ภาษาโย้ย
ภาษาโย้ย เป็นภาษาในตระกูลภาษาขร้า-ไท ผู้พูดภาษานี้ตั้งถิ่นฐานในจังหวัดสกลนคร ประเทศไทย และในประเทศลาว มีผู้พูดในประเทศไทยประมาณ 50,000 คน (พ.ศ. 2547)[3] ปัจจุบันภาษาโย้ยตกอยู่ในสถานะใกล้สูญหายเนื่องจากการเปลี่ยนภาษาอย่างกระทันหัน ซึ่งอาจทำให้ภาษานี้สูญหายถาวร[4]
| ภาษาโย้ย | |
|---|---|
| ประเทศที่มีการพูด | ไทย, ลาว |
| จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (6,000 คน อ้างถึง1990–1995)[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | yoy |
ภาษาโย้ยมีไวยากรณ์คล้ายกับภาษาไทยถิ่นอีสานแต่ใช้คำศัพท์และไวยากรณ์ที่แตกต่างกันอยู่บ้าง แต่เดิมใช้คู่กับอักษรธรรมลาวและอักษรไทน้อยซึ่งเป็นตัวอักษรของอาณาจักรล้านช้าง
การกระจายตัวทางภูมิศาสตร์ แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ ภาษาโย้ย ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ Pittayaporn จัดให้อยู่ในกลุ่มภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ แต่ไม่ได้ให้ข้อวิเคราะห์ที่สนับสนุน
- ↑ สุวิไล เปรมศรีรัตน์. แผนที่ภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในประเทศไทย Ethnolinguistic maps of Thailand. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ, 2547.
- ↑ Naiyapak, Phakkahn (2017). Phonology and Grammar Sketch of Yoy (วิทยานิพนธ์ Master of Arts). California State University, Long Beach.
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |