พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์ (พ.ศ. 2334 - พ.ศ. 2386) พระราชธิดาพระองค์ที่ 10 ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ที่ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาศิลา
| พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์ | |
|---|---|
| พระเจ้าบรมวงศ์เธอ ชั้น 2 | |
| ประสูติ | พ.ศ. 2334 |
| สิ้นพระชนม์ | พ.ศ. 2386 |
| ราชวงศ์ | จักรี |
| พระบิดา | พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย |
| พระมารดา | เจ้าจอมมารดาศิลา |
| ธรรมเนียมพระยศของ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์ | |
|---|---|
| การทูล | ใต้ฝ่าพระบาท |
| การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
| การขานรับ | พ่ะย่ะค่ะ/เพคะ |
พระประวัติ แก้
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์ ประสูติเมื่อพ.ศ. 2334[1] เป็นพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ที่ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาศิลา ธิดาขรัวยายฟักทอง ณ บางช้าง มีพระอนุชาพระขนิษฐาร่วมเจ้าจอมมารดา 5 พระองค์ เมื่อประสูติ พระราชบิดาพระราชทานพระนามตามที่ประสูติจากหม่อมผู้เป็นพระญาติพระวงศ์ว่า หม่อมเจ้าหญิงวงศ์[2]
ในสมัยรัชกาลที่ 3 พระองค์เจ้าวงศ์ได้ทรงรับราชการว่าพนักงานพระสุคนธ์ หลังเสร็จการปราบกบฏเจ้าอนุวงศ์แล้ว พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระพิพิธโภคภูเบนทร์ พร้อมพระอนุชาและพระขนิษฐาร่วมเจ้าจอมมารดาเดียวกันอีก 4 พระองค์ คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระพิทักษเทเวศร์, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอินทนิล และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์ มีพระประสงค์ที่จะร่วมกันปฏิสังขรณ์วัดแหลม พร้อมทั้งทรงสร้างพระเจดีย์เรียงรายไว้หน้าวัด 5 องค์ ต่อมา พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามใหม่ว่า วัดเบญจบพิตร หมายความว่า วัดของเจ้านาย 5 พระองค์[3]
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวงศ์ สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 3 เมื่อ พ.ศ. 2386[1]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 กรมศิลปากร. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (2554). ราชสกุลวงศ์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. p. 22. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2013-12-19.
- ↑ วังบ้านหม้อ มรดกสุดท้ายของแผ่นดินต้น
- ↑ จุลลดา ภักดีภูมินทร์, วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม เก็บถาวร 2009-06-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, สกุลไทย, ฉบับที่ 2598, ปีที่ 50, ประจำวันอังคารที่ 3 สิงหาคม 2547