กลารา เปตัชชี
กลารา เปตัชชี (อิตาลี: Clara Petacci) มีอีกชื่อว่า กลาเร็ตตา เปตัชชี (Claretta Petacci, ภาษาอิตาลี: [klaˈretta peˈtattʃi]; 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1912 – 28 เมษายน ค.ศ. 1945) เป็นภรรยาลับของเบนิโต มุสโสลินี เผด็จการอิตาลี มีการกล่าวหาว่าเธอถูกฆ่าในช่วงที่มีการประหารชีวิตมุสโสลินีโดยแนวต้านอิตาลี ด้วยการกระโดดเข้ารับกระสุนแทนเขา[1]
กลารา เปตัชชี | |
|---|---|
 เปตัชชีในคริสต์ทศวรรษ 1930 | |
| เกิด | 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1912 โรม, ประเทศอิตาลี |
| เสียชีวิต | 28 เมษายน ค.ศ. 1945 (33 ปี) Giulino di Mezzegra, ประเทศอิตาลี |
| สัญชาติ | อิตาลี |
| มีชื่อเสียงจาก | เป็นภรรยาลับของเบนิโต มุสโสลินี |
| คู่รัก | เบนิโต มุสโสลินี (ค.ศ. 1933–1945) |
| ญาติ | Miriam di San Servolo (น้องสาว) Marcello Petacci (พี่ชาย) |
ชีวิตช่วงต้น แก้
กลารา เปตัชชีเป็นลูกสาวของ Giuseppina Persichetti (ค.ศ. 1888–1962) กับนายแพทย์ Francesco Saverio Petacci (ค.ศ. 1883–1970) เธอเกิดในครอบครัวที่มีอภิสิทธิ์และเคร่งศาสนาในโรมช่วง ค.ศ. 1912[2][3] พ่อของเธอที่เป็นแพทย์ประจำพระราชวังพระสันตะปาปา[4]กลายเป็นผู้สนับสนุนลัทธิฟาสซิสต์ ในวัยเด็ก เมื่อมุสโสลินีครองอำนาจในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920 กลารา เปตัชชีเชิดชูเขาตั้งแต่วัยนั้น หลังจากไวโอเลต กิบสันพยายามลอบสังหารจอมเผด็จการในเดือนเมษายน ค.ศ. 1926 เปตัชชีในวัย 14 ปีเขียนถึงเขาว่า "โอ้ ดูเช ทำไมฉันไม่ได้อยู่กับคุณเล่า? ... นั่นจะไม่ทำให้ฉันบีบคอหญิงที่อาฆาตคนนั้นได้อย่างไร?"[5]
ความสัมพันธ์กับมุสโสลินี แก้
เปตัชชีมีความสัมพันธ์อย่างยาวนานกับเบนิโต มุสโสลินีในขณะที่เขาแต่งงานกับราเชเล มุสโสลินี (Rachele Mussolini) โดยเปตัชชีมีอายุน้อยกว่ามุสโสลินี 28 ปี[6] ทั้งคู่พบกันครั้งแรกใน ค.ศ. 1933 ใน ค.ศ. 1934 เปตัชชีแต่งงานกับ Riccardo Federici เจ้าหน้าที่กองทัพอากาศอิตาลี แต่แยกจากสามีของเธอตอนที่เขาถูกส่งไปที่โตเกียวในฐานะผู้ช่วยทูตทางอากาศ (Air Attaché) ใน ค.ศ. 1936[7]
ปัจจุบันยังไม่ได้มีการเผยแพร่จดหมายบางส่วนของเปตัชชีกับมุสโสลินีเนื่องด้วยความเป็นส่วนตัว[8]
เสียชีวิต แก้
ในวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1945 กลุ่มแนวต้านร่วมกันจับกุมมุสโสลินีกับเปตัชชีขณะที่ทั้งสองกำลังเดินทางพรัอมกับขบวนของสมาชิกสาธารณรัฐสังคมอิตาลี[9]
ณ วันที่ 28 เมษายน ทั้งเธอและมุสโสลินีถูกนำตัวไปที่ Mezzegra และประหารชีวิต ในวันต่อมา มีการนำร่างของมุสโสลินีกับเปตัชชีไปที่ Piazzale Loreto ในมิลาน แล้วแขวนกลับหัวหน้าปั้มน้ำมันเอสโซ๋ มีการถ่ายรูปร่างของทั้งสองกับฝูงชนที่โกรธเกรี้ยวต่อทั้งสองคน[10]
อ้างอิง แก้
- ↑ Pierluigi Baima Bollone, Le ultime ore di Mussolini, Milano, Mondadori, 2005, ISBN 88-04-53487-7., pagg. 89 e succ.ve
- ↑ Barber, Tony (17 February 2017). "Claretta by RJB Bosworth — Mussolini's last lover". www.ft.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-18. สืบค้นเมื่อ 2021-04-02.
- ↑ Downing, Ben (2017-03-24). "In Bed With Il Duce". Wall Street Journal (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0099-9660. สืบค้นเมื่อ 2021-04-02.
- ↑ De Felice (1981) p. 278
- ↑ Thomson, Ian (25 February 2017). "The Ben and Clara affair". www.spectator.co.uk. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-25. สืบค้นเมื่อ 2021-04-02.
- ↑ (ในภาษาสเปน) Giuseppina Persichetti, La enamorada de Mussolini, Madrid, Ediciones Caballero Audaz, 1947.
- ↑ Bosworth, R.J.B. (2010). Mussolini. Bloomsbury.
- ↑ (ในภาษาอิตาลี) Giampiero Buonomo, Quel carteggio tra Mussolini e la Petacci. Storici sacrificati sull’altare della privacy, in Diritto e giustizia, 16 luglio 2005.
- ↑ Gunther Langes, Auf Wiedersehen Claretta. Il diario dell'uomo che poteva salvare Mussolini e la Petacci, a cura di Nico Pirozzi, Villaricca, Edizioni Cento Autori, 2012. ISBN 978-88-97121-37-4.
- ↑ "Death of the Father-Mussolini & Fascist Italy: the 'infamous' exhibit". Cornell Institute for Digital Collections. 1999.
ข้อมูล แก้
- De Felice, Renzo (1996) [1981]. Mussolini. Il Duce. 2: Lo stato totalitario, 1936–1940 (ภาษาอิตาลี) (2 ed.). Torino: Einaudi.
อ่านเพิ่ม แก้
- Bosworth, R.J.B. (2017). Claretta: Mussolini's Last Lover, Yale University Press ISBN 978-0300214277
- Farrell, Nicholas (2003). Mussolini: A New Life, Phoenix Press: London ISBN 1-84212-123-5
- Garibaldi, Luciano (2004). Mussolini: The Secrets of His Death, Enigma Books, New York ISBN 1-929631-23-5
- Moseley, Ray (2004). Mussolini: The Last 600 Days of Il Duce, Taylor Trade Publishing, Dallas ISBN 1-58979-095-2