มามอนซิโย
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| มามอนซิโย | |
|---|---|
| |
| ใบและผลของต้นมามอนซิโย | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| หมวด: | Magnoliophyta |
| ชั้น: | Magnoliopsida |
| อันดับ: | Sapindales |
| วงศ์: | Sapindaceae |
| สกุล: | Melicoccus |
| สปีชีส์: | M. bijugatus |
| ชื่อทวินาม | |
| Melicoccus bijugatus Jacq. | |
มามอนซิโย (สเปน: Mamoncillo) หรือ มามันซีโอ ตามการออกเสียงในภาษาอังกฤษ[1] เป็นไม้ผลอยู่ในวงศ์ Sapindaceae (วงศ์เดียวกับลิ้นจี่และลำไย) เป็นผลไม้เมืองร้อน ตามธรรมชาติจะมีในเขตร้อนเหนือเส้นศูนย์สูตรและมีในทวีปอเมริกาเท่านั้น เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ ลำต้นมีความสูงถึง 30 เมตร ใบยาว 5-8 เซนติเมตร
ลักษณะทั่วไป แก้
ผลของมามอนซิโยเป็นทรงกลมรี มีสีเขียว ผลจะสุกงอมในช่วงฤดูร้อน สามารถแกะรับประทานได้โดยใช้ฟัน เนื้อผลไม้จะมีสีครีม ถึงอย่างไรก็ตาม เมื่อคั้นเป็นน้ำผลไม้จะเป็นสีน้ำตาลเข้ม
ตามปกติ เมล็ดของมามอนซิโยจะมีขนาดใหญ่ เป็นทรงกลมรีเหมือนกับผล สามารถนำไปอบแล้วรับประทานได้เหมือนกับเมล็ดทานตะวัน
ดอกของมามอนซิโยเป็นดอกเล็ก ๆ สีค่อนข้างเขียวและขาว มีกลิ่นหอม มีเกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียอยู่ภายในดอกเดียวกัน จะบานเมื่อถึงฤดูฝน
การเพาะปลูก แก้
มามอนซิโยเป็นผลไม้ที่ควรปลูกในเขตร้อน เนื่องจากใบจะได้รับความเสียหายหากอุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง จะอันตรายมากหากอุณหภูมิต่ำกว่า -4 องศาเซลเซียส
ผู้ที่ปลูกมามอนซิโยควรรดน้ำ ควรขยายพันธุ์โดยการหว่านเมล็ด และยังสามารถขยายพันธุ์โดยการตอนกิ่งได้อีกด้วย
การนำมาใช้ประโยชน์ แก้
มามอนซิโยมักถูกปลูกตามข้างถนน เพื่อความสวยงามและกันเสียง กันฝุ่น
อ้างอิง แก้
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |