วอลเตอร์ บรูซ วิลลิส (อังกฤษ: Walter Bruce Willis, เกิด 19 มีนาคม ค.ศ. 1955) เป็นนักแสดง​ และผู้ผลิตภาพยนตร์​ และนักร้องชาวเยอรมัน​-อเมริกัน​ เขาเริ่มมีชื่อเสียงจากการรับบทนำในรายการ มูนไลต์นิง (1985–1989) และปรากฏในภาพยนตร์กว่าร้อยเรื่อง และได้รับสถานะแอคชันฮีโร (action hero) หลังรับบทเป็นจอห์น แมคเคลนในแฟรนไชส์ ดาย ฮาร์ด (1988–2013) กับบทบาทอื่น ๆ[1][2]

บรูซ วิลลิส
วิลลิสในงาน San Diego Comic-Con ค.ศ. 2018
เกิดวอลเตอร์ บรูซ วิลลิส
(1955-03-19) 19 มีนาคม ค.ศ. 1955 (69 ปี)
อีดาร์-โอเบอร์ชไตน์ ประเทศเยอรมนีตะวันตก
สัญชาติอเมริกัน
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยมอนต์แคลร์สเตต
อาชีพ
  • นักแสดง
  • ผู้ผลิตภาพยนตร์
  • นักร้อง
ปีปฏิบัติงาน1978–2022
ผลงานรายการทั้งหมด
คู่สมรส
บุตร5, รวมรูเมอร์
รางวัลรายการทั้งหมด

ผลงานอื่น ๆ ของวิลลิส ได้แก่ อึดทะลุเพดานบ้า (1991), อมตะเจ้าค่ะ ขอค้ำฟ้าด้วยคน (1992), เขย่าชีพจรเกินเดือด (1994), 12 มังกี้ส์ 12 ลิงมฤตยูล้างโลก (1995), รหัส 5 คนอึดทะลุโลก (1997), อาร์มาเก็ดดอน วันโลกาวินาศ (1998), ซิกซ์เซ้นส์...สัมผัสสยอง (1999), เฉียดชะตา...สยอง (2000), เมืองคนตายยาก (2005), คู่กิ๊กซ่าส์ สารพัดแสบ (2012) และ ทะลุเวลา อึดล่าอึด (2012) ในช่วงหลังเขาเริ่มทำภาพยนตร์หนังแผ่นต้นทุนต่ำ ซึ่งได้รับเสียงวิจารณ์ไปในทางที่ไม่ค่อยดี

ชีวิตช่วงต้น แก้

วอลเตอร์ บรูซ วิลลิส[3]เกิดที่อีดาร์-โอเบอร์ชไตน์ ประเทศเยอรมนีตะวันตก ในวันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 1955[4][5] จากแม่ชาวเยอรมันชื่อ Marlene[6] จากคัสเซิล[4] กับเดวิด วิลลิส พ่อผู้เป็นทหารชาวอเมริกัน วิลลิสมีน้องสาวชื่อฟลอเรนซ์ และน้องชายสองคนชื่อ รอเบิร์ต (เสียชีวิต) กับ เดวิด[7] หลังปลดออกจากการเป็นทหารใน ค.ศ. 1957 พ่อของเขาจึงพาครอบครัวไปที่คาร์นีย์พอยต์ รัฐนิวเจอร์ซีย์[8] โดยแม่ของเขาทำงานในธนาคาร ส่วนพ่อทำงานเป็นช่างเชื่อม ช่างกล และคนงานในโรงงาน[3]

วิลลิสผู้พูดติดอ่าง[8]เข้าเรียนที่ไฮสกูลเพนน์กรูฟ โดยเพื่อนในห้องตั้งชื่อเล่นว่า "Buck-Buck"[3][9][10] เขาเข้าชมรมการแสดง แล้วพบว่าการแสดงบนเวทีทำให้อาการติดอ่างของเขาลดลง และภายหลังได้รับเลือกเป็นประธานสภานักเรียน[3]

หลังจบการศึกษาจากไฮสกูลใน ค.ศ. 1973 วิลลิสจึงทำงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ซาเลม[11][12] หลังทำงานเป็นนักสืบเอกชน (บทบาทที่ภายหลังแสดงในรายการ มูนไลต์นิง และภาพยนตร์แอกชัน-คอเมดี อึดทะลุเพดานบ้า) เขาหันไปทำงานในด้านการแสดง เขาเข้าเรียนสาขาละครที่มหาวิทยาลัยมอนต์แคลร์[13] แต่ลาออกใน ค.ศ. 1977 และย้ายไปที่นครนิวยอร์ก ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ใน Kamikazethe อาร์ตบาร์ (art bar) ที่แมนฮัตตันในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1980[14][15] โดยอาศัยอยู่ในย่านเฮลส์คิตเชน[16]

อาชีพ แก้

ทศวรรษ 2020: ความตกต่ำ ปัญหาสุขภาพ และการเกษียณ แก้

ในวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 2022 ครอบครัววิลลิสประกาศว่าเขาเลิกอาชีพนักแสดง หลังพบอาการป่วยเป็นภาวะเสียการสื่อความ ซึ่งส่งผลกระทบต่อการรับรู้ภาษา[17] ทาง Golden Raspberry Awards จึงถอนรางวัลของวิลลิส โดยระบุว่าเป็นเรื่องไม่เหมาะสมที่จะให้รางวัล Golden Raspberry แก่บุคคลที่การแสดงได้รับผลกระทบจากเงื่อนไขทางการแพทย์[18] ในขณะนั้นวิลลิสมีผลงานที่ถ่ายทำเสร็จสิ้นรอการเผยแพร่ในปี 2022 และ 2023 จำนวน 8 เรื่อง[17][19][20]

ชีวิตส่วนตัว แก้

 
วิลลิสในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2006

นักแสดงที่เป็นแบบของวิลลิสคือ แกรี คูเปอร์, รอเบิร์ต เดอ นิโร, สตีฟ แม็กควีน และจอห์น เวย์น[21] เขาถนัดมือซ้าย[22] ปัจจุบันอาศัยอยู่ในย่านเบรนต์วูด ลอสแอนเจลิสกับครอบครัวของเขา[23]

ความสัมพันธ์และลูก แก้

ตอนเปิดตัวภาพยนตร์ Stakeout วิลลิสพบกับเดมี มัวร์ นักแสดงสาว ทั้งคู่แต่งงานในวันที่ 21 พฤษจิกายน ค.ศ. 1987 และมีลูกสาว 3 คน ซึ่งรวมรูเมอร์ที่เกิดในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1988[24][25][26][27] วิลลิสกับมัวร์ประกาศแยกทางกันในวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 1998.[28] และจดทะเบียนหย่าในวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 2000[29] และการหย่ามีผลในวันถัดมา[30][31] ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับมัวร์และแอชตัน คุชเชอร์ นักแสดงผู้เป็นสามีใหม่ของเธอ และเข้าร่วมงานแต่งงานของเธอด้วย[32]

วิลลิสหมั้นกับBrooke Burns นักแสดงสาว ก่อนเลิกกันใน ค.ศ. 2004 หลังคบหาดูกันเป็นเวลา 10 เดือน[33] เขาแต่งงานกับเอ็มมา เฮมิงที่หมู่เกาะเติกส์และเคคอสในวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 2009[34] แขกผู้เข้างานนี้รวมลูกสาวของเขาสามคน โดยมัวร์และคุชเชอร์ก็เข้าร่วมงานด้วย พิธีนี้ไม่ได้มีผลผูกพันทางกฎหมาย ดังนั้นทั้งคู่จึงแต่งงานกันอีกครั้งในพิธีที่เบเวอร์ลีฮิลส์ 6 วันต่อมา ทั้งคู่มีลูกสาวสองคน คนหนึ่งเกิดใน ค.ศ. 2012[35] และอีกคนเกิดใน ค.ศ. 2014.[36]

ผลงานภาพยนตร์ แก้

อ้างอิง แก้

  1. "12 Most Unlikely Action Movie Stars". Rolling Stone. July 30, 2014. สืบค้นเมื่อ September 12, 2018.
  2. Thomas, David (May 4, 2008). "Ford and Willis voted best action heroes". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 10, 2022. สืบค้นเมื่อ September 12, 2018.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 "Bruce Willis". Biography.com. FYI / A&E Networks). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 20, 2015. สืบค้นเมื่อ February 16, 2016.
  4. 4.0 4.1 "Surprise German visit from Willis". BBC. August 8, 2005. สืบค้นเมื่อ May 9, 2009. His mother Marlene was born in the nearby town of Kassel.
  5. "Monitor". Entertainment Weekly. No. 1251. March 22, 2013. p. 25.
  6. Archerd, Army (December 11, 2003). "Inside Move: Flu KOs Smart Set yule bash". Variety.com. สืบค้นเมื่อ September 25, 2019.
  7. "Robert Willis". Variety. July 1, 2001. สืบค้นเมื่อ June 23, 2011.
  8. 8.0 8.1 Stated on Inside the Actors Studio, 2001
  9. Petersen, Melody (May 9, 1997). "Bruce Willis Drops Project, Leaving Town More Troubled". The New York Times. สืบค้นเมื่อ May 9, 2009.
  10. "Bruce Willis: The Uncut Interview" (PDF). Reader's Digest. 2002. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ March 25, 2009. สืบค้นเมื่อ May 9, 2009.
  11. "Bruce Willis". The Daily Show. June 26, 2007. Comedy Central.
  12. Segal, David (March 10, 2005). "Bruce Willis's Tragic Mask". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ May 9, 2009.
  13. Archived at Ghostarchive and the Wayback Machine: Bruce Willis Answers the Web's Most Searched Questions. Wired. March 1, 2018. สืบค้นเมื่อ April 21, 2019.
  14. Curley, Mallory (2010). A Cookie Mueller Encyclopedia. Randy Press. p. 260.
  15. Longsdorf, Amy (February 24, 1996). "Spotlight on Linda Fiorentino & John Dahl: Director, Actress Make an 'Unforgettable' Team". The Morning Call. Allentown, Pennsylvania. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 25, 2020. สืบค้นเมื่อ June 25, 2020. [Linda] Fiorentino supported herself by working at the Kamikaze nightclub, where her fellow bartender was Bruce Willis. 'He was a good partner,' she says approvingly.
  16. Turan, Kenneth (July 1, 1990). "Bruce Willis Looks for the Man Within the Icon". The New York Times. สืบค้นเมื่อ February 14, 2019.
  17. 17.0 17.1 Shoard, Catherine (March 30, 2022). "Bruce Willis to retire from acting due to aphasia diagnosis". The Guardian.
  18. Haring, Bruce (2022-03-31). "Razzie Awards Retract Bruce Willis Worst Performance Category After His Aphasia Reveal". Deadline. สืบค้นเมื่อ 2022-04-01.
  19. Kusiak, Lindsay (May 22, 2022). "YouTube Chief Product Officer Neal Mohan". ScreenRant. สืบค้นเมื่อ 14 September 2022.
  20. Kois, Dan (September 7, 2022). "How We Should Remember Bruce Willis". Slate. สืบค้นเมื่อ 14 September 2022.
  21. "Bruce Willis Biography". biography.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 3, 2010. สืบค้นเมื่อ June 7, 2010.
  22. Hennen, Emily (December 31, 2013). "59 Famous People Who Are Left-Handed". BuzzFeed. สืบค้นเมื่อ October 19, 2015.
  23. David, Mark (March 7, 2019). "Bruce Willis and Emma Heming Buy Brand New Brentwood Mansion". สืบค้นเมื่อ April 8, 2020.
  24. "Baby Girl Is a Rumer". Gainesville Sun. August 18, 1988.
  25. "Demi Moore Has Her Baby". The Philadelphia Inquirer. July 22, 1991. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 20, 2018.
  26. "It's Another Girl for Demi, Bruce". The Vindicator. Youngstown, Ohio. February 5, 1994.
  27. "Willis, Moore Welcome Daughter Tallulah Belle". Deseret News. Salt Lake City, Utah. February 6, 1994. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 22, 2020. สืบค้นเมื่อ October 19, 2020. Actors Bruce Willis and Demi Moore have a new daughter, Tallulah Belle, born Thursday [February 3, 1994]
  28. Gliatto, Tom (July 13, 1998). "Dreams Die Hard". People. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 8, 2015. สืบค้นเมื่อ September 26, 2012.
  29. "That's a Wrap". People. November 6, 2000. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 6, 2016. สืบค้นเมื่อ March 30, 2022.
  30. "Demi and Bruce get a divorce in secret". Free Online Library. สืบค้นเมื่อ April 8, 2020.
  31. Davis, Simon (October 26, 2000). "Moore and Willis are divorced". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 10, 2022. สืบค้นเมื่อ April 8, 2020 – โดยทาง www.telegraph.co.uk.
  32. Oldenburg, Ann (September 27, 2006). "Changing of the 'Guardian'". USA Today. สืบค้นเมื่อ September 30, 2006.
  33. "Yahoo! Movies". Bruce Willis Biography. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 25, 2009. สืบค้นเมื่อ May 9, 2009.
  34. "Bruce Willis Married to Super Model Emma heming". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 11, 2009. สืบค้นเมื่อ April 11, 2009.
  35. Leonard, Elizabeth (April 2, 2012). "Bruce Willis and Emma Heming welcome a Daughter". People. สืบค้นเมื่อ March 6, 2019.
  36. "Bruce Willis' Wife Emma Heming-Willis Gives Birth, Couple Welcomes Second Girl, Baby Evelyn Penn". Us Weekly. May 7, 2014. สืบค้นเมื่อ March 6, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้