จุดเดียวของความล้มเหลว

จุดเดียวของความล้มเหลว (อังกฤษ: single point of failure: SPOF) หมายถึงส่วนใดส่วนหนึ่งของระบบซึ่งถ้าล้มเหลว จะทำให้ระบบทั้งหมดหยุดทำงานโดยสิ้นเชิง [1] ความล้มเหลวจากจุดเดียวเป็นสิ่งไม่พึงประสงค์ในระบบใด ๆ ก็ตามที่ให้ความสำคัญกับสภาพพร้อมใช้งานและความเชื่อถือได้อย่างสูง เช่นในกระบวนการทางธุรกิจ แอปพลิเคชัน หรือระบบอุตสาหกรรมอื่น ๆ

จากแผนภาพเครือข่ายคอมพิวเตอร์ เราเตอร์เป็นจุดเดียวซึ่งเมื่อเกิดความล้มเหลว การสื่อสารทั้งเครือข่ายจะล้มเหลวไปด้วย

อ้างอิง แก้

  1. 1: Designing Large-scale LANs - Page 31, K. Dooley, O'Reilly, 2002