ชาวล่าหู่ หรือ ชาวมูเซอ (อังกฤษ: Lahu people) เป็นชาวเขาเผ่าหนึ่งในประเทศไทย แบ่งย่อยได้เป็น 23 กลุ่ม เช่น ชาวมูเซอดำ ชาวมูเซอแดง ชาวมูเซอดำเบเล ชาวมูเซอเหลืองบาเกียว ชาวมูเซอลาบา ชาวมูเซอเหลืองบ้านลาน และชาวมูเซอกุเลา เป็นต้น ภาษาที่ใช้พูดคือภาษามูเซอที่แตกต่างไปในแต่ละเผ่าย่อย ชาวมูเซอเรียกตัวเองว่าล่าหู่ หมายถึง ชนเผ่าที่ได้กินเนื้อเสือปิ้งซึ่งเป็นการบอกถึงความกล้าหาญของชาวมูเซอที่ล่าเสือมากินเป็นอาหารได้ส่วนคำว่ามูเซอนั้น ในภาษาไทใหญ่ มูหมายถึงนิดหน่อย ส่วนเซอ หมายถึงสนุกสนาน โดยในประเทศไทยชาวมูเซอส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงราย จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดแม่ฮ่องสอน และจังหวัดตาก[2]

ชาวลาหู่
Lahu, Ladhulsi, Kawzhawd
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
จีน: มณฑลยูนนาน, พม่า, เวียดนาม, ไทย, ลาว
ภาษา
ภาษาล่าหู่
ศาสนา
ความเชื่อดั้งเดิม, ศาสนาพุทธ, ศาสนาคริสต์

อ้างอิง แก้

  • พิมุข ชาญธนาวัฒน์. สโมสรศิลปวัฒนธรรม: เส้นทางขุนส่าคืนสู่พม่า เส้นทางมูเซอสู่แม่ฮ่องสอน. ศิลปวัฒนธรรม. ปีที่ 17 เล่มที่ 4 มีนาคม 2539 หน้า 41-43
  • Lewis, Paul; Elaine Lewis (1984). Peoples of the Golden Triangle. London: Thames and Hudson Ltd. ISBN 0-500-97472-1.
  • Matisoff, James (1982). The Grammar of Lahu. Berkeley, California: University of California Press. ISBN 0-520-09467-0.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้