ปลากัดปีนัง หรือ ปลากัดภูเขา (อังกฤษ: Penang betta; ชื่อวิทยาศาสตร์: Betta pugnax) [3] ปลาน้ำจืดขนาดเล็กชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์ย่อย Macropodusinae ซึ่งอยู่ในวงศ์ปลากัด ปลากระดี่ (Osphronemidae) รูปร่างและคล้ายปลากัดทั่วไป แต่มีลำตัวป้อมใหญ่กว่า หัวโต ครีบหางใหญ่ ตัวผู้มีสีน้ำตาลคล้ำ ข้างแก้มสีฟ้าเหลือบเขียว เกล็ดมีจุดสีฟ้าเหลือบทั้งตัว ครีบสีน้ำตาลอ่อน ครีบหลังและครีบหางมีลายเส้นประสีคล้ำ ครีบก้นมีขอบดำ ตัวเมียสีน้ำตาลอ่อน และมีแถบสีคล้ำพาดตามแนวยาวของลำตัว ขนาดโตเต็มที่ประมาณ 5-7 เซนติเมตร

ปลากัดปีนัง
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอตา
อาณาจักร: สัตว์
ไฟลัม: สัตว์มีแกนสันหลัง
ชั้น: ปลาที่มีก้านครีบ
อันดับ: Anabantiformes
วงศ์: วงศ์ปลากัด ปลากระดี่
สกุล: ปลากัด (สกุล)
(Cantor, 1849)
สปีชีส์: Betta pugnax
ชื่อทวินาม
Betta pugnax
(Cantor, 1849)
ชื่อพ้อง[2]
  • Macropodus pugnax Cantor, 1849
  • Betta macrophthalma Regan, 1910
  • Betta brederi G. S. Myers, 1935

พฤติกรรมของปลากัดชนิดนี้ ไม่เหมือนปลากัดจำพวกก่อหวอด อย่าง ปลากัดภาคกลาง (B. splendens) หรือ ปลากัดอีสาน (B. smaragdina) เนื่องจากการผสมพันธุ์และวางไข่ ปลาตัวผู้จะไม่ก่อหวอดแต่จะอมไข่ไว้ในปากจนฟักเป็นตัว ทั้งนี้เชื่อว่าเป็นเพราะสภาพแวดล้อมที่อาศัยอยู่ คือ ลำธารที่น้ำไหลเชี่ยวแรงบนภูเขา อีกทั้งปลากัดจำพวกนี้ไม่มีนิสัยดุร้าย ก้าวร้าว เหมือนพวกปลากัดก่อหวอด จึงสามารถพบอยู่กันเป็นฝูงได้หลาย ๆ ตัว อีกทั้งอวัยวะที่ช่วยในการหายใจ ทำงานได้ไม่สมบูรณ์เท่าปลากัดก่อหวอด

พบกระจายอยู่ทั่วไปในแหล่งน้ำบนภูเขาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศไทยพบได้เฉพาะภาคใต้ตอนล่างเท่านั้น เช่น นครศรีธรรมราช, ตรัง, สตูล มีรายงานการพบบนเกาะตะรุเตาและพื้นอาศัยทับซ้อนกับปลากัดอมไข่สงขลา [4] และพบได้ทั่วไปไปในแหลมมลายูจนถึงรัฐปีนังในประเทศมาเลเซีย [3] และมีความเป็นไปได้ว่าปลากัดชนิดนี้มีความใกล้เคียงทางพันธุกรรมกับปลากัดชนิด B. enisae ซึ่งเป็นปลากัดประเภทอมไข่เช่นเดียวกัน ที่พบได้ในแถบกาลีมันตันของอินโดนีเซีย[5]

ปลากัดที่พบในประเทศไทย แก้

กลุ่ม B. picta: แก้

กลุ่ม B. pugnax: แก้

กลุ่ม B. splendens: แก้

กลุ่ม B. waseri: แก้

อ้างอิง แก้

  1. Low B.W. (2019). "Betta pugnax.". IUCN Red List of Threatened Species. 2019: e.T89808916A89808924. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-2.RLTS.T89808916A89808924.en.
  2. Froese, Rainer and Pauly, Daniel, eds. (2014). "Betta pugnax" in FishBase. February 2014 version.
  3. 3.0 3.1 หน้า 200, คู่มือปลาน้ำจืด โดย ดร.ชวลิต วิทยานนท์ (สำนักพิมพ์สารคดี กรุงเทพ พ.ศ. 2547) ISBN 9744841486
  4. http://www.scienceasia.org/acconline/064-2020-3003.pdf
  5. หน้า 42-49, Betta enisae, ความงามแห่งกาลีมันตัน. "Mini Fish" โดย สุริศา ซอมาดี. นิตยสาร Aquarium Biz ปีที่ 4 ฉบับที่ 52: ตุลาคม 2014

แหล่งข้อมูลอื่น แก้