มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-23

มิโคยัน-กูเรวิชค์ มิก-23 (อังกฤษ: Mikoyan-Gurevich MiG-23 Flogger, รัสเซีย: Микоян и Гуревич МиГ-23) (นาโต้ใช้ชื่อรหัสว่าฟลอกเกอร์) เป็นเครื่องบินขับไล่ปีกพับได้ที่ออกแบบโดยมิโคยัน-กูเรวิชค์ของสหภาพโซเวียต มันถูกจัดว่าเป็นเครื่องบินรุ่นที่สามของโซเวียตพร้อมกับมิก-25 มันเป็นเครื่องบินขับไล่แบบแรกของโซเวียตที่มีระบบเรดาร์ติดตามเป้าหมายและขีปนาวุธเกินระยะมองเห็น และเป็นผลิตภัณฑ์แรกของมิกที่มีช่องรับลมอยู่ที่ด้านข้างลำตัว การผลิตเริ่มขึ้นในปีพ.ศ. 2513 และมีกว่า 5,000 ลำ ในปัจจุบันมิก-23 ยังคงประจำการอย่างจำกัดโดยชาติที่เป็นลูกค้าของโซเวียต

มิก-23
บทบาทเครื่องบินขับไล่
ชาติกำเนิด สหภาพโซเวียต
บริษัทผู้ผลิตมิโคยัน
บินครั้งแรก10 มิถุนายน พ.ศ. 2510
เริ่มใช้พ.ศ. 2513
ปลดประจำการพ.ศ. 2537 (รัสเซีย)
สถานะอยู่ในประจำการของต่างชาติ
ผู้ใช้งานหลักกองทัพอากาศโซเวียต
กองทัพอากาศรัสเซีย
กองทัพอากาศอินเดีย
กองทัพอากาศลิเบีย
ช่วงการผลิตพ.ศ. 2510-2528
จำนวนที่ผลิต5,047 ลำ
แบบอื่นมิโคยัน มิก-27

รายละเอียด มิก-23 แก้

  • ผู้สร้าง (โรงงานสร้างอากาศยานแห่งสหภาพโซเวียต) ปัจจุบันคือสำนักงานมิโคยัน-กูเรวิชค์
  • ประเภท เจ๊ตขับไล่สกัตกั้นและครองความเป็นจ้าวอากาศ ที่นั่งเดียวเปลี่ยนมุมลู่ปีกได้
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน ตูมันสกี้ ให้แรงขับสถิตเครื่องละ 6,500 กิโลกรัม และ 10,500 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 1 เครื่อง
  • กางปีก 14.25 เมตร เมื่อกางเต็มที่
    • 8.38 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
  • ยาว 16.8 เมตร
  • พื้นที่ปีก 27.26 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 8,165 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 15,700 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 17,750 กิโลกรัม
  • อัตราเร็ว 2.35 มัค (2,500 กม./ชม.) ที่ระยะสูง 12,000 เมตร
    • 1.2 มัคที่ระยะสูง 305 เมตร
  • รัศมีทำการรบ 725 กิโลเมตร เมื่อปฏิบัติภารกิจสกัดกั้น
  • พิสัยบินปกติ 2,250 กิโลเมตร
  • พิสัยบินไกลสุด 4,000 กิโลเมตร เมื่อติดตั้งถั้งเชื้อเพลิงภายนอกและบินด้วยความเร็ว .75 มัค
  • อาวุธ ปืนใหญ่อากาศลำกล้องคู่ แบบ จีเอสเอช-23 ขนาด 23 มม. 1 กระบอก
    • อาวุธปล่อยอากาศสู่อากาศ เอเอ-7 อเป็ก (Apex) และ เอเอ-8 อฟิด (Aphid) อย่างละ 2 นัด

[1]

อ้างอิง แก้

  1. อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522