ขั้วต่อบีเอ็นซี

ขั้วต่อบีเอ็นซี (อังกฤษ: BNC connector) เป็นขั้วต่อ สัญญาณความถี่วิทยุ (RF) แบบหนึ่ง ใช้สำหรับเชื่อมต่อสายเคเบิลแบบโคแอกเชียล ขั้วต่อนี้ ตั้งชื่อตามกลไกการล็อกแบบ Bayonet และผู้ประดิษฐ์คิดค้นสองคน คือ Neill และ Concelman

ขั้วต่อบีเอ็นซีนั้นมีใช้สำหรับการเชื่อมต่อสัญญาณภาพระดับมืออาชีพ ทั้งสัญญาณอะนาลอก และอินเตอร์เฟส ดิจิทัลแบบอนุกรม (Serial Digital Interfce) การเชื่อมต่อสายอากาศ วิทยุสมัครเล่น และอุปกรณ์ทดสอบทางอิเล็กทรอนิกส์แทบจะทุกอย่างนับเวลากว่า 35 ปีมาแล้ว

ขั้วต่อแบบนี้ ถือเป็นทางเลือกหนึ่งของขั้วต่อแบบอาร์ซีเอ (RCA) เมื่อใช้สำหรับสัญญาณภาพคอมโพสิตวิดีโอ (Composite video) ในอุปกรณ์แหล่งสัญญาณภาพทั่วไป อย่างไรก็ตามอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จำนวนมากที่มีแจ็คอาร์ซีเอ ก็สามารถใช้แจ็คบีเอ็นซี ได้โดยผ่านตัวแปลง นอกจากนี้แล้ว ขั้วต่อบีเอ็นซี ยังนิยมใช้กันในเครือข่ายอีเธอร์เน็ต 10BASE2 ทั้งการเชื่อมต่อแบบสายเคเบิล และการ์ดเครือข่าย ซึ่งล้าสมัยไปแล้ว

รุ่นย่อยของขั้วต่อบีเอ็นซี เรียกว่าขั้วต่อทีเอ็นซี (TNC ย่อจาก Threaded Neill-Concelman) มีประสิทธิภาพที่สูงกว่าบีเอ็นซีแบบเดิม ใช้สำหรับช่วงความถี่ไมโครเวฟ

ขั้วต่อบีเอ็นซีนั้นมักจะใช้ในงานอิเล็กทรอนิกส์ NIM (Nuclear Instrumentation Module) แต่ปัจจุบันมักจะถูกแทนที่ด้วยขั้วต่อLEMOซึ่งมีขนาดเล็กจิ๋ว และมีความหนาแน่นสูงกว่า

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

บทความเทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล