มะเม่า

มะเม่า
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ:	Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ:	Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ:	Rosids
อันดับ:	Malpighiales
วงศ์:	Phyllanthaceae
เผ่า:	Antidesmeae
สกุล:	Antidesma
สปีชีส์:	A. thwaitesianum
ชื่อทวินาม
	Antidesma thwaitesianum; Mull. Arg.

มะเม่า หรือ หมากเม่า (ชื่อวิทยาศาสตร์: Antidesma thwaitesianum) ทางพิษณุโลกเรียกเม่าหลวง ระนองเรียกมัดเซ เป็นไม้ยืนต้นในสกุล Antidesma ใบเดี่ยว สีเขียวเป็นมัน โคนใบเรียวมน ดอกออกเป็นช่อ ตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกแยกเพศแยกต้น ผลกลม ออกรวมกันเป็นพวง ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกเป็นสีแดง สุกเต็มที่เปลี่ยนเป็นสีดำ พบมากทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย

การใช้ประโยชน์ แก้

ผลรับประทานได้ มีรสเปรี้ยว โดยรับประทานเป็นผลไม้สดหรือแปรรูปเป็นน้ำผลไม้ ไวน์ แยม น้ำส้มสายชู นอกจากนี้ยังมีสรรพคุณเป็นยาระบาย ช่วยบำรุงสายตา ใบอังไฟแล้วประคบ แก้อาการฟกช้ำ และมีสารอาหารจำนวนมาก เช่น วิตามินซี วิตามินอี สารต้านอนุมูลอิสระ

อ้างอิง แก้

เศรษฐมันต์ กาญจนกุล.มะเม่า ใน ผลไม้ในเมืองไทย. กทม. เศรษฐศิลป์. 2555 หน้า 18-19หน้า 73