ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 30

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 30 (อังกฤษ: U.S. Route 30 ย่อเป็น US 30) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวตะวันออก-ตะวันตก ทางหลวงมีเส้นทางพาดผ่านภาคเหนือของสหรัฐอเมริกา ทางหลวงเส้นนี้เป็นทางหลวงสหรัฐที่ยาวที่สุดเป็นอันดับ 3 รองจากทางหลวงสหรัฐหมายเลข 20 และทางหลวงสหรัฐหมายเลข 6 ปลายทางทิศตะวันตกของทางหลวงหมายเลข 30 อยู่ที่อัสตอเรีย รัฐออริกอน ปลายทางทิศตะวันออกอยู่ที่แอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ ทางหลวงเส้นนี้มีเส้นทางขนานและใช้เส้นทางร่วมกันกับทางหลวงอินเตอร์สเตตเป็นระยะทางจำนวนมาก จึงได้มีการจัดการเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถอดถอนหมายเลข ซึ่งเกิดขึ้นได้ในทางหลวงระยะไกล เช่น ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 66

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 30 marker

ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 30

ข้อมูลของเส้นทาง
ความยาว3,073 ไมล์[1] (4,946 กิโลเมตร)
มีขึ้นเมื่อ1926[1]–ปัจจุบัน
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศ ตต. US 101 ในอัสตอเรีย รัฐออริกอน
  I-5 / I-84 ที่พอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน

I-15 ที่โพคาเทลโล รัฐไอดาโฮ
I-25 ที่ไชแอนน์ รัฐไวโอมิง
I-35 ที่เอมส์ รัฐไอโอวา
I-55 ที่โจเลียต รัฐอิลลินอย
I-65 ที่เมร์ริลล์วิลล์ รัฐอินดีแอนา
I-75 ที่บีเวอร์แดม รัฐโอไฮโอ
I-77 ที่แคนตัน รัฐโอไฮโอ
I-70 / I-76 ที่บรีซวุด รัฐเพนซิลเวเนีย

I-95 ที่ฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย
ปลายทางทิศ ตอ.เวอร์จิเนียเอฟเวนิวในแอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศสหรัฐ
รัฐออริกอน ไอดาโฮ ไวโอมิง เนแบรสกา ไอโอวา อิลลินอย อินดีแอนา โอไฮโอ เวสต์เวอร์จิเนีย เพนซิลเวเนีย และนิวเจอร์ซีย์
ระบบทางหลวง

ทางหลวงประวัติศาสตร์ลิงคอล์น มีเส้นทางข้ามสหรัฐอเมริกา (จากนครนิวยอร์ก ถึงซานฟรานซิสโก) ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงหมายเลข 30 ซึ่งยังคงเป็นที่รู้จักด้วยชื่อนั้นในหลายแห่ง

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 Droz, Robert V. U.S. Highways : From US 1 to (US 830). URL accessed 02:55, 17 April 2006 (UTC).

แหล่งข้อมูลอื่น แก้