นิวอัมสเตอร์ดัม
นิวอัมสเตอร์ดัม (อังกฤษ: New Amsterdam; ดัตช์: Nieuw Amsterdam, ออกเสียง: [ˌniʋɑmstərˈdɑm] หรือ [ˌniuʔɑms-]) คืออดีตนิคมชาวดัตช์ในศตวรรษที่ 17 ตั้งอยู่ทางปลายทิศใต้สุดของเกาะแมนแฮตตัน เป็นศูนย์กลางการปกครองอาณานิคมในนิวเนเธอร์แลนด์ ส่วน ฟักโตไร เป็นที่ตั้งถิ่นฐานนอกฟอร์ตอัมสเตอร์ดัม นิวอัมสเตอร์ดัมมีป้อมตั้งอยู่บนจุดยุทธศาสตร์ทางปลายทิศสใต้ของเกาะแมนแฮตตัน และมีความสำคัญทางด้านการปกป้องปฏิบัติการการค้าขนสัตว์ของบริษัทอินเดียตะวันตกของดัตช์ (Dutch West India Company) บริเวณแม่น้ำนอร์ท (แม่น้ำฮัดสัน) ในปี ค.ศ. 1624 ได้เป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐดัตช์และเป็นเมืองหลักของจังหวัดในปี 1625
_Castello_Plan_1660.jpg)
เมื่อปี 1655 ประชากรของนิวเนเธอร์แลนด์เพิ่มขึ้นเป็น 2,000 คน โดยมีประชากร 1,500 คนอยู่ในนิวอัมสเตอร์ดัม ในปี ค.ศ. 1664 ประชากรในนิวเนเธอร์แลนด์ทะลุขึ้นเป็น 9,000 คน โดยมีประชากร 2,500 คน อยู่ในนิวอัมสเตอร์ดัม และมี 1,000 คนอยู่ในฟอร์ตออเรนจ์ ส่วนที่เหลืออยู่เมืองอื่นและหมู่บ้านอื่น[1][2]
ในปี ค.ศ. 1664 อังกฤษได้เข้ามาครอบครองนิวอัมสเตอร์ดัมและเปลี่ยนชื่อมาเป็นนิวยอร์ก ตามชื่อเมืองยอร์กในยอร์กเชียร์ หลังจากสงครามอังกฤษ-เนเธอร์แลนด์ครั้งที่สองระหว่างปี ค.ศ. 1665–1667 อังกฤษและสหจังหวัดดัตช์ได้ลงนามตกลงสถานภาพปัจจุบันในสนธิสัญญาเบรดา อังกฤษได้เกาะแมนแฮตตัน ส่วนดัตช์ยอมยกเมืองและส่วนที่เหลือของอาณานิคม ขณะที่อังกฤษยอมสละซูรินามในอเมริกาใต้อย่างเป็นทางการ รวมถึงเกาะรันในอินเดียตะวันออกให้ดัตช์ที่ยังเข้าควบคุมผลประโยชน์ในหมู่เกาะเครื่องเทศ ในปัจจุบันพื้นที่ส่วนใหญ่ที่เคยเป็นนิวอัมสเตอร์ดัมคือนครนิวยอร์ก
อ้างอิง แก้
- ↑ "The Colony of New Netherland", 2009, by Jaap Jacobs, page 32.
- ↑ Park, Kingston Ubarn Cultural. "Dutch Colonization". www.nps.gov.