บังเหียน (มุทราศาสตร์)
บังเหียน (อังกฤษ: Label) ในมุทราศาสตร์ “บังเหียน” คือเครื่องหมายที่มีลักษณะคล้ายบังเหียนม้าที่มีพู่ ที่ใช้เป็นเครื่องหมายที่ใช้เป็นเครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์ (Brisures) เช่นในอังกฤษเครื่องหมายบังเหียนสามพู่ใช้บนตราอาร์มของลูกชายคนโต
.svg)
(
.svg)
)เครื่องหมายแสดงเอกลักษณ์เป็นเครื่องหมายที่แสดงความแตกต่างของตราอาร์มเพื่อทำให้ตราเป็นตราที่เป็นเอกลักษณ์ต่างจากตราอื่นๆ เช่นลูกชายคนโตจะใช้บังเหียนบน “ตราเอก” ของประมุขผู้ถือตรา (armiger) ระหว่างที่ผู้ถือตรายังมีชีวิตอยู่ ลูกชายคนที่สองจะใช้พระจันทร์เสี้ยว ลูกชายคนที่สามใช้ดาวห้าแฉก และอื่นๆ เป็นต้น
จำนวนพู่บางครั้งก็ไม่มีความหมายแต่อย่างใดแต่บางครั้งก็จะมี เช่นพู่สามพู่เป็นสัญลักษณ์ของทายาทขณะที่ผู้ถือตราเอกผู้เป็นบิดายังมีชีวิตอยู่ ถ้าห้าพู่เป็นสัญลักษณ์ของทายาทขณะที่ผู้ถือตราเอกผู้เป็นปู่ยังมีชีวิตอยู่ และเจ็ดพู่ก็เมื่อทวดยังมีชีวิตอยู่
อ้างอิง แก้
- Fox-Davies, Arthur Charles (1986, first published 1904). The Art of Heraldry: An Encyclopedia of Armory London: Bloomsbury Books.
- Fox-Davies, Arthur Charles (1909). A Complete Guide to Heraldry. New York: Dodge Pub. Co. ISBN 0517266431. LCCN 09-0
ดูเพิ่ม แก้
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ บังเหียน