รอยัลรัมเบิล (2002)
รอยัลรัมเบิล (2002) เป็นรายการ เพย์-เพอร์-วิว ของ เวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น จัดขึ้นวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 2002 ที่ แอตแลนตา, รัฐจอร์เจีย โดยรวมนักมวยปล้ำจากสมาคม เวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น ไว้ทั้งหมด
| รอยัลรัมเบิล (2002) | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| สมาคม | เวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น | ||
| วันที่ | 20 มกราคม ค.ศ. 2002[1] | ||
| เมือง | แอตแลนตา, รัฐจอร์เจีย[1] | ||
| สถานที่ | Philips Arena[1] | ||
| ผู้ชม | 12,915 คน[2] | ||
| แท็กไลน์ | 30 Men, One Match, One W1nner | ||
| ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
| ลำดับเหตุการณ์รอยัลรัมเบิล | |||
| |||
ผลการปล้ำ แก้
| # | ผลการปล้ำ | แมทช์การปล้ำ | เวลา |
|---|---|---|---|
| 1 | สไปก์ ดัดลีย์ และ แทสส์ (c) ชนะ เดอะ ดัดลีย์ บอยซ์ (บับบา เรย์ และ ดี-วอน) (พร้อมด้วย สเตซี คิบเลอร์)[1][4] | แมทช์ปล้ำแทกทีม เพื่อชิงแชมป์แทกทีม WWF | 05:06 |
| 2 | วิลเลียม รีกัล ชนะ เอดจ์ (c)[1][4] | แมทช์ปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล | 09:45 |
| 3 | ทริส สตราตัส (c) ชนะ แจสส์[1][4] | แมทช์ปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์โลกหญิง WWF โดยมีกรรมการพิเศษ คือ แจ็กกาลีน | 03:43 |
| 4 | ริก แฟลร์ ชนะ วินซ์ แม็กแมน[1][4] | แมทช์ปล้ำแบบ สตีด ไฟซ์ | 14:55 |
| 5 | คริส เจอริโค (c) ชนะ เดอะ ร็อก[1][4] | แมทช์ปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์โลกอันดิสพิวเด็ด | 18:48 |
| 6 | ทริปเปิล เอช จับเหวี่ยง เคิร์ต แองเกิล เป็นคนสุดท้าย[1][4] | แมตช์ รอยัลรัมเบิล 30 คน | 1:09:22 |
รายชื่อผู้ที่เข้าร่วมแมตช์ รอยัลรัมเบิล 30 คน แก้
ทุกๆ 2 นาที จะมีนักมวยปล้ำออกมาครั้งละ 1 คน เท่านั้น
| ออกมาคนที่[5] | นักมวยปล้ำ | ถูกเหวี่ยงออกเป็นคนที่ | ถูกเหวี่ยงออกโดย | เวลาที่ถูกเหวี่ยง[6] |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Rikishi | 6 | Undertaker | 13:39 |
| 2 | Goldust | 4 | Undertaker | 13:00 |
| 3 | The Big Boss Man | 1 | Rikishi | 03:05 |
| 4 | Bradshaw | 3 | Goldust | 07:17 |
| 5 | Lance Storm | 2 | Snow | 04:46 |
| 6 | Al Snow | 5 | Undertaker | 05:12 |
| 7 | Billy | 7 | Undertaker | 03:37 |
| 8 | The Undertaker | 10 | Maven | 07:40 |
| 9 | Matt Hardy | 9 | Undertaker | 04:16 |
| 10 | Jeff Hardy | 8 | Undertaker | 01:30 |
| 11 | Maven | 11 | Undertaker[1] | 03:34 |
| 12 | Scotty 2 Hotty | 15 | Diamond Dallas Page | 02:36 |
| 13 | Christian | 16 | Austin | 12:14 |
| 14 | Diamond Dallas Page | 12 | Christian | 05:15 |
| 15 | Chuck | 17 | Austin | 09:04 |
| 16 | The Godfather | 14 | Christian and Chuck | 01:48 |
| 17 | Albert | 13 | Christian and Chuck | 00:48 |
| 18 | Perry Saturn | 18 | Austin | 02:57 |
| 19 | Steve Austin | 27 | Angle | 26:46 |
| 20 | Val Venis | 19 | Austin | 02:58 |
| 21 | Test | 20 | Austin | 01:42 |
| 22 | Triple H | - | Winner | 23:14 |
| 23 | The Hurricane | 21 | Austin and Triple H | 00:39 |
| 24 | Faarooq | 22 | Triple H | 00:36 |
| 25 | Mr. Perfect | 28 | Triple H | 15:18 |
| 26 | Kurt Angle | 29 | Triple H | 16:09 |
| 27 | The Big Show | 23 | Kane | 02:45 |
| 28 | Kane | 24 | Angle | 01:02 |
| 29 | Rob Van Dam | 25 | Booker | 02:12 |
| 30 | Booker T | 26 | Austin[2] | 00:33 |
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 1.8 "Royal Rumble 2002 Results". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-03-26.
- ↑ Wahlers, Dan (2004-01-21). "Royal Rumble history part two". Wrestling Observer. สืบค้นเมื่อ 2008-03-25.
- ↑ "WWF Royal Rumble 2002". pWwew. สืบค้นเมื่อ 2008-03-25.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 "Royal Rumble 2002 Results". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-03-25.
- ↑ "Rumble Match: Triple H (spot No. 22) wins the Royal Rumble Match". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ April 8, 2011.
- ↑ "Royal Rumble 2002". Pro Wrestling History. สืบค้นเมื่อ April 8, 2011.