กรีฑาชิงแชมป์โลก

กรีฑาชิงแชมป์โลก (อังกฤษ: World Athletics Championships; หรือชื่อเดิม อังกฤษ: World Championships in Athletics จนถึงปี 2019) เป็นการแข่งขันกรีฑาที่จัดขึ้นทุกสองปี ซึ่งจัดขึ้นโดยกรีฑาโลก (เดิมชื่อ ไอเอเอเอฟ; สหพันธ์สมาคมกรีฑานานาชาติ)

กรีฑาชิงแชมป์โลก
สถานะดำเนินการอยู่
ประเภทชิงแชมป์โลก
กรีฑา
ความถี่ทุกสองปี
ประเดิมค.ศ. 1983
เหตุการณ์ก่อนหน้า2022
จัดโดยกรีฑาโลก
เว็บไซต์worldathletics.org
2023

การแข่งขันชิงแชมป์โลกเริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ. 1976 เมื่อคณะกรรมการโอลิมปิกสากลตัดสินใจยกเลิกการแข่งขันรายการเดิน 50 กิโลเมตร ชายออกจากโปรแกรมโอลิมปิกในการแข่งขันที่มอนทรีออล 1976 แม้ว่ารายการดังกล่าวจะได้เข้าร่วมในโอลิมปิกอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี ค.ศ. 1932 ก็ตาม ดังนั้นไอเอเอเอฟจึงได้จัดการแข่งขันชิงแชมป์โลกของตนเองแทน ซึ่งใช้เวลาหนึ่งเดือนครึ่งหลังการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก[1][2] นับเป็นการแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งแรกที่ไอเอเอเอฟ จัดขึ้นแยกจากการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก (ตามธรรมเนียมแล้วการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกถือเป็นการแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลก) การแข่งขันชิงแชมป์โลกครั้งที่สองจัดขึ้นในปี ค.ศ. 1980 โดยสองครั้งนี้ถือว่าเป็นการแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลกอย่างไม่เป็นทางการ

การแข่งขันชิงแชมป์โลกในปี ค.ศ. 1983 ถือเป็นการแข่งขันกรีฑาอย่างเป็นทางการ ในช่วงแรกของการแข่งขันได้จัดขึ้นทุกสี่ปี จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1991 การแข่งขันได้เปลี่ยนมาจัดขึ้นทุกสองปี

สรุปการแข่งขัน แก้

ครั้งที่ ปี เมืองเจ้าภาพ ประเทศ วันที่ สถานที่ รายการ ชาติเข้าร่วม นักกีฬา เจ้าเหรียญทอง
1 1983 เฮลซิงกิ   ฟินแลนด์ 7–14 สิงหาคม สนามกีฬาโอลิมปิก 41 153 1,333   เยอรมนีตะวันออก
2 1987 โรม   อิตาลี 28 สิงหาคม – 6 กันยายน สตาดีโอโอลิมปีโก 43 156 1,419   เยอรมนีตะวันออก
3 1991 โตเกียว   ญี่ปุ่น 23 สิงหาคม – 1 กันยายน สนามกีฬาโอลิมปิกแห่งชาติ 43 162 1,491   สหรัฐ
4 1993 ชตุทท์การ์ท   เยอรมนี 13–22 สิงหาคม ก็อตต์ลีฟเดมเลอสตาดีโยน 44 187 1,630   สหรัฐ
5 1995 กอเทนเบิร์ก   สวีเดน 5–13 สิงหาคม อุลเลวี 44 190 1,755   สหรัฐ
6 1997 เอเธนส์   กรีซ 1–10 สิงหาคม สนามกีฬาโอลิมปิก 44 197 1,785   สหรัฐ
7 1999 เซบิยา   สเปน 20–29 สิงหาคม สนามกีฬากาตูจา 46 200 1,750   สหรัฐ
8 2001 เอดมันตัน   แคนาดา 3–12 สิงหาคม สนามกีฬาเครือจักรภพ 46 189 1,677   รัสเซีย
9 2003 แซ็ง-เดอนี   ฝรั่งเศส 23–31 สิงหาคม สตาดเดอฟร็องส์ 46 198 1,679   สหรัฐ
10 2005 เฮลซิงกิ   ฟินแลนด์ 6–14 สิงหาคม สนามกีฬาโอลิมปิก 47 191 1,688   สหรัฐ
11 2007 โอซากะ   ญี่ปุ่น 24 สิงหาคม – 2 กันยายน สนามกีฬานางาอิ 47 197 1,800   สหรัฐ
12 2009 เบอร์ลิน   เยอรมนี 15–23 สิงหาคม โอลึมเพียชตาดิโยน 47 200 1,895   สหรัฐ
13 2011 แทกู   เกาหลีใต้ 27 สิงหาคม – 4 กันยายน แทกูสเตเดียม 47 199 1,742   สหรัฐ
14 2013 มอสโก   รัสเซีย 10–18 สิงหาคม สนามกีฬาลุจนีกี 47 203 1,784   สหรัฐ
15 2015 ปักกิ่ง   จีน 22–30 สิงหาคม สนามกีฬาแห่งชาติปักกิ่ง 47 205 1,771   เคนยา
16 2017 ลอนดอน   สหราชอาณาจักร 5–13 สิงหาคม สนามกีฬาโอลิมปิก 48 199 2,036   สหรัฐ
17 2019 โดฮา   กาตาร์ 28 กันยายน – 6 ตุลาคม สนามกีฬานานาชาติเคาะลีฟะฮ์ 49 206 1,775   สหรัฐ
18 2022 ยูจีน   สหรัฐ 15–24 กรกฎาคม เฮย์เวิร์ดฟิลด์ 49 180 1,705   สหรัฐ
19 2023 บูดาเปสต์   ฮังการี 19–27 สิงหาคม ศูนย์กีฬากรีฑาแห่งชาติ 49 202 2,187   สหรัฐ
20 2025 โตเกียว   ญี่ปุ่น 13–21 กันยายน กรีฑาสถานแห่งชาติญี่ปุ่น

สรุปตารางเหรียญตอลดกาล แก้

ลำดับที่ประเทศทองเงินทองแดงรวม
1  สหรัฐ194134113441
2  เคนยา645746167
3  รัสเซีย425248142
4  จาเมกา406048148
5  เยอรมนี393648123
6  เอธิโอเปีย353831104
7  บริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ333946118
8  สหภาพโซเวียต23272878
9  จีน22262775
10  คิวบา22251663
11  เยอรมนีตะวันออก21191656
12  โปแลนด์20202565
13  ออสเตรเลีย15151343
14  เช็กเกีย155727
15  ฝรั่งเศส14182355
16  อิตาลี13182051
17  โมร็อกโก1212933
18  สวีเดน127827
  แอฟริกาใต้127827
20  แคนาดา11181746
21  สเปน11181645
22  ยูเครน11151642
23  นอร์เวย์116623
24  เบลารุส10111233
25  บาฮามาส99826
26  ญี่ปุ่น891835
27  ฟินแลนด์78823
28  โปรตุเกส77923
29  บาห์เรน73313
30  ยูกันดา72413
31  เนเธอร์แลนด์691227
32  กรีซ671225
33  แอลจีเรีย62311
34  นิวซีแลนด์6118
35  โรมาเนีย581225
36  บัลแกเรีย53816
37  กาตาร์52411
38  เชโกสโลวาเกีย44311
39  โครเอเชีย44210
40  โคลอมเบีย4329
41  สาธารณรัฐโดมินิกัน4217
42  ไอร์แลนด์4206
43  สวิตเซอร์แลนด์4059
44  เวเนซุเอลา4015
  นักกีฬาเป็นกลางที่ได้รับอนุญาต[1]38112
45  เยอรมนีตะวันตก36312
46  ตรินิแดดและโตเบโก35715
47  เม็กซิโก34714
48  ลิทัวเนีย3339
49  เอกวาดอร์3216
50  กรีเนดา3126
51  โมซัมบิก3115
52  เดนมาร์ก3014
53  บราซิล26816
54  เอสโตเนีย26210
55  เบลเยียม22711
56  สโลวีเนีย2237
57  ทาจิกิสถาน2103
  เปรู2103
59  ไนจีเรีย15511
60  นามิเบีย1416
61  คาซัคสถาน1359
62  ตุรกี1304
63  บอตสวานา1214
64  แซมเบีย1203
65  ตูนิเซีย1113
  บูร์กินาฟาโซ1113
67  ปานามา1102
  เอริเทรีย1102
69  เซนต์คิตส์และเนวิส1045
70  สโลวาเกีย1034
  เซอร์เบีย1034
72  ซีเรีย1023
  บาร์เบโดส1023
74  เซเนกัล1012
  โซมาเลีย1012
76  เกาหลีเหนือ1001
77  ฮังการี07815
78  โกตดิวัวร์0415
79  อิสราเอล0325
80  ปวยร์โตรีโก0314
81  จิบูตี0213
  บุรุนดี0213
83  แคเมอรูน0202
84  ออสเตรีย0134
85  กานา0112
  ซูรินาม0112
  บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา0112
  ฟิลิปปินส์0112
  ลัตเวีย0112
  ศรีลังกา0112
  อินเดีย0112
  เกาหลีใต้0112
  แทนซาเนีย0112
  ไซปรัส0112
95  ซูดาน0101
  หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน0101
  อียิปต์0101
  เบอร์มิวดา0101
99  ซาอุดีอาระเบีย0011
  ซิมบับเว0011
  ดอมินีกา0011
  หมู่เกาะเคย์แมน0011
  อิหร่าน0011
  อเมริกันซามัว0011
  เฮติ0011
รวม (105 ประเทศ)8718778732621

อ้างอิง แก้

  1. Matthews, Peter (2012). Historical Dictionary of Track and Field (pg. 217). Scarecrow Press (eBook). Retrieved on 2013-09-08.
  2. IAAF Statistics Book Moscow 2013 (pg. 179). IAAF/AFTS (2013). Edited by Mark Butler. Retrieved on 2013-09-09.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้