ตะกอนน้ำพารูปพัด
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ตะกอนน้ำพารูปพัด (อังกฤษ: alluvial fan) เป็นเนินตะกอนเกิดจากทางน้ำที่ไหลจากหุบเขาชันลงสู่พื้นราบ เมื่อความเร็วของกระแสน้ำลดลงจนไม่สามารถนำพาตะกอนบางส่วนต่อไปได้ ตะกอนดังกล่าวจึงตกสะสมบริเวณใกล้กับเนินเขาในลักษณะที่กระจายออกไปรอบข้างเป็นรูปพัด[1] ตะกอนประกอบด้วยชั้นทรายสลับกับชั้นกรวดและดินเคลย์ มีการคัดขนาดปานกลาง มีสีน้ำตาลและน้ำตาลปนเทา มักแสดงลักษณะโครงสร้างชั้นตะกอนแบบเรียงขนาดจากเล็กขึ้นไปใหญ่ (coarsening upward sequence) ตะกอนหน่วยนี้ไม่หนามากนัก ประมาณ 5-20 เมตร และครอบคลุมพื้นที่ไม่กว้างขวาง
ประเภทของตะกอนน้ำพารูปพัด แก้
มี 2 ประเภท[2] คือ
- Arid fan เกิดในสภาพอากาศที่แห้งแล้ง มีพืชพรรณปกคลุมน้อย ส่วนมากมีขนาดเล็กโดยทั่วไปเล็กกว่า 30 กิโลเมตร
- Humid Fan สามารถพบได้ในที่ชื้น ตะกอนน้ำพารูปพัดอาจมีการเคลื่อนที่ตามแนวความชัน ติดกับ alluvial plain, beach, tidal flat
ตามบริเวณขอบของภูเขา อาจจะพบตะกอนน้ำพารูปพัดเกิดอยู่ข้าง ๆ กันและมีการเคลื่อนที่เข้าหากันทางด้านข้างจนติดกัน เรียกว่า Piedmont หรือ Bajada
ลักษณะของตะกอนน้ำพารูปพัด แก้
รูปร่างเรขาคณิต แก้
- รูปกรวย หรือโค้ง เมื่อมองจากด้านบน จะมีลักษณะคดโค้งและพัฒนาเต็มที่
- ภาพตัดขวางตามแนวยาว (fanhead ไป fantoe) มีลักษณะเว้า
- ภาพตัดขวางตามกว้าง มีลักษณะนูน
การแบ่งส่วนของตะกอนน้ำพารูปพัด แก้
สามารถแยกออกเป็น 3 ส่วน คือ
- Upper fan
- Midfan
- Distal fan
อ้างอิง แก้
- ↑ ฐิติมา เจริญฐิติรัตน์, มนตรี ชูวงษ์, ปัญญา จารุศิริ, วิโรจน์ ดาวฤกษ์, เอกสารประกอบคำสอนวิชา ธรณีวิทยากายภาพ (Lecture note: Physical Geology). ภาควิชาธรณีวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ปีการศึกษา 2546. สืบค้นเมื่อ 16 สิงหาคม 2564.
- ↑ "เนินตะกอนรูปพัด (alluvial fan)". prezi.com (ภาษาอังกฤษ).