ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2556
ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2556 คือช่วงของฤดูกาลในอดีต โดยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน ฤดูกาลอย่างเป็นทางการจะเริ่มนับในวันที่ 1 มิถุนายน และไปสิ้นสุดในวันที่ 30 พฤศจิกายน เหล่านี้วันตามขอบระยะเวลาของแต่ละช่วงฤดูถือเป็นช่วงเวลาที่มีพายุก่อตัวมากที่สุดในแอ่งแอตแลนติก อย่างไรก็ตามการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนสามารถก่อตัวได้ทุกเวลา
| ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2556 | |
|---|---|
 แผนที่สรุปฤดูกาล | |
| ขอบเขตฤดูกาล | |
| ระบบแรกก่อตัว | 5 มิถุนายน พ.ศ. 2556 |
| ระบบสุดท้ายสลายตัว | 7 ธันวาคม พ.ศ. 2556 |
| พายุมีกำลังมากที่สุด | |
| ชื่อ | อุมเบร์โต |
| • ลมแรงสูงสุด | 140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 1 นาที) |
| • ความกดอากาศต่ำที่สุด | 980 hPa (มิลลิบาร์) |
| สถิติฤดูกาล | |
| 13 | |
| 12 | |
| พายุไซโคลนเขตร้อน | 2 |
| 0 | |
| ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | 47 คน |
| ความเสียหายทั้งหมด | > 1.51 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงิน USD ปี 2013) |
พายุ แก้
พายุโซนร้อนแอนเดรีย แก้
| พายุโซนร้อน (SSHWS) | |||
|---|---|---|---|
| |||
| ระยะเวลา | 5 – 7 มิถุนายน | ||
| ความรุนแรง | 65 ไมล์/ชม. (100 กม./ชม.) (1 นาที) 992 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 29.29 นิ้วปรอท) | ||
ในช่วงต้นเดือนมิถุนายน ศูนย์เฮอริเคนแห่งชาติ เริ่มตรวจสอบพื้นที่ความแปรปรวนที่อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของทะเลแคริบเบียน[1] ระบบได้เคลื่อนตัวไปทางทิศเหนืออย่างช้าๆ และเริ่มจัดระบบการหมุนเวียนแม้จะถูกรบกวนจากลมเฉือน[2]
- 5 มิถุนายน หลังจากเครื่องบินลาดตระเวนรายงาน ศูนย์เฮอริเคนแห่งชาติได้เริ่มประกาศและให้คำแนะนำเกี่ยวกับพายุโซนร้อนอันเดรีย ในเวลา 22.00 UTC ในขณะที่ระบบมีศูนย์กลางอยู่ที่ 310 ไมล์ (500 กม.) ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของแทมปา, รัฐฟลอริดา[3]
พายุโซนร้อนแบร์รี แก้
| พายุโซนร้อน (SSHWS) | |||
|---|---|---|---|
| |||
| ระยะเวลา | 17 – 20 มิถุนายน | ||
| ความรุนแรง | 45 ไมล์/ชม. (75 กม./ชม.) (1 นาที) 1003 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 29.62 นิ้วปรอท) | ||
พายุโซนร้อนชานทาล แก้
| พายุโซนร้อน (SSHWS) | |||
|---|---|---|---|
| |||
| ระยะเวลา | 8 – 10 กรกฎาคม | ||
| ความรุนแรง | 65 ไมล์/ชม. (100 กม./ชม.) (1 นาที) 1005 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 29.68 นิ้วปรอท) | ||
พายุโซนร้อนดอเรียน แก้
| พายุโซนร้อน (SSHWS) | |||
|---|---|---|---|
| |||
| ระยะเวลา | 24 กรกฎาคม – 3 สิงหาคม | ||
| ความรุนแรง | 60 ไมล์/ชม. (95 กม./ชม.) (1 นาที) 999 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 29.5 นิ้วปรอท) | ||
พายุโซนร้อนเอริน แก้
| พายุโซนร้อน (SSHWS) | |||
|---|---|---|---|
| |||
| ระยะเวลา | 15 – 18 สิงหาคม | ||
| ความรุนแรง | 40 ไมล์/ชม. (65 กม./ชม.) (1 นาที) 1006 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 29.71 นิ้วปรอท) | ||
พายุโซนร้อนเฟอร์แนนด์ แก้
| พายุโซนร้อน (SSHWS) | |||
|---|---|---|---|
| |||
| ระยะเวลา | 25 – 26 สิงหาคม | ||
| ความรุนแรง | 50 ไมล์/ชม. (85 กม./ชม.) (1 นาที) 1001 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล 29.56 นิ้วปรอท) | ||
ชื่อพายุ แก้
รายชื่อต่อไปนี้จะใช้สำหรับพายุที่ก่อตัวในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือในปี พ.ศ. 2556[4] หากมีชื่อที่ถูกปลด จะมีการประกาศโดยองค์การอุตุนิยมวิทยาโลกในฤดูใบไม้ผลิ พ.ศ. 2557 และชื่อที่ไม่ได้ถูกปลดจากรายการนี้จะถูกนำกลับมาใช้อีกครั้งในปี พ.ศ. 2562 โดยรายการที่ใช้ในปีนี้เป็นรายการเดียวกับที่ใช้ในฤดูกาล พ.ศ. 2550 ยกเว้น โดเรียน (Dorian), เฟอร์นานด์ (Fernand) และเนสเตอร์ (Nestor) ซึ่งแทนที่ด้วย เดียน (Dean), เฟลิกซ์ (Felix) และ โนเอล (Noel) ตามลำดับ[5]
|
|
|
ผลกระทบ แก้
ตารางนี้แสดงพายุทั้งหมดที่ก่อตัวในปี พ.ศ. 2556 ซึ่งรวมระยะเวลาการก่อตัว, ชื่อ, บนบก–แสดงชื่อสถานที่เป็นตัวหนา– , ความเสียหาย และจำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมด ส่วนการเสียชีวิตในวงเล็บคือการเสียชีวิตเพิ่มเติมและทางอ้อม (เช่นการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุบนถนน) แต่ที่เกี่ยวข้องกับพายุโดยตรงยังคงที่ ความเสียหายและการเสียชีวิตรวมถึงขณะที่พายุกลายเป็นเอ็กซ์ตราทรอปิคอล, คลื่น ความเสียหายทั้งหมดนับเป็นดอร์ล่าสหรัฐ ค่าเงินปี ค.ศ. 2013
| ชื่อ พายุ |
วันที่ | ระดับความรุนแรง ขณะมีความรุนแรงสูงสุด |
ลมสูงสุด 1-นาที ไมล์/ชม. (กม./ชม.) |
ความกดอากาศ (มิลลิบาร์) |
พื้นที่ได้รับผลกระทบ | ความเสียหาย (ดอลลาร์สหรัฐ) |
เสียชีวิต | อ้างอิง
| |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| แอนเดรีย | 5 - 7 มิถุนายน | พายุโซนร้อน | 65 (100) | 992 | คาบสมุทรยูคาทัน, คิวบา, สหรัฐอเมริกาตะวันออก, แอตแลนติกแคนาดา | 0.04 | 4 | ||||
| แบร์รี | 17 – 20 มิถุนายน | พายุโซนร้อน | 45 (75) | 1003 | อเมริกากลาง (เบลีซ), เม็กซิโก (รัฐเบรากรุซ) | น้อยมาก | 5 | ||||
| ชานทาล | 7 – 10 กรกฎาคม | พายุโซนร้อน | 65 (100) | 1003 | เลสเซอร์แอนทิลลีส, เปอร์โตริโก, เกาะฮิสปันโยลา | 10[6] | 1 | ||||
| ดอเรียน | 23 กรกฎาคม – 3 สิงหาคม | พายุโซนร้อน | 60 (95) | 1002 | บาฮามาส, รัฐฟลอริดา | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| เอริน | 15 – 18 สิงหาคม | พายุโซนร้อน | 45 (75) | 1006 | เคปเวิร์ด | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| เฟอร์แนนด์ | 25 – 26 สิงหาคม | พายุโซนร้อน | 60 (95) | 1001 | เม็กซิโก (เบรากรุซ) | ล้าน[7] | 14 | ||||
| แกเบรียลล์ | 4 – 13 กันยายน | พายุโซนร้อน | 65 (100) | 1003 | เลสเซอร์แอนทิลลีส, เปอร์โตริโก, เกาะฮิสปันโยลา, เบอร์มิวดา, แอตแลนติกแคนาดา | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| แปด (Eight) | 6 – 7 กันยายน | พายุดีเปรสชันเขตร้อน | 35 (55) | 1009 | เม็กซิโก (รัฐตาเมาลิปัส) | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| อุมเบร์โต | 8 – 19 กันยายน | พายุเฮอริเคนระดับ 1 | 90 (150) | 979 | เคปเวิร์ด | น้อยมาก | ไม่มี | ||||
| อิงกริด | 12 – 17 กันยายน | พายุเฮอริเคนระดับ 1 | 85 (140) | 983 | เม็กซิโก (รัฐตาเมาลิปัส) | 1500[8] | 23 | ||||
| เจอร์รี | 29 กันยายน – 3 ตุลาคม | พายุโซนร้อน | 50 (85) | 1005 | ไม่มี | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| คาเรน | 3 – 6 ตุลาคม | พายุโซนร้อน | 65 (100) | 998 | คาบสมุทรยูคาทัน, ชายฝั่งอ่าวของสหรัฐอเมริกา | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| โลเรนโซ | 21 – 24 ตุลาคม | พายุโซนร้อน | 50 (85) | 1000 | ไม่มี | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| เมลิสซา | 18 – 21 พฤศจิกายน | พายุโซนร้อน | 65 (100) | 980 | อะโซร์ส | ไม่มี | ไม่มี | ||||
| สรุปฤดูกาล | |||||||||||
| 14 ลูก | 5 มิถุนายน – 22 พฤศจิกายน | 90 (150) | 979 | >1510 | 47 | ||||||
อ้างอิง แก้
- ↑ Richard J. Pasch (June 2, 2013). Tropical Weather Outlook (Report). National Hurricane Center. สืบค้นเมื่อ June 6, 2013.
- ↑ Jeffrey Masters (June 4, 2013). "Little Change to 91L; Amateur Storm Chaser Killed in May 31 El Reno, OK Tornado". Weather Underground. สืบค้นเมื่อ June 6, 2013.
- ↑ Daniel P. Brown (June 5, 2013). Tropical Storm Andrea Special Discussion Number 1 (Report). National Hurricane Center. สืบค้นเมื่อ June 5, 2013.
- ↑ Tropical Cyclone Names. National Hurricane Center (Report). National Oceanic and Atmospheric Administration. April 11, 2013. สืบค้นเมื่อ May 8, 2013.
- ↑ "Dean, Felix, and Noel Retired From List of Storm Names". National Oceanic and Atmospheric Administration. May 13, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-07. สืบค้นเมื่อ May 8, 2013.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อthoughtleadership.aonbenfield.com - ↑ August 2013 Global Catastrophe Recap (PDF) (Report). Impact Forecasting. Aon Benfield. September 4, 2013. p. 5. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-04-18. สืบค้นเมื่อ January 5, 2014.
- ↑ September 2013 Global Catastrophe Recap (PDF) (Report). Impact Forecasting. Aon Benfield. October 7, 2013. p. 4. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ January 5, 2013.