มะกอกฝรั่ง
| มะกอกฝรั่ง | |
|---|---|
| |
| Spondia dulcis | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
| อันดับ: | Sapindales |
| วงศ์: | Anacardiaceae |
| สกุล: | Spondias |
| สปีชีส์: | S. dulcis |
| ชื่อทวินาม | |
| Spondias dulcis L. | |
มะกอกฝรั่ง, มะกอกหวาน หรือ มะกอกดง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Spondias dulcis) เป็นไม้ยืนต้นเขตร้อนขนาดกลาง ใบประกอบ ดอกช่อ ดอกย่อยสีเหลืองอ่อน มีขนาดเล็ก ผลกลมรี สีเขียวเข้ม พอแก่สีจะอ่อนลง เนื้อมีรสมัน เปรียวอมหวาน ติดผลตลอดปี มีชื่อเรียกแตกต่างกันมากมาย เช่น พอมซิเทย์ (pomsitay) ในตรินิแดดและโตเบโก,[1] ปอมซีแตร์ (pomme cythère) ในดอมินีกา, กัวเดอลุป และมาร์ตีนิก,[2] มันซานาเดโอโร (manzana de oro) ในสาธารณรัฐโดมินิกัน, จูนพลัม (June plum) ในเบอร์มิวดาและจาเมกา,[1] ยูปลอน (yuplón) ในคอสตาริกา, โฮโบอินดิโอ (jobo indio) ในเวเนซุเอลา, โกลเดนแอปเปิล (golden apple) ในบาร์เบโดสและกายอานา, กาฌา-มังกา (caja-manga) ในบราซิล, กว๋าก๊อก (quả cóc) ในเวียดนาม และ เกอดนดง (kedondong) ในอินโดนีเซีย
การใช้ประโยชน์ แก้
มะกอกฝรั่งนิยมกินเป็นผลไม้สดและใช้ทำน้ำมะกอกฝรั่ง ในมาเลเซียและอินโดนีเซียนิยมกินกับกะปิ เป็นส่วนผสมในโรจะก์ (อาหารพื้นเมืองของมาเลเซียและสิงคโปร์ คล้ายยำผลไม้หรือส้มตำผลไม้) ในฟิจิใช้ทำแยม ในซามัวและตองงาใช้ทำ otai ในชวาตะวันตกนำใบอ่อนไปทำ pepes ในเวียดนามนิยมรับประทานผลดิบ โดยหั่นเป็นชิ้นบาง กินกับเกลือ น้ำตาล พริกสดหรือกะปิ ในจาเมกา กินผลสดโดยนำไปคลุกเกลือ หรือทำเป็นน้ำผลไม้โดยเติมน้ำตาลและขิง
อ้างอิง แก้
- นิดดา หงส์วิวัฒน์ และทวีทอง หงส์วิวัฒน์. "มะกอกฝรั่ง" ใน ผลไม้ 111 ชนิด: คุณค่าอาหารและการกิน. กรุงเทพมหานคร : แสงแดด, 2550, หน้า 135.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
