รายชื่อรองชนะเลิศและผู้เข้ารอบสุดท้ายมิสเวิลด์

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย

บทความนี้แสดงรายชื่อของที่ได้รับรางวัลรองชนะเลิศในการประกวดมิสเวิลด์ ตั้งแต่ในปี ค.ศ. 1951 และคอนติเนนตัลควีนส์ตั้งแต่ มิสเวิลด์ 1981 คอนติเนนตัลควีนส์ออฟบิวตี้ที่ได้รับรางวัลเป็นครั้งแรก.[1][2]

ตารางของรองชนะเลิศและผู้เข้ารอบสุดท้ายมิสเวิลด์ แก้

 
มิสเวิลด์ 2017 กับ มิสเวิลด์ 2016 และ รองชนะเลิศ 2017 และ คอนติเนนตัลควีนส์ เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอินโดนีเซีย.

จากปี 1951 ถึง 1952, 1957, 1959–1965, 1967–1978 และ 1980 การประกวดที่ได้เข้ารอบ 5 สุดท้ายกับมิสเวิลด์ รองชนะเลิศอันดับที่ 1, 2, 3 และ 4 ได้รับรางวัล ในปี 1954, 1966, 1981–2017 และ 2019-ปัจจุบัน การประกวดที่ได้เข้ารอบ 3 สุดท้ายกับมิสเวิลด์ รองชนะเลิศอันดับ 1 และ 2 ได้รับรางวัล ในทางกลับกัน การประกวดที่ได้เข้ารอบ 6 สุดท้าย ในปี 1953, 1955, 1956 และ 1958 โดยมี มิสเวิลด์ รองชนะเลิศอันดับ 1, 2, 3, 4 และ 5 เฉพาะในปี 1979 และ 2018 เท่านั้น 7 อันดับแรกและ 2 อันดับแรกที่ได้รับรางวัล ตั้งแต่ปี ค.ศ 1959 อันดับแรก รองชนะเลิศแต่ละคนได้รับมงกุฏ

เนื่องจากการจัดประกวดเกิดขึ้นในปี 1951 ลำดับรองชนะเลิศของการประกวดจึงมักประกาศดังนี้:

  • อันดับที่ 1 ได้รับเลือกให้เป็น มิสเวิลด์
  • อันดับที่ 2 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 1 หรือ รองชนะเลิศ ในปี 2018
  • อันดับที่ 3 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 2
  • อันดับที่ 4 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 3
  • อันดับที่ 5 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 4
  • อันดับที่ 6 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 5
  • อันดับที่ 7 ถูกกำหนดให้เป็นรองชนะเลิศอันดับ 6

ตารางนี้แสดงรองชนะเลิศของแต่ละการแข่งขัน ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งในปี 1951.

ปี มิสเวิลด์
(อันดับ 1)
รองอันดับ 1
(อันดับ 2)
รองอันดับ 2
(อันดับ 3)
รองอันดับ 3
(อันดับ 4)
รองอันดับ 4
(อันดับ 5)
รองอันดับ 5
(อันดับ 6)
รองอันดับ 6
(อันดับ 7)
1951 กีกี ฮาเคนส์สัน
  สวีเดน
Laura Ellison-Davies
  สหราชอาณาจักร
Doreen Dawne
  สหราชอาณาจักร
Jacqueline Lemoine
  ฝรั่งเศส
Aileen P. Chase
  สหราชอาณาจักร
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1952 เมย์ หลุยส์ ฟลอดิน
  สวีเดน
Sylvia Müller
  สวิตเซอร์แลนด์
Vera Marks
  เยอรมนี
Eeva Hellas
  ฟินแลนด์
Tally Richards
  สหรัฐอเมริกา
1953 เดนิส เพอร์รีร์
  ฝรั่งเศส
Alexandra Ladikou
  กรีซ
Marina Papaelia
  อียิปต์
Manel Illangakoon
  ซีลอน
Elizabeth Chovisky
  โมนาโก
Mary Kemp Griffith
  สหรัฐอเมริกา
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1954 แอนติกอน คอสแตนดา
  อียิปต์
Karin Hultman
  สหรัฐอเมริกา
Efi Mela
  กรีซ
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1955 ซูซานนา ดูอีม
  เวเนซุเอลา
Margaret Anne Haywood
  สหรัฐอเมริกา
Julia Coumoundourou
  กรีซ
Gilda Marín
  คิวบา
Anita Åstrand
  สวีเดน
Gisele Thierry
  ฝรั่งเศส
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1956 พีตรา สชูร์แมน
  เยอรมนีตะวันตก
Betty Lane Cherry
  สหรัฐอเมริกา
Rina Weiss
  อิสราเอล
Midoriko Tokura
  ญี่ปุ่น
Anne Rye Nielsen
  เดนมาร์ก
Eva Bränn
  สวีเดน
1957 มาริตา ลินดาห์ล
  ฟินแลนด์
Lilian Juul Madsen
  เดนมาร์ก
Adele June Kruger
  แอฟริกาใต้
Jacqueline Tapia
  ตูนิเซีย
Muneko Yorifuji
  ญี่ปุ่น
Claude Inès Navarro
  ฝรั่งเศส
Sara Elimor
  อิสราเอล
1958 เพเนโลเป แอนน์ โคเอเลน
  แอฟริกาใต้
Claudine Auger
  ฝรั่งเศส
Vinnie Ingemann
  เดนมาร์ก
Harriet Margareta Wågström
  สวีเดน
Lucienne Struve
  ฮอลแลนด์
Eileen Sheridan
  สหราชอาณาจักร
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1959 คอรีน รอตต์สชาเฟอร์
  ฮอลแลนด์
María Elena Rossel Zapata
  เปรู
Ziva Shomrat
  อิสราเอล
Anne Thelwell
  สหราชอาณาจักร
Kirsten Olsen
  เดนมาร์ก
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1960 นอร์มา แคพแพกลี
  อาร์เจนตินา
Gila Golan
  อิสราเอล
Denise Muir
  แอฟริกาใต้
Ingrun Helgard Möckel
  เยอรมนี
Judith Ann Achter
  สหรัฐอเมริกา
1961 โรสแมรี ฟรังค์แลนด์
  สหราชอาณาจักร
Grace Li Shiu-ying
  ไต้หวัน
Carmen Cervera
  สเปน
Michèle Wargnier
  ฝรั่งเศส
Inge Jörgensen
  เดนมาร์ก
1962 แคธารีนา ลอดเดอร์ส
  ฮอลแลนด์
Kaarina Marita Leskinen
  ฟินแลนด์
Monique Lemaire
  ฝรั่งเศส
Yvonne Maryann Ficker
  แอฟริกาใต้
Teruko Ikeda
  ญี่ปุ่น
1963 แคโรล โจแอน คราวฟอร์ด
  จาเมกา
Elaine Miscall
  นิวซีแลนด์
Marja-Liisa Ståhlberg
  ฟินแลนด์
Aino Korwa
  เดนมาร์ก
Grete Qviberg
  สวีเดน
1964 แอนน์ ซิดนีย์
  สหราชอาณาจักร
Ana María Soria
  อาร์เจนตินา
Linda Lin Su-hsing
  ไต้หวัน
Maria Isabel de Avellar Elias
  บราซิล
Lyndal Ursula Cruickshank
  นิวซีแลนด์
1965 เลสลีย์ แลงลีย์
  สหราชอาณาจักร
Dianna Lynn Batts
  สหรัฐอเมริกา
Gladys Anne Waller
  ไอร์แลนด์
Ingrid Kopetzky
  ออสเตรีย
Marie Tapare
  เฟรนช์พอลินีเชีย
1966 เรอิตา ฟาเรีย
  อินเดีย
Nikica Marinovic
  ยูโกสลาเวีย
Efi Fontini Plumbi
  กรีซ
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1967 เมเดลีน ฮาร์ทอจ-เบลล์
  เปรู
María del Carmen Sabaliauskas
  อาร์เจนตินา
Shakira Baksh
  กายอานา
Dalia Regev
  อิสราเอล
Jennifer Lynn Lewis
  สหราชอาณาจักร
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1968 เพเนโลเป พลัมเมอร์
  ออสเตรเลีย
Kathleen Winstanley
  สหราชอาณาจักร
Miri Zamir
  อิสราเอล
Beatriz Sierra González
  โคลอมเบีย
Arene Cecilia Amabuyok
  ฟิลิปปินส์
1969 อีวา รูเบอร์ สไตเออร์
  ออสเตรีย
Gail Renshaw
  สหรัฐอเมริกา
Christa Margraf
  เยอรมนี
Pamela Patricia Lord
  กายอานา
Marzia Piazza
  เวเนซุเอลา
1970 เจนนิเฟอร์ ฮอสเตน
  กรีเนดา
Pearl Jansen
  แอฟริกาเซาท์
Irith Lavi
  อิสราเอล
Marjorie Christel Johansson[3]
  สวีเดน
Jillian Jessup
  แอฟริกาใต้
1971 ลูเคีย เพตเตอร์ลี
  บราซิล
Marilyn Ann Ward
  สหราชอาณาจักร
Ana Paula de Almeida
  โปรตุเกส
Nalini Moonsar
  กายอานา
Ava Joy Gill
  จาเมกา
1972 บีลินดา กรีน
  ออสเตรเลีย
Ingeborg Sørensen
  นอร์เวย์
Chana Ordan
  อิสราเอล
Ursula Pacher
  ออสเตรีย
Malathi Basappa
  อินเดีย
1973 มาร์จอรี วอลเลซ
  สหรัฐอเมริกา
Evangeline Pascual
  ฟิลิปปินส์
Patsy Yuen
  จาเมกา
Chaja Katzir
  อิสราเอล
Shelley Latham
  แอฟริกาใต้
1974 เฮเลน มอร์แกน (สละตำแหน่ง)
  สหราชอาณาจักร
แอนน์ลีน กรีล (ดำรงตำแหน่งแทน)
  แอฟริกาใต้
Lea Klain
  อิสราเอล
Gail Margaret Petith
  ออสเตรเลีย
Terry Ann Browning
  สหรัฐอเมริกา
1976 ซินดี บรีกสเปียร์
  จาเมกา
Marina Langner
  เยอรมนี
Vicki Harris
  สหราชอาณาจักร
Maricela Maxie Clark
  คิวบา
Lidija Velkovska
  ยูโกสลาเวีย
1975 วิลนีเลีย เมอร์เคด
  ปวยร์โตรีโก
Karen Pini
  ออสเตรเลีย
Diana Marie Roberts Duenas
  กวม
Carol Jean Grant
  สหราชอาณาจักร
Merja Helena Tammih
  ฟินแลนด์
1977 แมรี สเตวิน
  สวีเดน
Ineke Berends
  เนเธอร์แลนด์
Dagmar Winkler
  เยอรมนี
Madalena Sbaraini
  บราซิล
Cindy Darlene Miller
  สหรัฐอเมริกา
1978 ซิลวานา ซัวเรซ
  อาร์เจนตินา
Ossie Margareta Carlsson
  สวีเดน
Denise Ellen Coward
  ออสเตรเลีย
Martha Eugenia Ortiz
  เม็กซิโก
Gloria Valenciano
  สเปน
1979 จีนา สเวนสัน
  เบอร์มิวดา
Carolyn Seaward
  สหราชอาณาจักร
Debbie Campbell
  จาเมกา
Jodie Anne Day
  ออสเตรเลีย
Barbara Meyer
  สวิตเซอร์แลนด์
Lea Silvia Dall'acqua
  บราซิล
Karin Zorn
  ออสเตรีย
1980 กาเบรียลลา บรัม (สละตำแหน่ง)
  เยอรมนีตะวันตก
คิมเบอร์ลี ซานโตส (ดำรงตำแหน่งแทน)
  กวม
Patricia Barzyk
  ฝรั่งเศส
Anat Zimmermann
  อิสราเอล
Kim Ashfield
  สหราชอาณาจักร
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1981 ไพลิน เลออน
  เวเนซุเอลา
Nini Johanna Soto
  โคลอมเบีย
Sandra Cunningham
  จาเมกา
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
1982 มาเรียเซลา อัลวาเรซ
  สาธารณรัฐโดมินิกัน
Sari Kaarina Aspholm
  ฟินแลนด์
Della Dolan
  สหราชอาณาจักร
1983 ซาร่าห์-เจน ฮัทท์
  สหราชอาณาจักร
Rocío Isabel Luna[4]
  โคลอมเบีย
Cátia Pedrosa
  บราซิล
1984 แอสทริด เฮอร์เรรา
  เวเนซุเอลา
Constance Fitzpatrick
  แคนาดา
Lou-Anne Ronchi
  ออสเตรเลีย
1985 โฮล์มฟรีเออร์ คาร์ลสดอตตีร์
  ไอซ์แลนด์
Mandy Shires
  สหราชอาณาจักร
Brenda Denton
  สหรัฐอเมริกา
1986 จีเซลล์ ลารอนดี[5]
  ตรินิแดดและโตเบโก
Pia Larsen
  เดนมาร์ก
Chantal Schreiber
  ออสเตรีย
1987 อัลลา ไวเกอร์สตอร์เฟอร์
  ออสเตรีย
Albany Lozada
  เวเนซุเอลา
Anna Jónsdóttir
  ไอซ์แลนด์
1988 ลินดา เพคเตอร์สดอตตีร์
  ไอซ์แลนด์
Yeon-hee Choi
  เกาหลี
Kirsty Bertarelli|Kirsty Roper
  สหราชอาณาจักร
1989 อานีตา เครกลิกกา
  โปแลนด์
Leanne Caputo
  แคนาดา
Mónica María Isaza Mejía
  โคลอมเบีย
1990 จีนา โทลล์สัน
  สหรัฐอเมริกา
Siobhan McClafferty
  ไอร์แลนด์
Sharon Luengo
  เวเนซุเอลา
1991 นีนีเบธ เลอัล
  เวเนซุเอลา
Leanne Buckle
  ออสเตรเลีย
Diana Tilden-Davis
  แอฟริกาใต้
1992 จูเลีย คูรอตชคีนา
  รัสเซีย
Claire Elizabeth Smith
  สหราชอาณาจักร
Francis Gago
  เวเนซุเอลา
1993 ลิซา ฮันนา
  จาเมกา
Palesa Mofokeng
  แอฟริกาใต้
Ruffa Gutierrez[6]
  ฟิลิปปินส์
1994 ไอศวรรยา ราย
  อินเดีย
Basetsana Kumalo
  แอฟริกาใต้
Irene Ferreira
  เวเนซุเอลา
1995 แจคเกอลีน อากีเลรา
  เวเนซุเอลา
Anica Kovač
  โครเอเชีย
Michelle Khan
  ตรินิแดดและโตเบโก
1996 ไอรีน สกลีวา
  กรีซ
Carolina Arango
  โคลอมเบีย
Anuska Valéria Prado
  บราซิล
1997 ไดอานา เฮย์เดน
  อินเดีย
Lauralee Martinovich
  นิวซีแลนด์
Jessica Motaung
  แอฟริกาใต้
1998 ไลนอร์ อาบาร์กิล
  อิสราเอล
Véronique Caloc
  ฝรั่งเศส
Lina Teoh
  มาเลเซีย
1999 ยุกตา มุกเฮย์
  อินเดีย
Martina Thorogood
  เวเนซุเอลา
Sonia Raciti
  แอฟริกาใต้
2000 ปริยังกา โจปรา
  อินเดีย
Giorgia Palmas
  อิตาลี
Yüksel Ak
  ตุรกี
2001 อักบานี ดาเรโก
  ไนจีเรีย
Zizi Lee
  อารูบา
Juliet-Jane Horne
  สกอตแลนด์
2002 แอซรา อาคิน
  ตุรกี
Natalia Peralta
  โคลอมเบีย
Marina Mora
  เปรู
2003 โรแซนนา เดวิสัน
  ไอร์แลนด์
Nazanin Afshin-Jam
  แคนาดา
Guan Qi
  จีน
2004 มาเรีย จูเลีย แมนทิลลา
  เปรู
Claudia Cruz
  สาธารณรัฐโดมินิกัน
Nancy Randall
  สหรัฐอเมริกา
2005 อันเนอร์ วิลห์จาล์มดอตตีร์
  ไอซ์แลนด์
Dafne Molina
  เม็กซิโก
Ingrid Marie Rivera
  ปวยร์โตรีโก
2006 ทาทานา คูชาโรวา
  เช็กเกีย
Ioana Boitor
  โรมาเนีย
Sabrina Houssami
  ออสเตรเลีย
2007 จาง จือลิน
  จีน
Micaela Reis
  แองโกลา
Carolina Morán
  เม็กซิโก
2008 คเซเนีย ซูคิโนวา
  รัสเซีย
Parvathy Omanakuttan[7]
  อินเดีย
Gabrielle Walcott
  ตรินิแดดและโตเบโก
2009 ไคแอนน์ อันโดริโน
  ยิบรอลตาร์
Perla Beltrán
  เม็กซิโก
Tatum Keshwar
  แอฟริกาใต้
2010 อเล็กซานเดรีย มิลล์ส
  สหรัฐอเมริกา
Emma Wareus
  บอตสวานา
Adriana Vasini
  เวเนซุเอลา
2011 อิเวียน ซาร์กอส
  เวเนซุเอลา
Gwendoline Ruais
  ฟิลิปปินส์
Amanda Vilanova
  ปวยร์โตรีโก
2012 หยู เหวินเซียะ[8]
  จีน
Sophie Moulds
  เวลส์
Jessica Kahawaty
  ออสเตรเลีย
2013 เมแกน ยัง[9][10]
  ฟิลิปปินส์
Marine Lorphelin
  ฝรั่งเศส
Carranzar Naa Okailey Shooter
  กานา
2014 โรลีน สเตราส์
  แอฟริกาใต้
Edina Kulcsár
  ฮังการี
Elizabeth Safrit
  สหรัฐอเมริกา
2015 มีเรยา ลาลากูนา
  สเปน
Sofia Nikitchuk
  รัสเซีย
Maria Harfanti
  อินโดนีเซีย
2016 สเตฟานี เดล วาล
  ปวยร์โตรีโก
Yaritza Reyes
  สาธารณรัฐโดมินิกัน
Natasha Mannuela
  อินโดนีเซีย
2017 มานูชี ชิลลา
  อินเดีย
อันเดรอา เมซา
  เม็กซิโก
Stephanie Hill
  อังกฤษ
2018 บาเนซา ปอนเซ
  เม็กซิโก
พิชาภา ลิมศนุกาญจน์
  ไทย
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
2019 โทนี-แอนน์ ซิงห์
  จาเมกา
Ophély Mézino
  ฝรั่งเศส
Suman Rao
  อินเดีย
ไม่มีผู้ได้รับรางวัล
2021 การอลีนา บีแยลัฟสกา
  โปแลนด์
ศรี สายนี
  สหรัฐอเมริกา
โอลิเวีย ยาเซ
  โกตดิวัวร์

ประเทศ / เขตปกครองตามจำนวนผู้เข้ารอบสุดท้าย แก้

รองอันดับ 1 แก้

ประเทศ/ดินแดน จำนวน ปีที่ชนะ
  สหรัฐอเมริกา
6
1954, 1955, 1956, 1965, 1969, 2021
  สหราชอาณาจักร 1951, 1968, 1971, 1979, 1985, 1992
  ฝรั่งเศส
4
1958, 1998, 2013, 2019
  โคลอมเบีย 1981, 1983, 1996, 2002
  แอฟริกาใต้ 1970, 1974*, 1993, 1994
  เม็กซิโก
3
2005, 2009, 2017
  แคนาดา 1984, 1989, 2003
  สาธารณรัฐโดมินิกัน
2
2004, 2016
  เวเนซุเอลา 1987, 1999
  ออสเตรเลีย 1975, 1991
  ฟิลิปปินส์ 1973, 2011
  อาร์เจนตินา 1964, 1967
  ฟินแลนด์ 1962, 1982
  นิวซีแลนด์ 1963, 1997
  เดนมาร์ก 1957, 1986
  ไทย
1
2018
  รัสเซีย 2015
  ฮังการี 2014
  เวลส์ 2012
  บอตสวานา 2010
  อินเดีย 2008
  แองโกลา 2007
  โรมาเนีย 2006
  อารูบา 2001
  อิตาลี 2000
  โครเอเชีย 1995
  ไอร์แลนด์ 1990
  เกาหลี 1988
  กวม 1980*
  สวีเดน 1978
  เนเธอร์แลนด์ 1977
  เยอรมนี 1976
  นอร์เวย์ 1972
  ยูโกสลาเวีย 1966
  ไต้หวัน 1961
  อิสราเอล 1960
  เปรู 1959
  กรีซ 1953
  สวิตเซอร์แลนด์ 1952

รองอันดับ 2 แก้

ประเทศ/ดินแดน จำนวน ปีที่ชนะ
  แอฟริกาใต้
6
1957, 1960, 1991, 1997, 1999, 2009
  อิสราเอล 1956, 1959, 1968, 1970, 1972, 1974
  สหราชอาณาจักร
4
1951, 1976, 1982, 1988
  เวเนซุเอลา 1990, 1992, 1994, 2010
  สหรัฐอเมริกา
3
1985, 2004, 2014
  เยอรมนี 1952, 1969, 1977
  จาเมกา 1973, 1979, 1981
  อินโดนีเซีย
2
2015, 2016
  ออสเตรเลีย 2006, 2012
  ปวยร์โตรีโก 2005, 2011
  ตรินิแดดและโตเบโก 1995, 2008
  บราซิล 1983, 1996
  ออสเตรเลีย 1978, 1984
  ฝรั่งเศส 1962, 1980
  กรีซ 1954, 1955
  โกตดิวัวร์
1
2021
  อินเดีย 2019
  อังกฤษ 2017
  กานา 2013
  เม็กซิโก 2007
  จีน 2003
  เปรู 2002
  สกอตแลนด์ 2001
  ตุรกี 2000
  มาเลเซีย 1998
  ฟิลิปปินส์ 1993
  โคลอมเบีย 1989
  ไอซ์แลนด์ 1987
  ออสเตรีย 1986
  กวม 1975
  โปรตุเกส 1971
  กายอานา 1967
  ไอร์แลนด์ 1965
  ไต้หวัน 1964
  ฟินแลนด์ 1963
  สเปน 1961
  เดนมาร์ก 1958
  อียิปต์ 1953

รองอันดับ 3 แก้

ประเทศ/ดินแดน จำนวน ปีที่ชนะ
  บราซิล
4
1964, 1977, 1981, 2013
  ฝรั่งเศส
3
1951, 1961, 2009
  สหราชอาณาจักร 1959, 1975, 1984
  อิสราเอล 1967, 1973, 1980
  คิวบา
2
1955, 1976
  ออสเตรีย 1965, 1972
  กายอานา 1969, 1971
  ออสเตรเลีย 1974, 1979
  สวีเดน 1958, 1970
  ไอร์แลนด์
1
2010
  นอร์เวย์ 2002
  คาซัคสถาน 2000
  ไทย 1989
  เวเนซุเอลา 1988
  สาธารณรัฐประชาชนโปแลนด์ 1987
  นิวซีแลนด์ 1986
  เวเนซุเอลา 1985
  จาเมกา 1983
  สวิตเซอร์แลนด์ 1982
  เม็กซิโก 1978
  โคลอมเบีย 1968
  เดนมาร์ก 1963
  แอฟริกาใต้ 1962
  เยอรมนี 1960
  ตูนิเซีย 1957
  ญี่ปุ่น 1956
  ซีลอน 1953
  ฟินแลนด์ 1952

รองอันดับ 4 แก้

ประเทศ/ดินแดน จำนวน ปีที่ชนะ
  สหรัฐอเมริกา
7
1952, 1960, 1974, 1977, 1982, 1984, 1989
  สหราชอาณาจักร
4
1951, 1967, 1980, 1981
  สเปน 1978, 2013, 1988
  เดนมาร์ก
3
1956, 1959, 1961
  จีน
2
2002, 2010
  แอฟริกาใต้ 1970, 1973
  เวเนซุเอลา 1969, 1986
  ญี่ปุ่น 1957, 1962
  สวีเดน 1955, 1963
  แคนาดา
1
2009
  อุรุกวัย 2000
  โคลอมเบีย 1987
  จาเมกา 1985
  ไอซ์แลนด์ 1983
  สวิตเซอร์แลนด์ 1979
  ยูโกสลาเวีย 1976
  ฟินแลนด์ 1975
  อินเดีย 1972
  ฟิลิปปินส์ 1968
  เฟรนช์พอลินีเชีย 1965
  นิวซีแลนด์ 1964
  ฮอลแลนด์ 1958
  โมนาโก 1953
  จาเมกา 1971

รองอันดับ 5 แก้

ประเทศ/ดินแดน จำนวน ปีที่ชนะ
  ฝรั่งเศส
2
1955, 1957
  บราซิล
1
1979
  สหราชอาณาจักร 1958
  สวีเดน 1956
  เดนมาร์ก 1954
  สหรัฐอเมริกา 1953

รองอันดับ 6 แก้

ประเทศ/ดินแดน จำนวน ปีที่ชนะ
  ออสเตรีย
1
1979
  อิสราเอล 1957

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. Paul Lewis (11 November 2000). "Eric Morley, 82, Miss World Promoter, Dies". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 4 June 2021.
  2. "Pageant News Bureau – Miss World: A long, glittering history". Pageant.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2011. สืบค้นเมื่อ 4 June 2021.
  3. Times Daily
  4. "Miss World". Ottawa Citizen. Nov 18, 1983. สืบค้นเมื่อ 25 January 2016. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  5. "Miss World 1986, Giselle Jeanne-Marie Laronde, a 23-year-old secretary..." United Press International. November 14, 1986. สืบค้นเมื่อ January 23, 2016.
  6. "Manila Standard".
  7. "Kareena Kapoor judges ethnic beauty pageant in Mumbai". The Times of India. October 11, 2015. สืบค้นเมื่อ January 23, 2016.
  8. "หยู เหวินเซียะ มิสเวิลด์ 2012 จากประเทศจีน". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2018-06-03.
  9. มิสเวิลด์ 2013[ลิงก์เสีย]
  10. เมแกน ยัง มิสเวิลด์ 2013 จากประเทศฟิลิปปินส์

แหล่งข้อมูลอื่น แก้