วัดน้อยใน

วัดในกรุงเทพมหานคร

วัดน้อยใน เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงตลิ่งชัน เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร งานประจำปีที่สำคัญคืองานเทศน์มหาชาติในปลายเดือน 10 เริ่มจัดมาตั้งแต่ พ.ศ. 2520 วัดมีโรงเรียนทีปังกรวิทยาพัฒน์ (วัดน้อยใน) ในพระราชูปถัมภ์ฯ ตั้งอยู่ในที่ดินวัด

วัดน้อยใน
แผนที่
ชื่อสามัญวัดน้อยใน, วัดน้อย
ที่ตั้งเลขที่ 48 ซอยชัยพฤกษ์ 22 ถนนชัยพฤกษ์ แขวงตลิ่งชัน เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร 10170
ประเภทวัดราษฎร์
นิกายมหานิกาย
พระพุทธศาสนา ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

ประวัติ แก้

วัดสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2305 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งหลังสุดเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2525[1] สันนิษฐานว่าเป็นวัดที่สร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนปลาย ครอบครัวของนางน้อยซึ่งเป็นหญิงหม้าย มีบุตรสาว 2 คน คือ ผึ้งและจีด พร้อมด้วยพระสงฆ์รูปหนึ่งคือ พระอาจารย์หน่าย ซึ่งเป็นพระวิปัสสนา และข้าทาสบริวารของนางน้อยได้อพยพโดยทางเรือจากบ้านป่าถ่าน เกาะเมืองอยุธยา จนมาถึงบริเวณนี้ นางน้อยเห็นว่าบริเวณนี้เป็นป่ารกปราศจากผู้คน จึงจับจองที่ทำมาหากิน และทางตอนใต้ที่ดินมีวัดร้างตั้งอยู่ มีโบสถ์เก่าและวิหารรูปเรือสำเภา

ในสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชที่บ้านเมืองสงบแล้ว มีผู้คนมาอาศัยอยู่ในบริเวณนี้มากขึ้น นางน้อยกับพระอาจารย์หน่ายและชาวบ้านได้ร่วมกันบูรณะวัดร้าง มีพระอาจารย์หน่ายเป็นสมภาร มีพระสงฆ์มาสมัครเป็นศิษย์เพื่อเรียนวิปัสสนากรรมฐานกันมากมาย จนเมื่อสิ้นพระอาจารย์หน่ายกับนางน้อย นางผึ้งบุตรสาวคนโตผู้ไปได้สามีอยู่ที่บางเขนก็ได้สร้างวัดหนึ่ง แล้วจะตั้งชื่อวัดว่า "วัดน้อย" ตามชื่อมารดา แต่นางจีดผู้เป็นน้องไม่ยินยอม เพราะอยากจะให้วัดที่มารดาบูรณะมีชื่อว่าวัดน้อยเช่นกัน ทั้งสองคนตกลงกันไม่ได้ พระอาจารย์จีนผู้เป็นสมภารต่อจากพระอาจารย์หน่าย ได้ตัดสินใจให้วัดที่นางผึ้งสร้างใหม่มีชื่อว่า "วัดน้อยนอก" ส่วนวัดที่นางน้อยผู้เป็นมารดาได้บูรณะมีชื่อว่า "วัดน้อยใน"[2]

อาคารเสนาสนะ แก้

อุโบสถหลังเก่ารื้อถอนเมื่อปี พ.ศ. 2524 แล้วสร้างอุโบสถหลังใหม่ขึ้น ณ ตำแหน่งเดิม มีพิธีวางศิลาฤกษ์เมื่อวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2525 เป็นอุโบสถทรงไทย มุงกระเบื้องดินเผาเคลือบ มีช่อฟ้า ใบระกา และหางหงส์ หน้าบันทั้งด้านหน้าและด้านหลังประดับตกแต่งด้วยลวดลายปูนปั้นต่าง ๆ มีเครื่องหมาย "พร" ประดับมงกุฎอันเป็นพระนามย่อของสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี พระประธานในอุโบสถหล่อขึ้นใหม่ตามแบบพระพุทธรูปสุโขทัย เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ขนาดหน้าตักกว้าง 3 ศอก 9 นิ้ว ลงรักปิดทอง ประดิษฐานบนฐานชุกชีปิดทองประดับกระจก มีนามว่า พระพุทธวชิรสุวัทนาสิริโสภาบพิตร

เจดีย์ตั้งอยู่ด้านหลังอุโบสถ เป็นเจดีย์ทรงระฆังแบบอยุธยาขนาดใหญ่ทาสีทองทั้งองค์ ศาลาการเปรียญเป็นอาคารไม้ทรงไทยยกพื้น ศาลาบำเพ็ญกุศลตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเมรุ ศาลาริมน้ำอยู่ริมคลองบางกอกน้อย สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2533 ประดิษฐานรูปเหมือนของอดีตเจ้าอาวาส 2 รูป คือ พระครูวิทยานุกูล (มั่ง อินฺทสโร) และพระอธิการนิ่ม โกวิโท[3]

รายนามเจ้าอาวาส แก้

  • หลวงตาบุญมา
  • พระครูวิทยานุกูล (มั่ง อินฺทสโร)
  • พระอธิการนิ่ม โกวิโท, หลวงตาขัณท์ (รักษาการ 2 ปี)
  • พระมหาวิรัต จนฺทเทโว
  • พระครูอดุลย์สาธุวัฒน์ (ชื้น ธมฺมสาโร)

อ้างอิง แก้

  1. "รายงานทะเบียนวัด" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-10-13. สืบค้นเมื่อ 2020-10-21.
  2. วลัยลักษณ์ ทรงศิริ. การศึกษาภูมิหลังและการเปลี่ยนแปลงทางสังคมวัฒนธรรมชุมชนในพื้นที่ตลิ่งชัน. กรุงเทพฯ : ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน), 2552.
  3. "วัดน้อยใน". ฐานข้อมูลแหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย.