จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1
จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 (อังกฤษ: First Bulgarian Empire, บัลแกเรีย: Първo Българско царство, Părvo Bălgarsko Tsarstvo) เป็นอาณาจักรในยุคกลางของบัลแกเรียที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 632 ในบริเวณใกล้สามเหลี่ยมปากแม่น้ำดานูป (Danube Delta) และสลายตัวลงเมื่อปี ค.ศ. 1018 หลังจากที่ถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิไบแซนไทน์ ในสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดจักรวรรดิบัลแกเรียครอบคลุมบริเวณตั้งแต่บูดาเปสต์ ไปจนถึงทะเลดำ และจากแม่น้ำนีพเพอร์ในยูเครนปัจจุบันไปจนถึงทะเลเอเดรียติค จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 มาแทนที่ด้วยจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2 ที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1185 ชื่อทางการของประเทศตั้งแต่ตั้งมาคือ “บัลแกเรีย”[1]
จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 Първo българско царство Părvo bălgarsko tsarstvo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 632–ค.ศ. 1018 | |||||||||
.svg) บัลแกเรียเมื่อรุ่งเรืองที่สุดราวปี ค.ศ. 920 ภายใต้ซิเมียนมหาราช | |||||||||
| สถานะ | จักรวรรดิ | ||||||||
| เมืองหลวง | พลิสคา(680–893) เพรสสลาฟ(ค.ศ. 893–972) Skopje (972–992) โอห์ริด (ค.ศ. 992–1018) | ||||||||
| ภาษาทั่วไป | บัลการ์ บัลแกเรียโบราณ ไช้เป็นภาษาทางการเมื่อปี ค.ศ. 864 | ||||||||
| ศาสนา | Tengrism(ศาสนาประจำรัฐ) และ ลัทธิเพเกินสลาวิค (ค.ศ. 632-864) ต่อมาเปลี่ยนมานับถือ คริสเตียนออร์โธด็อกซ์ (ค.ศ. 864-1018) | ||||||||
| การปกครอง | สมบูรณาญาสิทธิราช | ||||||||
| ข่าน/ซาร์ (จักรวรรดิ) | |||||||||
• ค.ศ. 632-665 | คูบรัต | ||||||||
• ค.ศ. 1018 | เพรเซียนที่ 2 | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | ยุคกลาง | ||||||||
• ก่อตั้ง | ค.ศ. 632 | ||||||||
• การมาถึงของอัสพารุคห์แห่งบัลแกเรีย | ค.ศ. 680 | ||||||||
| ค.ศ. 864 | |||||||||
• ตกไปเป็นของจักรวรรดิไบแซนไทน์ | ค.ศ. 1018 | ||||||||
• สิ้นสุด | ค.ศ. 1018 | ||||||||
| พื้นที่ | |||||||||
| คริสต์ศตวรรษที่ 10 | 815,000 ตารางกิโลเมตร (315,000 ตารางไมล์) | ||||||||
| ประชากร | |||||||||
• คริสต์ศตวรรษที่ 10 | 4000000 | ||||||||
| |||||||||
จักรวรรดิบัลแกเรียมีบทบาทสำคัญในทางการเมืองของยุโรปและเป็นหนึ่งในประเทศที่มีความแข็งแกร่งทางการทหารในบรรดาประเทศในยุคเดียวกัน ระหว่างปี ค.ศ. 717 ถึงปี ค.ศ. 718 พันธมิตรไบแซนไทน์และบัลแกเรียก็ได้รับชัยชนะต่ออาหรับอย่างเด็ดขาดในการล้อมเมืองคอนสแตนติโนเปิลซึ่งเป็นการช่วยให้ยุโรปตะวันออกรอดจากการถูกรุกรานโดยอาหรับและมุสลิม ต่อมาก็ได้ได้รับชัยชนะต่อข่านแห่งกลุ่มสหพันธ์ยูเรเชียอาวาร์ และขยายดินแดนไปยังที่ราบแพนโนเนียน (Pannonian Plain) และเทือกเขาทาทรา บัลแกเรียเป็นด่านอันมั่นคงในการต่อต้านการรุกรานที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งจากชนโนแมดจากตะวันออกระหว่างยุคที่เรียกว่าสมัยการโยกย้ายถิ่นฐานในยุโรปครั้งที่สอง บัลแกเรียหยุดยั้งการรุกรานของชนเพเชเนกส์ (Pechenegs) และชนคูมันส์ (Cumans) ไว้ที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของบัลแกเรีย และหลังจากที่ได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดต่อแม็กยาร์สในปี ค.ศ. 896 ผู้ถอยไปตั้งหลักแหล่งอย่างถาวรในบริเวณแพนโนเนีย
ทางด้านใต้ในระหว่างสงครามไบแซนไทน์–บัลแกเรีย บัลแกเรียก็ผนวกบริเวณดินแดนของสลาฟในเธรซ และบริเวณมาซิโดเนีย หลังจากที่กองทัพไบแซนไทน์ถูกทำลายล้างยุทธการอันเคียลัส (battle of Anchialus) ในปี ค.ศ. 917 แล้วจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ก็แทบจะล่มสลาย
ชนบัลการ์นำวิธีการก่อสร้างใหม่ ๆ และยุทธวิธีในการสงครามมาสู่ยุโรป เมืองบัลแกเรียเมืองแรก ๆ สร้างด้วยหินซึ่งต่างจากการสร้างป้อมปราการด้วยอิฐของโรมัน เมืองหลวงพลิสคา (Pliska) ที่มีเนื้อที่ 27 ตารางกิโลเมตรเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดเมืองหนึ่งในยุโรป ตัวเมืองมีระบบสาธารณูปโภคและพื้นอุ่นมานานก่อนเมืองเช่นปารีสและลอนดอน หลังจากรับนับถือคริสต์ศาสนาในปี ค.ศ. 864 แล้วบัลแกเรียก็กลายเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมของยุโรปสลาฟ วัฒนธรรมยิ่งวิวัฒนาการเพิ่มขึ้นเมื่อมีการประดิษฐ์อักขระซิริลลิคในเพรสลาฟ ที่บางแหล่งเชื่อกันว่าโดยผู้คงแก่เรียนบัลแกเรียชื่อเคลเมนต์แห่งโอห์ริด (Clement of Ohrid) นักประวัติศาสตร์บางคนกล่าวว่าสถานศึกษาแห่งเพรสลาฟและโอห์ริดเป็นสองมหาวิทยาลัยที่สองที่ก่อตั้งขึ้นในยุโรปหลังจากมหาวิทยาลัยคอนสแตนติโนเปิล
อ้างอิง แก้
- ↑ П. Хр. Петров, Към въпроса за образуването на първата българска държава, Славянска филология, V, София, 1963, стр. 89—112
ดูเพิ่ม แก้
- ประวัติศาสตร์บัลแกเรีย
- จักรวรรดิไบแซนไทน์
- จักรวรรดิออตโตมัน
- จักรวรรดิบัลแกเรีย
- จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2
- ราชรัฐบัลแกเรีย
- ราชอาณาจักรบัลแกเรีย
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |