีย พ.ศ. 2547 วีระเดช โค๊ธนี ได้พักจากการฟันดาบและทำหน้าที่เป็นอาสาสมัครช่วยสร้างบ้าน และสร้างเรือให้แก่ชาวมอร์แกน ซึ่งกินเวลาถึง 2 ปี โดยสร้างบ้านได้ 96 หลัง และต่อเรือได้ 20 ลำ[11]

พ.ศ. 2555 วิลลี่ได้ริเริ่มโครงการก่อตั้งศูนย์ฝึกสอนกีฬาฟันดาบขึ้น ณ จังหวัดชลบุรี จากการทำงานร่วมกันของกลุ่มพี่น้อง PhoSeKo โดยมีจุดประสงค์เพื่อส่งเสริมกีฬาฟันดาบในประเทศไทยตามหลักวิทยาศาสตร์การกีฬา[12] และเขายังได้รับการมอบหมายจากนายกสมาคมฟันดาบสากลสมัครเล่นแห่งประเทศไทย ให้รับหน้าที่เป็นผู้จัดการทีมเยาวชนไทยในการแข่งขันฟันดาบเยาวชนชิงแชมป์เอเชีย "เอเชียนจูเนียร์แอนคาร์เดทเฟนซิ่งแชมเปี้ยนชิพ 2012" ที่เกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย[13][14] ที่ซึ่งทีมเยาวชนชุดดังกล่าวประสบความสำเร็จด้วยการรับรางวัล 1 เหรียญเงินจากเซเบอร์ทีมหญิงในรุ่นอายุไม่เกิน 17 ปี[15] และ 1 เหรียญทองแดงจากเซเบอร์บุคคลหญิงในรุ่นเดียวกันนี้[16]

ระเบียงภาพ แก้

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 "Wiradech Kothny Olympic Results". sports-reference.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-15. สืบค้นเมื่อ 2012-03-03.
  2. "Olympics Statistics: Wiradech Kothny". databaseolympics.com. สืบค้นเมื่อ 2012-03-03.
  3. « zurück[ลิงก์เสีย]
  4. วิลลี่เชือดรุ่นน้องครองแชมป์ดาบเซเบอร์ปทท.
  5. 5.0 5.1 ประวัติส่วนตัว วีระเดช โค๊ธนี
  6. http://www.kothny.de/fech101t.html
  7. ""วิลลี่"จวกแหลกฟันดาบไร้โค้ชไปปักกิ่งเกมส์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-08-18. สืบค้นเมื่อ 2008-08-15.
  8. เบื่อลมปาก!!ลาดาบไทย วิลลี่สุดภูมิใจติดทีมชาติ
  9. http://www.kothny.de/fech00601t.html
  10. คนเก่า คนเก่ง. จอมดาบศิลปิน ‘วิลลี่’ วีระเดช โค๊ธนี. สปอร์ต คลาสสิค. บริษัท สยามพริ้นท์ จำกัด. ปีที่ 2 ฉบับที่ 24. 16 มิถุนายน -15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556. หน้า 29
  11. คนเก่า คนเก่ง. จอมดาบศิลปิน ‘วิลลี่’ วีระเดช โค๊ธนี. สปอร์ต คลาสสิค. บริษัท สยามพริ้นท์ จำกัด. ปีที่ 2 ฉบับที่ 24. 16 มิถุนายน -15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556. หน้า 31
  12. "Thai - PhoSeKo". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2011-09-18.
  13. ฟันดาบเฮ ธ.กรุงไทย หนุนยาว 4 ปี 20 ล้าน สานฝันโอลิมปิก - ข่าวไทยรัฐ
  14. ฟันดาบได้เฮมีกระกระสุนปืนแล้ว ธ.กรุงไทยช่วยหนุนยาว 4 ปี 20 ล้าน[ลิงก์เสีย]
  15. 1 เงิน 1 ทองแดงดาบสากล ยช.เอเชีย
  16. ภัศรากระชากทองแดงฟันดาบ ยช.เอเชีย
  17. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ประจำปี ๒๕๕๐ เก็บถาวร 2022-05-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๒ ข หน้า ๓๒, ๗ มกราคม ๒๕๕๑

แหล่งข้อมูลอื่น แก้