ตามความเชื่อในศาสนาฮินดู พรหมัน[1] (อ่านว่า พฺรม-มัน; สันสกฤต: ब्रह्मन्) คือความเป็นจริงสูงสุด เป็นสิ่งสัมบูรณ์ ไม่มีรูปร่าง ไร้ขีดจำกัด เป็นพระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นที่มาและจุดหมายปลายทางของสรรพสิ่งในสกลจักรวาล

คัมภีร์อุปนิษัทระบุว่าสรรพสัตว์รับรู้พรหมันได้ใน 2 ลักษณะ คือ

ปรัชญาฮินดู แก้

ปรัชญาฮินดูแต่ละสำนักอธิบายลักษณะของพรหมันแตกต่างกันไป[2]

ฝ่ายอไทฺวตะ เวทานตะ ตีความว่า นิรคุณพรหมันเท่านั้นเป็นพรหมันแท้ ส่วนสคุณพรหมันเป็นพรหมันเทียม เพราะเป็นพลังที่ออกมาจากนิรคุณพรหมันเพื่อมาเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับโลกเท่านั้น โดยพลังในทางสร้างเรียกว่า รชะคุณ (พระพรหม) พลังทางธำรงรักษาเรียกว่า สัตตวะคุณ (พระวิษณุ) พลังในทางทำลายล้างเรียกว่า ตมสะคุณ (พระศิวะ) พลังทั้งสามนี้เรียกโดยรวมว่า ตรีมูรติ

ฝ่ายวิศิษฏาไทฺวตะ เวทานตะ อธิบายว่า นิรคุณพรหมันและสคุณพรหมันเป็นพรหมันแท้อันเดียวกัน เพียงแต่มี 2 ลักษณะ

อ้างอิง แก้

  1. ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 4, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 13
  2. ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 114-5