ประเทศไทยใน พ.ศ. 2490
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน พ.ศ. 2490 (ค.ศ. 1947) ในประเทศไทย เป็นปีที่ 166 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ และเป็นปีที่ 2 ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร
| |||||
| ดูเพิ่ม: | |||||
|---|---|---|---|---|---|
ผู้นำ แก้
- พระมหากษัตริย์: สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
- ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์:
- พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนชัยนาทนเรนทร (จนถึง 7 พฤศจิกายน)
- พระยามานวราชเสวี (จนถึง 7 พฤศจิกายน)
- พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนชัยนาทนเรนทร (ตั้งแต่ 9 พฤศจิกายน)
- พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าธานีนิวัต (ตั้งแต่ 9 พฤศจิกายน)
- พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอลงกฎ (ตั้งแต่ 9 พฤศจิกายน)
- พระยามานวราชเสวี (ตั้งแต่ 9 พฤศจิกายน)
- อดุล อดุลเดชจรัส (ตั้งแต่ 9 พฤศจิกายน)
- นายกรัฐมนตรี:
- ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ (แนวรัฐธรรมนูญ) (จนถึง 8 พฤศจิกายน)
- ผิน ชุณหะวัณ (รัฐประหาร, ผู้ใช้อำนาจ) (8 – 9 พฤศจิกายน)
- ควง อภัยวงศ์ (ประชาธิปัตย์) (ตั้งแต่ 9 พฤศจิกายน)
- คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง: คณะทหารแห่งชาติ (8 – 9 พฤศจิกายน)
- หัวหน้าคณะทหารแห่งชาติ: ผิน ชุณหะวัณ (8 – 9 พฤศจิกายน)
- สภาผู้แทนราษฎร: ชุดที่ 4 (ถึง 8 พฤศจิกายน)
- ประธานสภาผู้แทนราษฎร:
- เกษม บุญศรี (แต่งตั้ง) (จนถึง 10 พฤษภาคม)
- พึ่ง ศรีจันทร์ (แต่งตั้ง) (13 พฤษภาคม – 8 พฤศจิกายน)
- พฤฒสภา: ชุดที่ 1 (ถึง 8 พฤศจิกายน)
- ประธานพฤฒสภา:
- พระยาศรยุทธเสนี (แต่งตั้ง) (จนถึง 9 พฤษภาคม)
- พระยาศรยุทธเสนี (แต่งตั้ง) (15 พฤษภาคม – 8 พฤศจิกายน)
- วุฒิสภา: ชุดที่ 2 (เริ่ม 18 พฤศจิกายน)
- ประธานวุฒิสภา: เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ (แต่งตั้ง) (ตั้งแต่ 26 พฤศจิกายน)
- ประธานศาลฎีกา: พระยาลัดพลีธรรมประคัลภ์
เมษายน แก้
- 1 เมษายน - ผู้นำชาวไทยเชื้อสายมลายูประชุมกันที่ จ.ปัตตานี และเสนอคำขอ 7 ข้อ ต่อรัฐบาล
พฤศจิกายน แก้
- 8 พฤศจิกายน - รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2490 : พล.ท.ผิน ชุณหะวัณ ยึดอำนาจรัฐบาล พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นายกรัฐมนตรี
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |