จดหมายของนักบุญเปาโลถึงฟีเลโมน
จดหมายนักบุญเปาโลถึงฟีเลโมน (อังกฤษ: Epistle to Philemon) เป็นหนังสือฉบับที่ 18 ในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาใหม่
แต่เดิมหนังสือเล่มนี้เป็นจดหมายส่วนตัวของนักบุญเปาโลอัครทูตเขียนถึงฟีเลโมนซึ่งเป็นเพื่อนที่อาศัยอยู่ในเมืองโคโลสี จากข้อความเริ่มต้นของจดหมายและลักษณะการเขียน ยืนยันได้ว่าผู้เขียนคือนักบุญเปาโล และจากข้อความอื่น ๆ ในจดหมายบ่งบอกว่า จดหมายฉบับนี้ถูกเขียนขึ้นในขณะที่นักบุญเปาโล ถูกจำคุกอยู่กับเอปาฟรัส ดังนั้น ช่วงเวลาที่เขียนจดหมายนี้น่าจะใกล้เคียงกับที่เขียนพระธรรมโคโลสี ซึ่งก็จะอยู่ในราวปีค.ศ. 60
ตามข้อความในจดหมายฟีเลโมนน่าจะเป็นผู้ที่มีฐานะดี เพราะมีคริสตจักรอยู่ในบ้านของตนเอง[1] และมีทาสอยู่ในความครอบครองด้วย แม้ว่าจะไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่า มีทาสอยู่เป็นจำนวนเท่าใด แต่อย่างน้อยมีอยู่หนึ่งคนชื่อ โอเนสิมัส ผู้ได้แอบขโมยของบางสิ่งบางอย่างของเจ้านาย[2] ซึ่งตามกฎหมายของชาวโรมันแล้วมีโทษถึงตาย แต่ระหว่างทางที่หนีไปยังกรุงโรม ได้ไปพบกับนักบุญเปาโล หลังจากกลับใจเป็นคริสเตียนแล้ว โอเนสิมัสตั้งใจจะกลับไปหา ฟีเลโมน ผู้เป็นนายของตนนักบุญเปาโล จึงเขียนจดหมายฉบับนี้และฝากไปกับโอเนสิมัส
ฟีเลโมน เป็นจดหมายที่สั้นที่สุดที่นักบุญเปาโลเขียน มีจุดประสงค์อยู่ 2 ประการ ประการแรกคือ ต้องการขอร้องให้ ฟีเลโมน ให้อภัยและยอมรับโอเนสิมัสเหมือนเป็นน้องชาย ไม่ใช่ในฐานะทาสอีกต่อไป[3] โดยยืนยันว่า หลังจากโอเนสิมัสกลับใจเป็นคริสเตียนแล้ว เขามีประโยชน์จริง ๆ ตามชื่อของเขา[4]
ประการที่สองคือ ต้องการให้ทราบว่า ใครก็ตามที่รับพระกิตติคุณของพระเจ้า ก็จะได้รับการอภัยโทษและชีวิตเปลี่ยนไป ไม่ใช่เฉพาะโอเนสิมัสเท่านั้น แม้แต่นักบุญเปาโลเองก็เคยอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับพระเจ้า[5] เมื่อกลับใจก็จะได้รับการอภัย ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป[6] บุคคลหลาย ๆ คนที่นักบุญเปาโลอ้างถึงในจดหมายสั้น ๆ ฉบับนี้ เช่น อัปเฟีย อารคิปปัส เอปาฟรัส มาระโก อาริสทารคัส เดมาส และลูกา[7] ก็เช่นกัน
โครงร่าง แก้
- คำทักทายและขอบพระคุณพระเจ้า 1 - 7
- คำร้องขอเพื่อโอเนสิมัส 8 - 21
- คำทักทายสรุป 22 - 25
อ้างอิง แก้
- Thai Holy Bible, Thailand Bible Society, 1998
- Walter A. Elwell, The Pocket Bible Handbook, Harold Shaw Publisher, 1997
ดูเพิ่ม แก้
 | บทความศาสนาคริสต์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |