พิพิธภัณฑ์เมืองซูโจว
พิพิธภัณฑ์เมืองซูโจว (อังกฤษ: Suzhou Museum; จีน: 蘇州博物館; พินอิน: Sūzhōu Bówùguǎn) เป็นพิพิธภัณฑสถานซึ่งจัดแสดงศิลปะจีนโบราณ (Chinese art) ภาพวาดจีนโบราณ (Chinese paintings) อักษรจีนวิจิตร (Chinese calligraphy) และงานฝีมือประดิษฐ์ต่าง ๆ ตั้งอยู่ที่เลขที่ 204 ถนนตงเป่ย เมืองซูโจว มณฑลเจียงซู ประเทศจีน[1] เปิดให้เข้าชมฟรีโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายตั้งแต่วันที่ 18 พฤษภาคม ปี ค.ศ. 2008 เป็นต้นมา[2]
ประวัติศาสตร์ แก้
ปี ค.ศ. 1960 พิพิธภัณฑ์เมืองซูโจวเริ่มก่อตั้งและเปิดให้แก่สาธารณชนเข้าชมเป็นครั้งแรกภายในพื้นที่อันเป็นที่พำนักอาศัยเดิมของเจ้าชายจงแห่งไท่ผิง[3] หรือ หลี่ซิ่วเฉิง (อังกฤษ: Zhong Prince หรือ Li Xiucheng; จีน: 忠王 หรือ 李秀成; พินอิน: Zhōng wáng หรือ Lǐ Xiùchéng) (ค.ศ. 1823 – 1864) ผู้นำทางทหารที่สำคัญของอาณาจักรไท่ผิง (อังกฤษ: Taiping Heavenly Kingdom; จีน: 太平天国) เป็นญาติของหงซิ่วฉวน (อังกฤษ: Hong Xiuquan หรือ Hung Hsiu-chuan; จีน: 洪秀全; พินอิน: Hóng Xiùquán) (1 มกราคม ค.ศ. 1814 – 1 มิถุนายน ค.ศ. 1864) ผู้เป็นหัวหน้าของกลุ่มกบฏไท่ผิง หรือไต้เผ็ง (อังกฤษ: Taiping Rebellion) (ค.ศ. 1850–1864) และตั้งตนเป็นกษัตริย์ในพื้นที่หลายมณฑลทางตะวันออกเฉียงใต้ที่สามารถยึดครองไว้ได้
กบฏไท่ผิงเกิดขึ้นในสมัยราชวงศ์ชิงระหว่าง ค.ศ. 1850 – 1864 เป็นกบฏชาวนาครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์จีน เริ่มก่อการในอำเภอกุ้ยผิง ภูมิภาคปกครองตนเองก่วงซี หรือกวางสี หลังจากนั้นไดเข้ายึดครองพื้นที่หลายมณฑล จนสามารถตั้งเมืองหลวงขึ้นที่เมืองนานกิง หรือหนานจิง (อังกฤษ: Nanjing; จีน: 南京; พินอิน: Nánjīng) เมืองหลวงของมณฑลเจียงซูในปัจจุบัน มีอุดมการณ์ในการก่อตั้ง "ประเทศสวรรค์เปี่ยมสันติ (ไท่ผิงเทียนกั๋ว; 太平天国)" สถานที่ตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์เมืองซูโจวในปัจจุบันจึงมีความเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์จีนในศตวรรษที่ 19[4]
ปี ค.ศ. 2006 เปิดตัวอาคารหลังใหม่ซึ่งออกแบบโดย ไอ. เอ็ม. เพ [3](I. M. Pei - Ieoh Ming Pei) หรือ เป้ย์ ยวี่หมิง (จีนตัวย่อ: 贝聿铭; จีนตัวเต็ม: 貝聿銘; พินอิน: Bèi Yùmíng) สถาปนิกชาวจีน-อเมริกัน ผู้ได้รับรางวัลพริตซ์เกอร์ซึ่งเป็นรางวัลระดับโลกสูงสุดของสถาปัตยกรรมในปี ค.ศ. 1983 (พ.ศ. 2526) งานออกแบบของ ไอ.เอ็ม. เพ จะมีลักษณะสถาปัตยกรรมแบบโมเดิร์น โดยมีการใช้ หิน [[คอนกรีต] แก้ว และเหล็กเป็นส่วนใหญ่
อาคารพิพิธภัณฑ์ในปัจจุบัน แก้
อาคารพิพิธภัณฑ์ในปัจจุบันของพิพิธภัณฑ์เมืองซูโจวได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกชาวจีน-อเมริกัน ผู้ได้รับรางวัลพริตซ์เกอร์ ชื่อ ไอ. เอ็ม. เพ ร่วมกับบริษัท[[สถาปนิก เป่ย พาร์ทเนอร์] (อังกฤษ: Pei Partnership Architects; จีน: 贝氏建筑事务所; พินอิน: Bèi shì jiànzhú shìwù suǒ) สำหรับบริษัทผู้ดำเนินการก่อสร้าง คือ [[บริษัท เลสลี่ อี โรเบิร์ตสัน แอสโซซิเอทด์] (อังกฤษ: Leslie E. Robertson Associates) เริ่มก่อสร้างอาคารขึ้นเมือปี ค.ศ. 2002 ดำเนินการก่อสร้างแล้วเสร็จและเปิดใช้เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 2006 มีพื้นที่รวมทั้งสิ้น 10,700 ตารางเมตร
หลังจากการออกแบบและก่อสร้างนาน 4 ปี รายการอเมริกันมาสเตอร์ (American Masters) ของสถานีโทรทัศน์พีบีเอส (PBS) ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้ถ่ายทำรายการสารคดีตอนที่ 2010 ชุด "ไอ. เอ็ม. เพ: สร้างความทันสมัยแก่จีน (I.M. Pei: Building China Modern)"[5] ออกอากาศ
ของสะสม แก้
พิพิธภัณฑ์มีพื้นที่จัดแสดงประมาณ 2,200 ตารางเมตร มีของสะสมที่จัดแสดงมากกว่า 30,000 ชิ้น[2] อาทิ ภาพวาด งานเขียนอักษรวิจิตร งานเซรามิก ของที่ระลึก งานประดิษฐ์ เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีเอกสารและบันทึกต่าง ๆ อีก 70,000 เล่ม รวมทั้งหินจารึกอีก 20,000 ชิ้น โดยเฉพาะภาพวาดและงานเขียนอักษรวิจิตรที่สะสมเป็นงานศิลปะชิ้นเอกจากสมัยราชวงศ์ซ่ง (Song Dynasty) จนถึงสมัยราชวงศ์หมิง (Ming Dynasty) และราชวงศ์ชิง (Qing dynasty)[2]
ของสะสมที่มีชื่อเสียงที่จัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์เมืองซูโจว อาทิ
เครื่องถ้วยลายดอกบัว (Celadon lotus-flower-shaped bowl, Yue ware) สมัยห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร (อังกฤษ: Five Dynasties and Ten Kingdoms period; จีนตัวย่อ: 五代十国; จีนตัวเต็ม: 五代十國; พินอิน: Wǔdài Shíguó) (ค.ศ. 907-960)[6] พบที่เนินเสือ (Huqiu Pagoda) เมื่อปี ค.ศ. 1956 มีสองชิ้น คือถ้วยและจานรอง “สีเขียวไข่กา (Olivegreen)” มีลวดลายเป็นรูปกลีบดอกบัวตกแต่งทั้งในส่วนถ้วยและจานรอง แสดงลักษณะการออกแบบและผลิตของเย่ว์ ในบริเวณมณฑลเจ้อเจียง สมัยราชวงศ์เหนือใต้ โดยใช้อุณหภูมิ 1,000 กว่าองศาในการเผาแบบสูญญากาศเท่านั้น จึงได้ผลเป็นสีเขียว ในการเผาหากมีอากาศเข้าไป สีของภาชนะจะกลายเป็นสีน้ำตาลซึ่งทำให้เป็นของด้อยค่า[4]
ถ้วยสุราทำด้วยดินเผาจื่อซา (Zi Sha Brush Pot with the Signature of Peng Nian) สมัยราชวงศ์หมิง ขนาดสูง 8.2 เซนติเมตร ยาว 8 เซนติเมตร กว้าง 6.1 เซนติเมตร มีลักษณะการออกแบบเป็นถ้วยรูปทรงรากไม้ และมีชื่อ "Peng Nian" สลักอยู่บริเวณก้นถ้วย
ภาพวาดหมู่บ้านชาวนา (painting of a farm village) ขนาดยาว 113.4 เซนติเมตร กว้าง 61 เซนติเมตร โดยถังหยิน (อังกฤษ: Tang Yin; จีน: 唐寅; พินอิน:Tángyín) (ค.ศ.1470—1523) ในสมัยราชวงศ์หมิง (Ming Dynasty, ค.ศ. 1368-1644) ถังหยินเป็นหนึ่งในจิตรกรที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ศิลปะจีน รวมถึงเป็นหนึ่งใน "สี่มหาบัญฑิตสมัยราชวงศ์หมิง (Four Masters of Ming dynasty)” (จีน: 明四家; พินอิน: Ming Si Jia) งานภาพวาดหมู่บ้านชาวนาชิ้นนี้ถือได้ว่าเป็นงานชิ้นเอกชิ้นหนึ่งของเขาที่วาดขึ้นในขณะเข้าสู่วัยกลางคน เป็นภาพแสดงความงดงามของหมู่บ้านในเมืองเจียงหนาน (อังกฤษ: Jiangnan; จีน: 江南; พินอิน: Jiāngnán) ที่แสดงภาพผู้คนขณะตกปลา อ่านหนังสือ และเล่นหมากรุกในระหว่างการรอเรือ
ดูเพิ่ม แก้
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ http://www.szmuseum.com
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Visiting Information, http://www.szmuseum.com
- ↑ 3.0 3.1 Suzhou Museum Introduction, http://www.szmuseum.com
- ↑ 4.0 4.1 เจียงหนานแสนงาม พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตน์ราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี พิมพ์ครั้งแรก: พ.ศ. 2543 น. 257-261
- ↑ "I.M. Pei: Building China Modern". PBS. สืบค้นเมื่อ 2 August 2012.
- ↑ Suzhou Museum Collection, http://www.szmuseum.com